Αφιέρωμα: Διασυνδέσεις Εκκλησίας με τις Μυστικές Υπηρεσίες. Γράφει ο Γιώργος Αϊβαλιώτης Αναλυτής γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής ασφάλειας

Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες διαφόρων «προφητειών» και εσχατολογικών θεωριών, περί του τέλους του κόσμου. Αυτές οι «προφητείες» δεν είναι μόνο θρησκευτικής προέλευσης αλλά ακόμα και «μυθολογικής» ή καλύτερα συνωμοσιολογικής, όπως στις περιπτώσεις του ημερολογίου των Μάγιας και του Νοστράδαμου. 
Σε καμία περίπτωση δεν αρνούμαι τη θεία προέλευση κάποιων προφητειών...
Ωστόσο, πόσο εύκολο είναι ο Άνθρωπος να λάβει αυτές τις προφητείες και να τις χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν, χαλκεύοντας αυτές ή ακόμα και προσθέτοντας δικής του έμπνευσης «προφητείες»; 

Πώς είμαστε σίγουροι ότι το ΣΥΝΟΛΟ των προφητειών, που έχουμε ακούσει κατά καιρούς, έχει όντως θεία προέλευση; 


Τι συμβαίνει σε άλλες κοινωνίες διαφορετικών δογμάτων, που επίσης διαθέτουν «προφητείες», οι οποίες τους καλούν στη Μάχη των Μαχών, λόγω των Έσχατων Καιρών που ζούμε; 

Σε παλαιότερο άρθρο του Geopolitcs δείξαμε πώς Σουνίτες και Σιίτες διαθέτουν διαφορετικές «προφητείες», που αντικρούουν η μία την άλλη (περίπτωση Sufyani), παρά το κοινό θρήσκευμα. 


Ακόμα και ένας μουσουλμάνος καταλαβαίνει ότι, κάποιος εκ των δύο θρησκευτικών ηγετών στη δημιουργία των σεκτών αυτών, ήθελε να συσπειρώσει τους ακολούθους της σέκτας του, μέσω των «ιερών λόγων», και να αποδείξει ότι αυτός πρεσβεύει την αληθινή θρησκεία. 


Οι προφητείες αποτελούν σημαντικό και άρρηκτο κομμάτι κάθε θρησκείας, δόγματος και σέκτας, διότι αντιπροσωπεύουν την ύπαρξη του θείου ανάμεσα μας, τη διαρκή παρακολούθηση των πιστών από το Θεό, επομένως και την υποχρέωση τήρησης των κανονιστικών αρχών που διακηρύσσονται από τον θρησκευτικό ηγέτη. 

 


Τι είναι όμως Προφητεία; 

Σίγουρα, προφητεία δεν είναι τα λόγια μίας γριάς μάγισσας που λέει τη μοίρα μας. 


Δυστυχώς, στη σημερινή κοινωνία που έχει αλλοιώσει μεγάλο σύνολο εκ των εννοιών, είναι δυσνόητες οι έννοιες της Προφητείας και της Πρόβλεψης (π.χ. μία χαρτορίχτρα «προβλέπει» το μέλλον, δεν «προφητεύει» το μέλλον). 


Η προφητεία ΔΕΝ προβλέπει το μέλλον, το αναφέρει ως γεγονός του μέλλοντος, είτε για να προετοιμάσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν το επερχόμενο, είτε, μέσω της αλλαγής της λανθασμένης στάσης τους, ακόμα και να αποτρέψουν την καταστροφή. 


Δηλαδή, η προφητεία δεν αποτελεί άλλη μία έκφραση μοιρολατρίας και του αναπόφευκτου, αντιθέτως, επιβεβαιώνει, μέσα από τη δογματική θεωρία, τη δύναμη του ανθρώπου για να αλλάξει το μέλλον του. 


 Όσοι αναζητούν απλά την επιβεβαίωσή της «για να πιστέψουν» στο Θεό ή «για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη Του», μάλλον αρέσκονται στις μαγγανείες, επομένως δεν πρόκειται να τον δουν ποτέ, όσο και αν προσπαθήσουν, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει. 

Οι προφητείες σήμερα αποτελούν ένα μεγάλο όπλο στα χέρια των Υπηρεσιών Πληροφοριών. 

Η δύναμη και ο χαρακτήρας τους αποτελεί, για τους εκπροσώπους των κρατικών εξουσιών, την «αστυνομία των πιστών».

 Η CIA, ως Υπηρεσία Πληροφοριών της μόνης, διαχρονικά και σταθερά, Παγκόσμιας Υπερδύναμης, έχει χρησιμοποιήσει το χώρο των προφητειών και της θρησκείας γενικότερα, προκειμένου ακόμα και να αποσταθεροποιήσει τοπικές κοινωνίες. 

Ο Allen Dulles, πρώτος πολίτης που έγινε Διευθυντής της Υπηρεσίας, χρησιμοποίησε διάφορες θρησκευτικές ομάδες για την κάλυψη επιχειρήσεων κατασκοπείας. 

Τέτοια αποστολή ήταν και οι αναταραχές στην Ινδία από την τοπική χριστιανική κοινότητα (Εκκλησία Νοτίου Ινδίας, Συνέδριο Καθολικών Επισκόπων Ινδίας, Διεθνές Συμβούλιο Εκκλησιών), εναντίον της κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου Kudankulam. 

Οι εν λόγω αναταραχές ξεκίνησαν λίγο μετά από αλληλογραφία του Προξενείου ΗΠΑ στο Mumbai, στην οποία αναφέρεται πως η Αμερικανική Κυβέρνηση θα έπρεπε να προχωρήσει στην ανάληψη κατάλληλων μέτρων που θα διευκόλυναν τις αμερικανικές επιχειρήσεις, έτσι ώστε αυτές να καταστούν πιο ανταγωνιστικές προς τη διεθνή αγορά. 

Κατά αυτό τον τρόπο το επόμενο στάδιο του πυρηνικού μέλλοντος των Ινδιών θα είχε αναληφθεί από τους αμερικάνους, διαφορετικά οι ΗΠΑ θα παρακολουθούσαν με πικρία τρίτες χώρες, να γίνονται οι πρώτες, που θα επωφελούντο εμπορικά από ένα περιβάλλον, που η αμερικανική διπλωματία έχει δημιουργήσει.

Η διασύνδεση της Εκκλησίας και της CIA δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά αποτέλεσε θέμα έρευνας στη Γερουσία το 1975. 

Στην τελική αναφορά της «Επιτροπής Church» (σ.σ. η ονομασία προκύπτει από τον προεδρεύοντα Γερουσιαστή Frank Church) η CIA υποχρεώθηκε να αναφέρει 14 περιπτώσεις κεκαλυμμένων αποστολών, όπου χρησιμοποιήθηκαν 21 αμερικανοί πολίτες που ανήκαν στον κλήρο ή ήταν ιεραπόστολοι. 

Αυτές οι αποστολές ήταν προγενέστερων, του 1975, ετών και αφορούσαν τη συλλογή πληροφοριών ή σε μία περίπτωση την εξυπηρέτηση κάλυψης της μυστικής ταυτότητας, έτερου κατασκόπου. 

Ωστόσο, σύμφωνα με την τελική αναφορά, τα στοιχεία αποδείκνυαν πως στρατολογημένοι πάστορες χρησιμοποιούνταν, ακόμα και για την προετοιμασία αποστολών, τη στρατολόγηση οργάνων και τη διοχέτευση στον τοπικό τύπο της αμερικανικής προπαγάνδας. 

Αυτό φάνηκε και αργότερα στη στήριξη τρομοκρατικών ομάδων και οργανώσεων στην περιοχή της Nagaland (ΒΑ Ινδία), όπως η περίπτωση της Nationalist Socialist Council of Nagaland, μίας εθνικιστικής χριστιανικής παραστρατιωτικής οργάνωσης.

Φωτογραφία μελών της παραστρατιωτικής οργάνωσης NSCN. 


Παρά το γεγονός ότι η περιοχή βρίσκεται πλησίον Κίνας, Βιρμανίας και Ρωσίας, διακρίνεται ξεκάθαρα ότι ο ιματισμός και ο φορητός οπλισμός είναι δυτικής προέλευσης.

Ο θυμόσοφος λαός μας λέει : «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». 

Στην περίπτωση των ΗΠΑ, αλλά και όλων των κρατικών δυνάμεων της υφηλίου, ο σκοπός είναι ο όλο και μεγαλύτερος έλεγχος μέχρι την κατάκτηση του απόλυτου ελέγχου και της ολοκληρωτικής εξάλειψης κάθε αντιπάλου. 

Η χρήση κάθε θρησκείας, αναλόγως με το γεωπολιτικό πεδίο που δραστηριοποιούνται οι μυστικές υπηρεσίες, για την επίτευξη των στόχων της αμερικανικής πολιτικής, είναι ένας μηχανισμός αρκετά παλαιότερος που διατηρείται μέχρι τις μέρες μας. 

 Το ίδιο είχε γίνει και με τον πατήρ Δημήτριο ή κατά κόσμο David Balfour, ο οποίος ήταν στρατολογημένος από την MI-6 και πνευματικός στον οποίο εξομολογείτο η αριστοκρατία των Αθηνών και η βασιλική οικογένεια της Ελλάδας πριν τον Β΄ΠΠ. 

Το αρχηγείο του πατήρ Δημήτριου ήταν στην οδό Πλουτάρχου 2, στο Κολωνάκι σε ένα κτίριο που ανήκε στην αγγλική πρεσβεία και στους τηλεφωνικούς καταλόγους εμφανιζόταν ως έδρα της «Γραμματείας του Πολιτικού Τμήματος του σερ Νόρτον». 

                         Αριστερά ο πατήρ Δημήτριος...δεξιά ο Τγχης David Balfour

Ο ίδιος μετά τη λήξη του Β΄ΠΠ επέστρεψε ως προσωπικό της βρετανικής πρεσβείας και βοήθησε στην τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού στη θέση του Αντιβασιλέα. 


Για άλλη μια φορά φαίνεται η άρρηκτη σχέση των μυστικών υπηρεσιών με την εκκλησία και τον τρόπο που αυτές διαχειρίζονται τον κλήρο για την ανάπτυξη του κατάλληλου, ευνοϊκού προς τις επιδιώξεις τους, περιβάλλοντος. 


Διότι αυτοί που φωνάζουν πρώτοι για πολυπολιτισμικότητα, είναι και οι πρώτοι που επιχειρούν να την εξαλείψουν επ' ωφελεία του δικού τους «νεοπολιτισμού».


Πηγή