ΠΕΡΙ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ. ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΝΘΕΑΚΗ

Στην πολιτική υπάρχουν δύο φράσεις κλισέ που είναι η προσποίηση της βλακείας, και δύστυχος τις ακούμε ξανά και ξανά.
1. «Το αλάνθαστο κριτήριο του λαού» – το πόσο αλάνθαστο είναι, ειδικά στην ώρα της κάλπης, το ζούμε στο πετσί μας με την καταστροφή που μας έφεραν αυτοί που εκλέχτηκαν, κάποιοι ξανά και ξανά, με αυτό το «αλάνθαστο» κριτήριο.
2. «Πρέπει να πουλήσουμε όλη την κρατική περιουσία γιατί το κράτος δεν είναι επιχειρηματίας» - αυτή την Neo Con σαχλαμάρα που οδήγησε τα κράτη να πουλήσουν την περιουσία και τις επιχειρήσεις του λαού...

σε ξένους, αλλά και σε ντόπιους ολιγάρχες (π.χ. το Ελληνικό – αλήθεια όλη η έγνοια μας ήταν να πάρει ο Λάτσης σε τιμή ευκαιρίας το καλύτερο οικόπεδο της χώρας, και άλλοι δικοί μας «νταβατζήδες» κομμάτια της ΔΕΗ;)

Χθες άκουσα, σε μία απίστευτα λεκτικά βάναυση πολιτική εκπομπή, απολίτιστη λόγο του ότι ο παρουσιαστής δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την φωνασκούσα καλεσμένη του που επέμενε να καπελώνει έναν ήπιο και με επιχειρήματα ακαδημαικό που μιλούσε, σε αντίθεση με την πολιτικό, για το αντικείμενο της ειδικότητας του. Ο ακαδημαικός εξηγούσε, όποτε τον άφηνε η αντίπαλος, ότι δεν έπρεπε να πουλήσουμε την κρατική περιουσία, πχ, λιμάνια, αεροδρόμια, παραγωγή ενέργειας, μεταφορές, κρατικές μονάδες αγροτικής μεταπράτησης, κτλ,για να εισπράξει το «Τι μας λέτε, όλοι ξέρουμε ότι το κράτος δεν είναι επιχειρηματίας, δες πως τα καταφέραμε, πρέπει όλες οι κρατικές επιχειρήσεις να πωληθούν!»
Θα παραφερθώ τώρα - Βρε Πανύβλακα, τόσα χρόνια σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο το κράτος δεν είχε τα ταχυδρομεία, το ρεύμα, το νερό, αεροπορικές εταιρίες, τον στρατό, την φύλαξη των πολιτών, νοσοκομεία, σχολεία, τους Ολυμπιακούς αθλητές, τις εθνικές ομάδες αθλητισμού, ερευνητικά κέντρα, αμυντικές βιομηχανίες και άλλες επιχειρήσεις;

Στην Ελλάδα δεν είχαμε την ΜΟΜΑ; Εάν στην Ελλάδα οι δημόσιες επιχειρήσεις φορτώθηκαν από πολιτικούς και κόμματα με εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους διορισμένους για πολιτικούς λόγους, π.χ. στην Ολυμπιακή, τα ΕΛΤΑ, στην ΕΛΠΕ, στην ΕΤΒΑ, στην ΕΤΕΒΑ, στην Αγροτική, και στην ΔΕΗ και τον ΟΤΕ, όχι για τις ικανότητες τους, η τις ανάγκες της κρατικής επιχείρησης, και κατέρρευσαν οι επιχειρήσεις κάτω από το πρόσθετο κόστος, και με την λαμογιά του συστήματος, μην μας λες ότι ο λόγος ήταν το «κράτος επιχειρηματίας»!

Το κράτος επιχειρηματίας λειτούργησε μια χαρά για αιώνες στο εξωτερικό και για δεκαετίες εδώ όσο ήταν νοικοκυρεμένο και οι πολιτικοί δεν είχαν την ασφάλεια του ‘Αρθρου 86 και την συναδελφική αλληλεγγύη (πχ. Σιεμενς, Carltsestruzzi, Αγετ Ηρακλής, Αμυντικά, Τράπεζα Κρήτης, Δημόσια έργα, κτλ) που οι ίδιοι παρέχουν νομοθετικά στον εαυτό τους, και δεν χρησιμοποιούσαν τις κρατικές επιχειρήσεις για πάρκινγκ κομματικών και δικών τους ψηφοφόρων.
Πότε δεν ήταν ο ταχυδρόμος στην πόρτα μας με το γράμμα και την σύνταξη; Πότε δεν είχαμε λεωφορεία; Πότε δεν ανοίξαμε την βρύση και να μην τρέξει νερό, πότε δεν σηκώσαμε το τηλέφωνο και να μην ακούσουμε τον άλλον; Πότε δεν ανοίξαμε τον διακόπτη και να μην ανάψει το φως; Αυτά με το "Κράτος Επιχειρηματία".
Το αναπολώ με νοσταλγία μεγάλη!