Η ΣΠΟΡΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΑ. ​ ΤΟ ΣΠΟΡΑΚΙ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΚΑΡΑ​

… Κι αν δεν σας ταρακούνησε το δυσοίωνο μέλλον σας, που διέβλεψα με τα χαρίσματά μου… αναρωτιέμαι τι άλλο πρέπει να πάθετε, για να μάθετε; Να συναντήσει κάποιος από σας - ας πούμε - έναν αρχαίο ΣΟΦΟ προγονό σας; Εύκολο είναι; Θα μου πείτε… Και θα σας πω αδιανόητο για σας… (αχ! ευχαριστήθηκα) ενώ για μένα… απλούστατο! Να! Δείτε… αρκεί να το σκεφτώ και πέταξα… Νομίζετε πως χρειάζομαι εισιτήρια ή διαβατήρια, για να ταξιδεύω ελεύθερα στην ΥΔΡΟΓΕΙΟ;  

    Να' μαι λοιπόν προσγειωμένος στην πλατεία μιας αρχαίας ελληνικής πόλης σας… άνθρωποι όλων των ηλικιών περνούν βιαστικοί κι άλλοι κάθονται να ξαποστάσουν σ' ένα πεζούλι....

Τους παρακολουθώ αθέατο, επιδιώκοντας να διερευνήσω, ποιος θα μπορούσε να μου λύσει τις απορίες μου. Διακρίνω  έναν ηλικιωμένο σοβαρό κύριο, που μαζί με ένα νεαρό παλικαράκι κατευθύνονται ευδιάθετοι προς την ΠΛΑΤΕΙΑ.     Κάθονται κατάχαμα στο χορτάρι, αρχίζοντας να συζητάνε κι αυτόματα άρχισε η καταγραφή κάθε λέξης τους στην… ψηφιακή μου μνήμη. Γιατί γελάτε; Σας έπιασα αδιάβαστους; "Διάβασα" όμως την ταυτότητά τους! Σίγουρα θα την διαβάσετε κι εσείς, αν σας μεταφέρω αυτούσιο τον διάλογό τους. Πρώτος λοιπόν πήρε τον λόγο ο ενήλικας με ύφος δασκάλου κι ο νέος σαν καλός μαθητής αφοσιώθηκε ακούγοντάς τον με μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ!

-Καλό μου αγόρι είμαι εδώ, γιατί ο πατέρας σου ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ μου ζήτησε να αναλάβω την διαπαιδαγώγησή σου. Είσαι στην πιο κατάλληλη ηλικία -έκλεισες τα 13-  για να αποκτήσεις τις ανάλογες γνώσεις, που ταιριάζουν σε γιο Βασιλιά, προορισμένο να κυβερνήσει το βασίλειό του. Μαζί με την μητέρα σου την πριγκίπισσα ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ της Ηπείρου αποτελούν την εγγύηση του ένδοξου μέλλοντός σου. Με επέλεξαν για δάσκαλό σου, για να μάθεις να σκέφτεσαι σαν γνήσιος Έλληνας, εντρυφώντας στην Φιλοσοφία, στην οποία κι εγώ μαθήτευσα κοντά στον δάσκαλό μου τον ΠΛΑΤΩΝΑ. Είσαι ευλογημένο παιδί κι ευελπιστώ, πως με την διδασκαλία μου θα διαδεχτείς επάξια τον πατέρα σου στον Θρόνο. Με την ξεχωριστή διάνοιά σου παιδί μου θα είσαι ΓΕΝΝΑΙΟΣ και θαρραλέος στην μάχη, γιατί η ΑΝΔΡΕΙΑ είναι η κύρια ιδιότητα του Έλληνα ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ!

-Με συγκινείς σεβαστέ μου μεγάλε φιλόσοφε ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, με τα σοφά λόγια σου. Η καλή σου φήμη έφτασε και μέχρι την Μακεδονία και νοιώθω περήφανος που θα σε έχω ΔΑΣΚΑΛΟ!

    Το άκουσμα των ονομάτων με… ταρακούνησε. Αυτόματα ενεργοποίησα την ταχύρυθμη μνήμη μου κι ανακάλυψα πως βρισκόμουν στην Πέλλα της Μακεδονίας το έτος 342 π.Χ. Τέτοια τύχη! Να "βλέπω" τον Μέγα Αλέξανδρο, που έφτασε στα πέρατα της Οικουμένης, μεταδίδοντας τον Πολιτισμό σας! Κι ας μην γνωρίζει ο ίδιος την πορεία του, σα νεαρός που είναι ακόμα… εγώ όμως που… φύτρωσα εκεί απ' το μέλλον του… νοιώθω πως είμαι, το πιο τυχερό σποράκι στον ΠΛΑΝΗΤΗ!

Σας αρέσω σαν ιστορικός αφηγητής; Μα και να μην σας αρέσω, θα συνεχίσω σαν… φοιτητής! Ενθουσιασμένος ανέλαβε ο Αριστοτέλης την αγωγή του νεαρού διαδόχου στην Πέλλα. Με εκπαιδευτικό όργανο τα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ, του μετέδωσε το πανελλήνιο ΠΝΕΥΜΑ. Ο Αριστοτέλης έμεινε στην μακεδονική αυλή έξι χρόνια και το 335 π.Χ. έφυγε για την Αθήνα. Υπήρξε ο πρώτος γνήσιος επιστήμονας στην Ιστορία και κάθε κατοπινός επιστήμονας του οφείλει κάτι. Κι εγώ του οφείλω τις γνώσεις που απέκτησα, καθισμένος ανάμεσα σ' αυτόν και τον μαθητή του σε όλη την διάρκεια των μαθημάτων. Σιγά να μην έχανα την ευκαιρία να παρα…μορφωθώ απ' τον δίκαια αναγνωρισμένο διαχρονικώς Φιλόσοφο. Τέτοια πανάκριβα μαθήματα και μάλιστα δωρεάν πού θα ξανάβρισκα; Κι ακούστε τι έμαθα:

Η ΑΝΔΡΕΙΑ είναι ο τρόπος που επιδεικνύει ο άνθρωπος ανάμεσα στον ΦΟΒΟ και το ΘΑΡΡΟΣ. Ο ανδρείος διακρίνεται όταν αντιμετωπίζει δεινά, που προκαλούν μέγιστο φόβο και τα υποφέρει με ασύγκριτο μέτρο. Το φοβερότερο είναι ο θάνατος, με τον οποίο τα πάντα λήγουν. Άρα ανδρείος είναι εκείνος που δεν φοβάται τον ένδοξο θάνατο κι ό,τι απειλεί με ΘΑΝΑΤΟ.  

Ο ΑΝΔΡΕΙΟΣ άνθρωπος υπομένει και φοβάται, όσα πρέπει και χάριν εκείνου που πρέπει και με τον τρόπο και τον χρόνο που πρέπει. Αισθάνεται και πράττει όπως του επιτρέπει η αξιοπρέπεια του και η λογική του. Πέραν της μεσότητας που βρίσκεται η ΑΡΕΤΗ της Ανδρείας, στα άκρα εντοπίζεται απ' τη μια η δειλία κι απέναντι της η θρασύτητα. Ο θρασύς έχει το χαρακτηριστικό, πως είναι και αλαζόνας και προφασίζεται πως κατέχει την ανδρεία… όπως π.χ. οι άνανδροι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΣΑΣ!

Οι ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ μιμούνται κι αν πάρουν λίγο θάρρος, ενεργούν φαινομενικά υπέρμετρα, όμως στα επικίνδυνα δεν αντέχουν. Είναι προπετείς κι ενώ πριν εκδηλωθεί ο κίνδυνος, εμφανίζονται ριψοκίνδυνοι, την ώρα του κίνδυνου την… κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Οι ανδρείοι είναι ήσυχοι και στην δράση γίνονται ορμητικοί. Ο δειλός υστερεί σε θάρρος και η δειλία  του γίνεται πιο φανερή στις λύπες, που δεν έχει δύναμη να συγκρατηθεί και φοβάται υπερβολικά σαν ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ.

Το ΘΑΡΡΟΣ που διακρίνει τον ανδρείο, είναι ίδιον του αισιόδοξου ανθρώπου. Ο Ανδρείος υπομένει τις αλλαγές της τύχης, με αξιοπρεπή κι αρμόζοντα τρόπο, ως αληθινά ΑΓΑΘΟΣ με αψεγάδιαστη λογική. Μα δεν μπορεί να θεωρηθεί ανδρείος κάποιος, που υπερτερεί απ' τον αντίπαλο του κι αισθάνεται σιγουριά για την έκβαση. Ούτε είναι σωστό να συγχέεται η περίπτωση της οργής, διότι με οργή ο άνθρωπος αντιδρά υπό το κράτος των παθών κι όχι της συνείδησης και της ΛΟΓΙΚΗΣ.

Ο Ανδρείος είναι δυνατός και υγιής και επαινείται και καμιά ομοιότητα δεν έχει με… πουλημένους κυβερνήτες. Οι δειλοί και οι αδύναμοι επηρεάζονται από κοινούς κι ευτελείς πειρασμούς εκδηλώνοντας την αδυναμία τους, ενώ οι ανδρείοι μένουν ανεπηρέαστοι. Ο θρασύς κι ο τρελός αψηφά την λογική κι ο δειλός αποφεύγει όσα επιβάλλει η λογική. Ο ανδρείος τα αντιμετωπίζει όλα ψύχραιμα, όπως τα επιβάλλει η ΑΡΕΤΗ.

   Κι εγώ αψηφώ τον… συμπαντικό χρόνο μα και τον γήινο χρόνο σας, βγάζοντας τα απωθημένα μου, (έτσι δεν τα λέτε;) γιατί στο σχολείο δεν μας τα έμαθαν αυτά… τι κρίμα. Κι ήταν τόσο ωραία τα χρόνια εκείνα… μα ζήλεψαν την Ελληνική παράδοσή σας οι αγράμματοι εξουσιαστές και την διαγράφουν, για να σας τυφλώσουν, ενώ εσείς ανοίξατε τα ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ! 

Άραγε έχουν καμιά ιδέα τι εστί ΑΝΔΡΕΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ και μάλιστα Νικητής Στρατηλάτης;  Να πάνε να μάθουν ποιος ήταν ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών ο Μέγας βασιλιάς της Μακεδονίας, που οι κατακτήσεις του αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο της Ελληνιστικής εποχής. Πολύ θρασύδειλους τους βρίσκω, για να ονειρεύονται να κατακτήσουν τον κόσμο με τα ηλεκτρονικά δάνειά τους… Κι αυτοί και οι Τράπεζές τους μηδενικά μπρος στον ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ! Μα και στους κληρονόμους ΕΛΛΗΝΕΣ της ΣΟΦΙΑΣ και ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΤΟΥΣ!