Ίσως αν ζούσε σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης και έγραφε τα όσα εκπληκτικά έχει συγγράψει στην "ασκητική" και σε άλλα βιβλία του, να θεωρούνταν απο τους σύγχρονους θολοκουλτουριάρηδες του "αντιρατσισμού" ως ένας ....."επικίνδυνος ακροδεξιός ρατσιστής". Αυτές τις ημέρες που η μάχη για την επιβίωση του Έθνους μας,ως κοινότητας καταγωγής, πολιτισμού, θρησκείας και τρόπου ζωής, είναι η πρώτη προτεραιότητα όλων των συνειδητών Πατριωτών, τα κείμενα του Καζαντζάκη για την φυλή το Έθνος και τα πεπρωμένα τους, αποτελούν σημαντικά όπλα στην "φαρέτρα" του πολιτικού μας λόγου....
Στην "Ασκητική" και στο κεφάλαιο " η ράτσα" αναφέρει σε ορισμένες παραγράφους.
...Η κραυγή δεν είναι δική σου.Δε μιλάς εσύ,μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ,πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου.
Οι νεκροί σου δεν κείτονται στο χώμα.
Γενήκαν πουλιά ,δέντρα , αγέρας.Κάθεσαι στον ίσκιο τους,θρέφεσαι με την σάρκα τους, αναπνέεις το χνώτο τους. Γενήκαν ιδέες και πάθη,κι ορίζουν την βουλή σου και την πράξη.
Οι μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό,μακριά απο σένα.Ζουν,ενεργούν και θέλουν μέσα στα νεφρά και την καρδιά σου........
Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα,το περασμένο,το τωρινό και το μελλούμενο.Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη ,αυτή είναι το πρόσωπο.Εσύ είσαι ο ίσκιος,αυτή το κρέας.
......Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων,σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο,καθάρισε την βούλησή τους,πλάτυνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο,αυτό είναι το δεύτερο χρέος.
......Έχεις ευθύνη.Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξή σου.Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου.
Κάθε σου πράξη αντιχτυπάει σε χιλιάδες μοίρες.Ως περπατάς ,ανοίγεις,δημιουργάς την κοίτη όπου θα μπει και θα οδέψει ο ποταμός των απογόνων.
.......Το πρώτο χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στην ράτσα,είναι να νοιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους.Το δεύτερο,να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους.Το τρίτο σου χρέος , να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.
...Η κραυγή δεν είναι δική σου.Δε μιλάς εσύ,μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ,πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου.
Οι νεκροί σου δεν κείτονται στο χώμα.
Γενήκαν πουλιά ,δέντρα , αγέρας.Κάθεσαι στον ίσκιο τους,θρέφεσαι με την σάρκα τους, αναπνέεις το χνώτο τους. Γενήκαν ιδέες και πάθη,κι ορίζουν την βουλή σου και την πράξη.
Οι μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό,μακριά απο σένα.Ζουν,ενεργούν και θέλουν μέσα στα νεφρά και την καρδιά σου........
Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα,το περασμένο,το τωρινό και το μελλούμενο.Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη ,αυτή είναι το πρόσωπο.Εσύ είσαι ο ίσκιος,αυτή το κρέας.
......Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων,σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο,καθάρισε την βούλησή τους,πλάτυνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο,αυτό είναι το δεύτερο χρέος.
......Έχεις ευθύνη.Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξή σου.Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου.
Κάθε σου πράξη αντιχτυπάει σε χιλιάδες μοίρες.Ως περπατάς ,ανοίγεις,δημιουργάς την κοίτη όπου θα μπει και θα οδέψει ο ποταμός των απογόνων.
.......Το πρώτο χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στην ράτσα,είναι να νοιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους.Το δεύτερο,να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους.Το τρίτο σου χρέος , να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.