Φιρί φιρί το πάνε τα μεμέτια. Πήγαν για «θερμό» επεισόδιο στις Οινούσσες οι Τούρκοι - Απόπειρα απόβασης τουρκικής ομάδας

Τουρκικό ελικόπτερο με ομάδα ειδικών δυνάμεων του τουρκικού Στρατού, πέταξε πολύ χαμηλά απάνω από την νήσο Παναγιά στις

Οινούσσες της Χίου, στις 05,56 το πρωί. Πέταξε στα 300 μέτρα, έχοντας καθοδική πορεία.

Οι άνδρες του ελληνικού φυλακίου όπλισαν και ετοιμάστηκαν να ανοίξουν πυρ, αν το ελικόπτερο έδειχνε διάθεση προσγείωσης στο νησί....Το ελικοπτερο αιωρήθηκε περίπου δύο λεπτά επάνω από το νησί και εν συνεχεία, καταγράφοντας την αντίδραση του προσωπικού που ήταν έτοιμος να ανοίξει πυρ, αποχώρησε. 

Να σημειώσουμε ότι η όλη επιχείρηση έγινε υπό το λυκαυγές, μια θαυμάσια ευκαιρία για ειδική επιχείρηση. 

Ηδη οι ελληνικές δυνάμεις στην περιοχή τέθηκαν σε κατάσταση συναγερμού, δεδομένων και των εκλογών στις ΗΠΑ. Mόνο τυχαία δεν είναι η σημερινή απόπειρα ενέργειας της Αγκυρας:
Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε φάση αλλαγής όχι απλώς ηγεσίας, αλλά και νοοτροπίας και δεν υπάρχει κανένας σε πολιτικό επίπεδο που να τοποθετηθεί για μια τέτοια ενέργεια.

H νήσος Παναγιά και η περιοχή των Οινουσσών στη Χίο, περιλαμβάνεται στον κεντρικό σχεδιασμό στον σχεδιασμό του τουρκικού Γενικού Επιτελείου στο σχέδιο κατάληψης των Οινουσσών και έχουν επιχειρήσει επεισόδιο και πάλι τον περασμένο Απρίλιο.

Η απόφαση να επιλεγεί η Χίος για την τελική φάση της “Παρμενίων-2016” κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν από το ΓΕΕΘΑ.

Η απόφαση για την προετοιμασία ενός σχεδίου πρόκλησης μείζονος κρίσεως με την Ελλάδα με αντικείμενο βραχονησίδες στο Αιγαίο προήλθε από τον Αρχηγό του τουρκικού Ναυτικού, ναύαρχο Özden Örnek, ο οποίος ζήτησε να συσταθούν οι σχετικές επιτροπές μελέτης. 

Oι Οινούσσες έχουν επιλεγεί ως βασικός στόχος γιατί ελέγχουν από τον βορρά τον δίαυλο του Τσεσμέ και από Ανατολάς τη Χίο και ως εκ τούτου προσφέρουν σημαντικό πλεονέκτημα απέναντι στην Ελλάδα. 

Τα νησιά, αυτά κατά το τουρκικό σχέδιο, όπως αυτό προτάθηκε από τον αντιπλοίαρχο Erdin Ιnal και συντάχθηκε τον Ιανουάριο του 2003, θα καταλαμβάνονταν από ολιγομελές τμήμα της δύναμης SAT-SAS του τουρκικού Ναυτικού, η οποίο θα πραγματοποιούσε αποβατική ενέργεια. Μαζί με τη δύναμη αυτή θα συμμετείχε και μια ομάδα αμφίβιων καταδρομέων, η οποία θα είχε ως αποστολή την καταστροφή των υποδομών και των κέντρων διοίκησης των δύο νησιών.

Το τρίτο και μεγαλύτερο κύμα της επίθεσης θα αποτελείτο από δυνάμεις πεζοναυτών. Τόσο οι δυνάμεις των SAT-SAS όσο και οι δυνάμεις των πεζοναυτών ασκούνται κάθε χρόνο στην κατάληψη νησιών, έχουν επομένως αποκτήσει σημαντική εμπειρία από όλα αυτά τα χρόνια εξάσκησης.