ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΩ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ;

«Το μαγαζί μου το ξεκίνησα το 2001. Όσο υπήρχε η οικοδομή, δεν είχα πρόβλημα. Από τότε που σταμάτησε η οικοδομή, «πάγωσε» και η λιανική. Και εκεί, ξεκίνησε η καταστροφή μου. Είχα προλάβει να μετακομίσω σε ένα μεγάλο μαγαζί. Καραολή και Δημητρίου. 900 τ.μ κατάστημα με τρεις ορόφους. Έβαλα όλα μου τα λεφτά, μέχρι και δανεικά πήρα για να το στήσω, και τελικά βρέθηκα καταχρεωμένος....

Μετά με «πήρε η μπάλα». Άρχισαν να καταφθάνουν τα ειδοποιητήρια από τον ΟΑΕΕ. Τα στραβά του ταμείου αυτού, πολλά: Με χρεώνουν για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την οποία όμως δεν μου παρέχουν, επειδη χρωστάω. Είμαι καρδιοπαθής και έχω και ζάχαρο. Τα φάρμακα για την καρδιά μου, που είναι πανάκριβα, τα αγοράζω τοις μετρητοίς. Το ίδιο συμβαίνει και με τα φάρμακα μου για το ζάχαρο. Πόσο άθλιο μπορεί να είναι αυτό; Να σε χρεώνουν για κάτι, που δεν στο παρέχουν. Αλλά για όλα φταίει, και συγχώρεσε με για αυτό που θα πω, και θα ήθελα να το βάλεις, εκείνο το… πουστράκι ο Γιωργάκης, που είπε «λεφτά υπάρχουν». Από εκεί ξεκίνησε όλο το κακό. Πόσα χρωστάω στο ΟΑΕΕ; Περίπου 25.000 ευρώ. Ούτε ξέρω το ακριβές νούμερο, αλλά ούτε και με νοιάζει κιόλας. Με αυτούς τους αλήτες που έχουμε μπλέξει, όλα να τα περιμένεις. Έτσι και αλλιώς, δεν πρόκειται να πάρω σύνταξη. Δεν έχω τίποτα στο όνομα μου. Ας με βάλουν, αν θέλουν στην φυλακή. Τουλάχιστον εκεί, θα είμαι ήσυχος και δεν θα με ενοχλεί κανείς. Δεν θα έχω το άγχος της συντήρησης» δηλώνει εξοργισμένος στο bangladeshnews.gr, ο πρώην ελεύθερος επαγγελματίας, Χρήστος Νικολάου, που διατηρούσε κατάστημα με φωτιστικά είδη στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης.

Από τα χιλιάδες φωτιστικά που διέθετε κάποτε η επιχείρηση του κ. Χρήστου, απέμειναν ελάχιστα…

Ο Χρήστος Νικολάου έχει χάσει τα λεφτά του. Όλα τα λεφτά του. Έχει χάσει την υπομονή του και βρίσκεται στο παρά πέντε, να χάσει και τα μυαλά του, με όλα αυτά που συμβαίνουν. Η κατάληξη της επιχείρησης του, όσο και του ίδιου, πανομοιότυπη με αυτή, εκατοντάδων χιλιάδων ελεύθερων επαγγελματιών. Λουκέτο και απόγνωση. Τον πετύχαμε, στο μαγαζί που του παραχώρησε ο κουνιάδος του, να προσπαθεί να πουλήσει τα ελάχιστα φωτιστικά που του έχουν απομείνει. Σε περίπτωση που βρεθεί ενοικιαστής για το μαγαζί, ο κ. Νίκος, πακετάρει το εμπόρευμα του και υποχρεωτικά…εγκαταλείπει. 63 χρονών ο άτυχος «επιχειρηματίας», παντρεμένος με παιδιά. Είναι εξοργισμένος, και τα λόγια του, το αποδεικνύουν περίτρανα. Υπό άλλες συνθήκες, θα περίμενε υπομονετικά να περάσουν τα ελάχιστα χρόνια, που απαιτούνταν, μέχρι να βγει στην σύνταξη. Ήρεμος, με το κομπόδεμα τόσων ετών σκληρής δουλειάς και θυσιών, να περιμένει στην άκρη, χαρίζοντας του ασφάλεια και γαλήνη. Με τα παιδιά και τις υποχρεώσεις του τακτοποιημένες. Η ζωή όμως του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, και σήμερα αυτός ο ηλικιωμένος κύριος, μοιάζει με αγρίμι σε κλουβί. Φυσιολογικό θα πει κανείς, όταν απουσιάζουν τα χρήματα και οι προοπτικές. Κάπνιζε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, «φτύνοντας» τις λέξεις  που ξεστόμιζε, γεμάτες θυμό και απογοήτευση. Δεν περίμενε αυτή την κατάληξη, αλλά αυτή του έλαχε…Τα σχέδια του για το μέλλον; Ποια σχέδια; Ποιο μέλλον;

Ο ερχομός του ενοικιαστή θα σηματοδοτήσει…και την «εξορία» του κ. Νίκου. Μέχρι τότε, κοιτά να πουλήσει ότι προλάβει…

ΑΛΛΟΙ ΦΑΓΑΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ…

«Tόσα χρήματα έδωσα σε ΟΑΕΕ και στην εφορία όλα αυτά τα χρόνια, και δεν είδα καμία ανταποδοτικότητα. Από την στιγμή που πληρώνεις από την τσέπη σου για τα φάρμακα σου, τι μπορεί να περιμένεις; Όλα τα έχουν φορτώσει στον λαό, από τους κλέφτες δεν έχουν πάρει απολύτως τίποτα. Ποιοι είναι οι κλέφτες; Οι πολιτικοί, οι παρατρεχάμενοι, οι Μπόμπολες, οι δημόσιοι υπάλληλοι που βγήκαν στην σύνταξη από τα 40 τους χρόνια. Είναι αυτοί, που φταίνε για τα χάλια μας. Είναι τα λάθη τους και τα εγκλήματα τους, που «ρήμαξαν» την μεσαία τάξη. Ότι μου απέμεινε από τα φωτιστικά, τα πουλάω μπιτ παρά για να θρέψω τα παιδιά μου και να αγοράζω τα φάρμακα μου. Το μαγαζί, μου το παραχωρεί ο κουνιάδος μου. Μόλις βρεθεί ενοικιαστής, θα πρέπει να τα μαζέψω και να φύγω. Και κάτι τελευταίο: Όταν λέγανε για τον Τσίπρα, ότι θα μας σώσει, εγώ τους έλεγα πως θα είναι ο δεύτερος Ανδρέας Παπανδρέου. Δεν ήθελα να δικαιωθώ, αλλά δικαιώθηκα. Δεν είναι απλά αλήτης, είναι αλητάκος. Μας εξαπάτησε εν ψυχρώ».

Χρήστος Νικολάου: Βοήθησα τόσους πολλούς ανθρώπους τις καλές εποχές, που ούτε θυμάμαι τον αριθμό τους. Ερχόνταν κάποιος να μου ζητήσει κάτι, και ντρεπόμουν αν δεν του έδινα. Στην πορεία, κάποιοι από αυτούς μου γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη…

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ