ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗΣ: ΑΧ...ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΜΑΣ ΜΠΕΡΔΕΨΕΣ ΕΤΣΙ; ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Λοιπόν Κύριοι-Κυρίες μην χαριεντίζεστε! ΤΕΡΜΑΤΙΣΑΜΕ! Διαλυθήκαμε ...μας διέλυσαν τα σούργελα της Δύσης και με τη συνδρομή των αγαθών μεμέτηδων που ...παρακινούνται... 

***Βεβαίως πάντα ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ φθονούσαν την φυσική  υπεροχή μας ...

Βασικά θα υποστήριζα πως είναι ανοησία  παχυλή οποιαδήποτε σκέψη σύγκρισης ανθρωπίνων υπάρξεων... ΟΛΟΙ μας είμαστε ...λίγο πάνω ,λίγο κάτω... περίπου μία από τα ίδια!  ...Αν το κατανοήσουμε αυτό και κόψουμε να συκώνουμε τα λοφία μας ίσως αγγίξουμε ...κάποτε τη θεοπάλαβη ΒΑΣΙΛΕΙΑ των ...Ουρανών! Και πάντως να μην έχετε την αυταπάτη πως δα υπάρχουν και Βαίλεια στον επίγειο ...παράδεισό μας....
Προς διαιώνιση μας ες αει!.. Οι μύθοι περί της ματά θάνατον αιωνιότητάς μας ...δυστυχώς πλακώνουν όλα τα δίποδα ειδικά δε τα θρησκευάμενα που θεοπαλαβούν και μας παλαβιάζουν... θεότρελλα!..

*** Ναί είμαστε παλαβοί! Η ρότα μας είναι ασυνάρτητη και εκτός Θεϊκών ή ανθρωπίνων κανόνων.. Υπάρχουν και τέτοιοι καλοπροαίρετοι...

*** Ο σημερινός ανθρωπάκος είναι τελείως μπερδεμένος κι αποχαμένος! Ρίχνεται στη βιοπάλη με ένα όραμα: Τον πλουτισμό του και μέσα στο παλαβό του όραμα συμπαρασύρει στο διάβα του τα πάντα και πρώτα απ΄όλα την πάρτη του...Ούτε καν προλαβαίνει να πεί ένα ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ στους δικούς του...αν κι ενίοτε τελευτεί  ανεκδοτα! Και καταγέλαστα με την ιστορία που διέγραψε  στην θεότρελλη πορεία του επι γης... πιστεύοντας φυσικά στην ... αστεία αθανασία του!!! Είναι τόσο αστείος ο άνθρωπος  ΄ωστε να δρα μέχρι του θανάτου του με βαθεία πίστη ότι θά υπάρχει και μετά θάνατον! Τέτοια η παλαβομάρα μας...

*** Προσπάθησα σε όλα αυτά και τα συνεχιζόμενα χρόνια 83 της ζωής μου..να ψάχνω όλα τα μυστήρια της ζωής!Από Θεούς μέχρι διαβόλους ... Από τους αγαθούς ανθρώπους της Ανατολής έως τους διαβολεμένους Ξύπνιους της χαζοβιόλας  ...προοδευτικής και τάχα πολυτισμένης Δύσης! 

Γενικό Συμπέρασμα :Δυστυχώς φίλοι μου...συμπολεμιστές σ΄αυτή την άχαρη περιπέτεια επι γης με ελπίδες και πολλά παραμύθια... ΟΛΑ ήταν στιφά. Τραγικα στιφά!

Εκτός από κάποιες χαρούλες πολύ ζεστες κι ανθρώπινες, που έδιναν στη ζωή μας  μια υπέροχη θαλπωρή κι ευτυχία!

Κι όλα αυτά ...αυτή η σκληρή περιπέτεια επί γης για λίγες χαρούλες;

Θεέ μου... Μάλλον σε λάθος σχέδιο μας πέταξες... 

Άστα ..Θεέ μου... Καλύτερα γιατί... θα μπλεχτείς πιότερο... αν εκλάβουμε το μύθο ότι ΕΣΥ εφτιαξές τον άνθρωπο  και τη ζωή γενικώς...Αστα!  Μην μας ανακατεύεις πια άλλο με τα πίτουρα... 

ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗΣ