Το πρόβλημα της ελληνικής κυβέρνησης ονομάζεται Schaeuble ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών – θεωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ – ότι δεν έχει εγκαταλείψει τα επικίνδυνα σχέδια για το Grexit..
Η κρίση πέρασε.
Η Ελλάδα θα τα καταφέρει.
Η Ευρώπη στηρίζει την Ελλάδα και τον Τσίπρα.
Η Ευρώπη και οι δανειστές θα βοηθήσουν την Ελλάδα να ορθοποδήσει.
Αυτά τα επιχειρήματα προβάλλονται συνεχώς εσχάτως τονίζοντας ότι το Grexit έχει σχεδόν μηδενιστεί ως πιθανότητα και ότι όλα θα πάνε καλύτερα.
Και όμως η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από ότι περιγράφεται και πολλοί σοβαροί επιχειρηματικοί κύκλοι της Ελλάδος τονίζουν ότι «ούτε ο κίνδυνος του Grexit και της δραχμής έχει αποφευχθεί, ούτε του 4ου μνημονίου που εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει σε κρατικοποίηση τις τράπεζες».
Η βασική ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι η κρατικοποίηση των τραπεζών – μια τέτοια εξέλιξη θα είναι καταστροφική με όρους αγοράς – αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ με τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις η κρατικοποίηση δεν θα είναι πρόβλημα.
Το πρόβλημα της ελληνικής κυβέρνησης ονομάζεται Schaeuble ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών – θεωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ – ότι δεν έχει εγκαταλείψει τα επικίνδυνα σχέδια για το Grexit ενώ θεωρούν ότι ακόμη και αν αποφευχθεί το Grexit, ο κίνδυνος του 4ου μνημονίου είναι υπερβολικά μεγάλος όπως και η κρατικοποίηση.
Τι σημαίνει 4ο μνημόνιο και κρατικοποίηση τραπεζών;
Αν και το Grexit δεν φαίνεται πιθανό, ωστόσο η πιθανότητα του 4ου μνημονίου έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Το 4ο μνημόνιο θα είναι απόρροια της «λύσης» για το χρέος.
Θα δώσουν λύση τύπου διευθέτησης στο χρέος και θα διασφαλιστούν ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει στον δρόμο της ομαλότητας με 4ο μνημόνιο που θα συνδεθεί με τις τράπεζες οι οποίες θα οδηγηθούν σε κρατικοποίηση και αλλαγές εκ νέου στις διοικήσεις των τραπεζών.
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι διοικήσεις των τραπεζών σήμερα Οκτώβριος 2016 να είναι μεταβατικές καθώς σε 1 με 1,5 χρόνο από τώρα εφόσον υπάρξει κρατικοποίηση θα οδηγηθούν σε παραιτήσεις και ολική αντικατάσταση...
Τι σημαίνει 4η ανακεφαλαιοποίηση;
Υπάρχουν δύο σχολές σκέψεις περί του σχεδίου της 4ης ανακεφαλαιοποίησης απόρροια της αποτυχίας εξυγίανσης των δανειακών προβληματικών χαρτοφυλακίων.
Εάν οι τράπεζες αποτύχουν στην διαχείριση των NPLs και NPEs που όλα μαζί φθάνουν τα 116 δισεκ. και 108 δισεκ χωρίς τις bad bank – σενάριο που είναι και το πιθανότερο – θα προκύψει
1)Ανάγκη για νέα κεφάλαια όπερ σημαίνει νέες αυξήσεις κεφαλαίου που αν δεν καλυφθούν θα ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός του bail in δηλαδή οι καταθέτες.
2)Υπάρχει όμως και μια δεύτερη επιλογή η 4η φάση ανακεφαλαιοποίησης στο ελληνικό banking να μη πραγματοποιηθεί με bail in να μην πληγούν οι καταθέτες αλλά να υπάρξει 4ο μνημόνιο που θα έχει ένα σκοπό την εξυγίανση των τραπεζών.
Με το 4ο μνημόνιο θα χρηματοδοτηθεί το ΤΧΣ ώστε να καλύψει τις κεφαλαιακές ζημίες των τραπεζών κρατικοποιώντας τις τράπεζες μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας….
Η πιθανότητα επιβεβαίωσης αυτού του σεναρίου είναι καταλυτικές – συντριπτικές και δεν στηρίζεται σε εικασίες.
Έχουν υπάρξει πολλές αναλύσεις για τα κόκκινα δάνεια, τα NPLs και τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Αυτό που αναλύσουμε είναι
Α)Η κερδοφορία σε προ προβλέψεων βάση καλύπτει τις μεγάλες διαγραφές δανείων που θα πραγματοποιήσουν οι τράπεζες έως το 2019;
Β)Υπάρχει κίνδυνος οι τράπεζες σε ένα κακό σενάριο να εμφανίσουν ζημίες και αυτές οι ζημίες να συμψηφίζονται με μετοχές που θα πάρει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας DTA- DTC;
Γ)Μήπως υπάρχει μια άριστη λύση στο banking, να διαγράψει μεγάλο μέρος του προβλήματος που ονομάζεται κόκκινα δάνεια, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κίνδυνος για bail in;
Τα βασικά ερωτήματα
Οι τράπεζες στην Ελλάδα σε ένα σενάριο όπου θα υπάρξει μια υποτυπώδης ανάπτυξη του ΑΕΠ το 2017 έως το 2019 θα εμφανίσουν στο διάστημα 2017 με 2019 δηλαδή 3 χρόνια περίπου 14 δισεκ. προ προβλέψεων έσοδα.
Τα 14 δισεκ. σημαίνει πρακτικά ότι μπορούν να διαγράψουν περί τα 30 δισεκ. προβληματικά δάνεια και σε ένα ευνοϊκότερο σενάριο περί τα 35-36 δισεκ.
Πάνω σε αυτό το σενάριο λοιπόν οι τράπεζες χτίζουν την αισιόδοξη εκτίμηση ότι μεταξύ 2017 και 2019 θα διαγράψουν 40 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Τι θα γίνει όμως αν η κατάσταση στην οικονομία εξελιχθεί χειρότερα από τις προβλέψεις άρα και οι τράπεζες υποχρεωθούν να μειώσουν τους στόχους κερδοφορίας σε προ προβλέψεων βάση ή εμφανίσουν ζημίες;
Εάν οι τράπεζες δεν έχουν προ προβλέψεων κέρδη πως θα προχωρήσουν σε εκτεταμένες διαγραφές;
Υπάρχει ένα σενάριο έσχατης ανάγκης που αποκλείει το bail in δηλαδή διασώζονται οι καταθέτες αλλά διασώζονται οι τράπεζες με ένα κόστος…. ζημιώνονται με μεγάλο dilution οι μέτοχοι και κρατικοποιούνται.
Ως γνωστό οι τράπεζες διαθέτουν 19,8 δισεκ. ευρώ αναβαλλόμενο φόρο DTA και περίπου 15,5 δισεκ. DTC αναβαλλόμενες απαιτήσεις.
Εάν οι τράπεζες δεν πετύχουν κέρδη και εμφανίσουν μια ή περισσότερες χρονιές ζημίες τότε η ζημία θα συμψηφίζεται με την αναβαλλόμενη φορολογία και αυτομάτως η τράπεζα θα εκδίδει μετοχές που θα αποκτάει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Πρόκειται για μια διαδικασία όπου μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας οι τράπεζες θα καλύψουν τις ζημίες τους, θα αντιμετωπίσουν τα προβληματικά δάνεια σε πολύ εκτεταμένη μορφή και δεν θα ενεργοποιηθεί το bail in.
Το dilution η απίσχναση των μετόχων θα είναι μεγάλης κλίμακας αλλά το ΤΧΣ σε ένα τέτοιο σενάριο θα έχει αποκτήσει μετοχές στις τράπεζες – δηλαδή κρατικοποίηση – αλλά οι τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και οι καταθέτες δεν θα κινδυνεύουν.
Εν συνεχεία το ΤΧΣ μέσω placement θα πουλάει πακέτα μετοχών των ελληνικών τραπεζών και οι μεν τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και το ΤΧΣ θα ανακτήσει μέρος των κεφαλαίων που επένδυσε στις τράπεζες.
Το συμπέρασμα
Ακόμη και σε ένα πολύ δυσμενές σενάριο οι ελληνικές τράπεζες έχουν δικλείδα ασφαλείας χωρίς να ενεργοποιηθεί το bail in για τους καταθέτες.
Η αναβαλλόμενη φορολογία μπορεί να αποτελέσει το μέσο προσωρινής κρατικοποίησης των ελληνικών τραπεζών αλλά και το μέσο εξυγίανσης του κλάδου.
Οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονται επιθετική αναδιάρθρωση προβληματικών δανείων, χωρίς αμφιβολία και σε ένα δυσμενές σενάριο θα πληγούν τα κεφάλαια λόγω νέων ζημιών αλλά η αναβαλλόμενη φορολογία θα μπορούσε να διαδραματίσει καίριο ρόλο.
Υπάρχει λύση να αποτραπεί το bail in στις καταθέσεις.
Είναι οι τράπεζες έτοιμες να πάνε σε μια επιθετική λύση εξυγίανσης;
Όχι είναι η απάντηση γιατί ο 4ος γύρος ανακεφαλαιοποίησης φοβίζει τις τράπεζες και τους μετόχους.
Στα επόμενα 3 τρίμηνα θα φανεί εάν θα πάει το ελληνικό banking σε 4ο γύρο ανακεφαλαιοποίησης, για ποιο ύψος και πότε θα συμβεί αυτό.
Η Ελλάδα θα τα καταφέρει.
Η Ευρώπη στηρίζει την Ελλάδα και τον Τσίπρα.
Η Ευρώπη και οι δανειστές θα βοηθήσουν την Ελλάδα να ορθοποδήσει.
Αυτά τα επιχειρήματα προβάλλονται συνεχώς εσχάτως τονίζοντας ότι το Grexit έχει σχεδόν μηδενιστεί ως πιθανότητα και ότι όλα θα πάνε καλύτερα.
Και όμως η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από ότι περιγράφεται και πολλοί σοβαροί επιχειρηματικοί κύκλοι της Ελλάδος τονίζουν ότι «ούτε ο κίνδυνος του Grexit και της δραχμής έχει αποφευχθεί, ούτε του 4ου μνημονίου που εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει σε κρατικοποίηση τις τράπεζες».
Η βασική ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι η κρατικοποίηση των τραπεζών – μια τέτοια εξέλιξη θα είναι καταστροφική με όρους αγοράς – αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ με τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις η κρατικοποίηση δεν θα είναι πρόβλημα.
Το πρόβλημα της ελληνικής κυβέρνησης ονομάζεται Schaeuble ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών – θεωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ – ότι δεν έχει εγκαταλείψει τα επικίνδυνα σχέδια για το Grexit ενώ θεωρούν ότι ακόμη και αν αποφευχθεί το Grexit, ο κίνδυνος του 4ου μνημονίου είναι υπερβολικά μεγάλος όπως και η κρατικοποίηση.
Τι σημαίνει 4ο μνημόνιο και κρατικοποίηση τραπεζών;
Αν και το Grexit δεν φαίνεται πιθανό, ωστόσο η πιθανότητα του 4ου μνημονίου έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Το 4ο μνημόνιο θα είναι απόρροια της «λύσης» για το χρέος.
Θα δώσουν λύση τύπου διευθέτησης στο χρέος και θα διασφαλιστούν ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει στον δρόμο της ομαλότητας με 4ο μνημόνιο που θα συνδεθεί με τις τράπεζες οι οποίες θα οδηγηθούν σε κρατικοποίηση και αλλαγές εκ νέου στις διοικήσεις των τραπεζών.
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι διοικήσεις των τραπεζών σήμερα Οκτώβριος 2016 να είναι μεταβατικές καθώς σε 1 με 1,5 χρόνο από τώρα εφόσον υπάρξει κρατικοποίηση θα οδηγηθούν σε παραιτήσεις και ολική αντικατάσταση...
Τι σημαίνει 4η ανακεφαλαιοποίηση;
Υπάρχουν δύο σχολές σκέψεις περί του σχεδίου της 4ης ανακεφαλαιοποίησης απόρροια της αποτυχίας εξυγίανσης των δανειακών προβληματικών χαρτοφυλακίων.
Εάν οι τράπεζες αποτύχουν στην διαχείριση των NPLs και NPEs που όλα μαζί φθάνουν τα 116 δισεκ. και 108 δισεκ χωρίς τις bad bank – σενάριο που είναι και το πιθανότερο – θα προκύψει
1)Ανάγκη για νέα κεφάλαια όπερ σημαίνει νέες αυξήσεις κεφαλαίου που αν δεν καλυφθούν θα ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός του bail in δηλαδή οι καταθέτες.
2)Υπάρχει όμως και μια δεύτερη επιλογή η 4η φάση ανακεφαλαιοποίησης στο ελληνικό banking να μη πραγματοποιηθεί με bail in να μην πληγούν οι καταθέτες αλλά να υπάρξει 4ο μνημόνιο που θα έχει ένα σκοπό την εξυγίανση των τραπεζών.
Με το 4ο μνημόνιο θα χρηματοδοτηθεί το ΤΧΣ ώστε να καλύψει τις κεφαλαιακές ζημίες των τραπεζών κρατικοποιώντας τις τράπεζες μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας….
Η πιθανότητα επιβεβαίωσης αυτού του σεναρίου είναι καταλυτικές – συντριπτικές και δεν στηρίζεται σε εικασίες.
Έχουν υπάρξει πολλές αναλύσεις για τα κόκκινα δάνεια, τα NPLs και τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Αυτό που αναλύσουμε είναι
Α)Η κερδοφορία σε προ προβλέψεων βάση καλύπτει τις μεγάλες διαγραφές δανείων που θα πραγματοποιήσουν οι τράπεζες έως το 2019;
Β)Υπάρχει κίνδυνος οι τράπεζες σε ένα κακό σενάριο να εμφανίσουν ζημίες και αυτές οι ζημίες να συμψηφίζονται με μετοχές που θα πάρει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας DTA- DTC;
Γ)Μήπως υπάρχει μια άριστη λύση στο banking, να διαγράψει μεγάλο μέρος του προβλήματος που ονομάζεται κόκκινα δάνεια, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κίνδυνος για bail in;
Τα βασικά ερωτήματα
Οι τράπεζες στην Ελλάδα σε ένα σενάριο όπου θα υπάρξει μια υποτυπώδης ανάπτυξη του ΑΕΠ το 2017 έως το 2019 θα εμφανίσουν στο διάστημα 2017 με 2019 δηλαδή 3 χρόνια περίπου 14 δισεκ. προ προβλέψεων έσοδα.
Τα 14 δισεκ. σημαίνει πρακτικά ότι μπορούν να διαγράψουν περί τα 30 δισεκ. προβληματικά δάνεια και σε ένα ευνοϊκότερο σενάριο περί τα 35-36 δισεκ.
Πάνω σε αυτό το σενάριο λοιπόν οι τράπεζες χτίζουν την αισιόδοξη εκτίμηση ότι μεταξύ 2017 και 2019 θα διαγράψουν 40 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Τι θα γίνει όμως αν η κατάσταση στην οικονομία εξελιχθεί χειρότερα από τις προβλέψεις άρα και οι τράπεζες υποχρεωθούν να μειώσουν τους στόχους κερδοφορίας σε προ προβλέψεων βάση ή εμφανίσουν ζημίες;
Εάν οι τράπεζες δεν έχουν προ προβλέψεων κέρδη πως θα προχωρήσουν σε εκτεταμένες διαγραφές;
Υπάρχει ένα σενάριο έσχατης ανάγκης που αποκλείει το bail in δηλαδή διασώζονται οι καταθέτες αλλά διασώζονται οι τράπεζες με ένα κόστος…. ζημιώνονται με μεγάλο dilution οι μέτοχοι και κρατικοποιούνται.
Ως γνωστό οι τράπεζες διαθέτουν 19,8 δισεκ. ευρώ αναβαλλόμενο φόρο DTA και περίπου 15,5 δισεκ. DTC αναβαλλόμενες απαιτήσεις.
Εάν οι τράπεζες δεν πετύχουν κέρδη και εμφανίσουν μια ή περισσότερες χρονιές ζημίες τότε η ζημία θα συμψηφίζεται με την αναβαλλόμενη φορολογία και αυτομάτως η τράπεζα θα εκδίδει μετοχές που θα αποκτάει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Πρόκειται για μια διαδικασία όπου μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας οι τράπεζες θα καλύψουν τις ζημίες τους, θα αντιμετωπίσουν τα προβληματικά δάνεια σε πολύ εκτεταμένη μορφή και δεν θα ενεργοποιηθεί το bail in.
Το dilution η απίσχναση των μετόχων θα είναι μεγάλης κλίμακας αλλά το ΤΧΣ σε ένα τέτοιο σενάριο θα έχει αποκτήσει μετοχές στις τράπεζες – δηλαδή κρατικοποίηση – αλλά οι τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και οι καταθέτες δεν θα κινδυνεύουν.
Εν συνεχεία το ΤΧΣ μέσω placement θα πουλάει πακέτα μετοχών των ελληνικών τραπεζών και οι μεν τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και το ΤΧΣ θα ανακτήσει μέρος των κεφαλαίων που επένδυσε στις τράπεζες.
Το συμπέρασμα
Ακόμη και σε ένα πολύ δυσμενές σενάριο οι ελληνικές τράπεζες έχουν δικλείδα ασφαλείας χωρίς να ενεργοποιηθεί το bail in για τους καταθέτες.
Η αναβαλλόμενη φορολογία μπορεί να αποτελέσει το μέσο προσωρινής κρατικοποίησης των ελληνικών τραπεζών αλλά και το μέσο εξυγίανσης του κλάδου.
Οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονται επιθετική αναδιάρθρωση προβληματικών δανείων, χωρίς αμφιβολία και σε ένα δυσμενές σενάριο θα πληγούν τα κεφάλαια λόγω νέων ζημιών αλλά η αναβαλλόμενη φορολογία θα μπορούσε να διαδραματίσει καίριο ρόλο.
Υπάρχει λύση να αποτραπεί το bail in στις καταθέσεις.
Είναι οι τράπεζες έτοιμες να πάνε σε μια επιθετική λύση εξυγίανσης;
Όχι είναι η απάντηση γιατί ο 4ος γύρος ανακεφαλαιοποίησης φοβίζει τις τράπεζες και τους μετόχους.
Στα επόμενα 3 τρίμηνα θα φανεί εάν θα πάει το ελληνικό banking σε 4ο γύρο ανακεφαλαιοποίησης, για ποιο ύψος και πότε θα συμβεί αυτό.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.