Κι όμως ήταν η τελευταία του βόλτα, με την αγαπημένη του μηχανή. Σχεδόν μεσημέρι Κυριακής, στη λεωφόρο Κηφισίας. Στο ύψος του Ψυχικού το μποτιλιάρισμα ασυνήθιστο για την ημέρα. Δίπλα μου πέρασαν αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ. Στον παράδρομο ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Καθώς πλησίασα είδα τους διασώστες. Μόλις έβγαζαν το φορείο.... Ο τραυματίας δεν φαινόταν. Μια μαύρη μηχανή πεσμένη στη δεξιά λωρίδα. Τα αθλητικά παπούτσια του οδηγού σκορπισμένα στο οδόστρωμα.
Λίγο πιο κάτω ένα αυτοκίνητο με τσαλακωμένες λαμαρίνες, φαινόταν ότι η σύγκρουση ήταν σφοδρή.
Ευχήθηκα να πάνε όλα καλά για τον τραυματία, αλλά δεν πήγαν.
Ευχήθηκα να πάνε όλα καλά για τον τραυματία, αλλά δεν πήγαν.
Που να ήξερα Λάμπρο Χαβέλα, ότι ήταν η στιγμή που μας άφηνες.
Η στιγμή που άφηνες την οικογένεια σου και τους φίλους σου.
Ήσουν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Έτσι αντιμετώπιζες όλες τις δυσκολίες.
Ήσουν ένας καλός συνάδελφος, με όλη την σημασία της έννοιας. Εξαιρετικός σε ότι ρεπορτάζ κλήθηκες να καλύψεις.
Θα λείψεις σε όλους τους συναδέλφους σου που τόσα χρόνια, μοιράστηκαν μαζί σου, πορείες, φωτιές, πλημμύρες και άπειρα καραούλια.
Αντίο Λάμπρο μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.