Με ένα δημοσίευμα "γροθιά στο στομάχι" ο Observer περιγράφει την κατάσταση στην πλατεία Βικτωρίας κάνοντας λόγο για "ύποπτη νυχτερινή οικονομία".Υποστηρίζει πως υπάρχουν πρόσφυγες που πηγαίνουν με την θέλησή τους στα σπίτια ανδρών, για να κάνουν ένα μπάνιο και στην συνέχεια σεξ μαζί τους, έναντι 10 με 15 ευρώ!...
-Απίστευτες προσωπικές ιστορίες: Ένας ηλικιωμένος άνδρας είχε πληγές στο αυτί του από το δάγκωμα ενός... τρωκτικού!
-Καταγγελίες πως ιδιοκτήτης καφετέριας τους απαγορεύει να πηγαίνουν στην επιχείρησή του!
- Ένας άλλος ιδιοκτήτης, περισσότερο... αλληλέγγυος τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν την τουαλέτα υπό τον όρο να αγοράσουν καφέ...
Στην πλατεία Βικτωρίας έχουν βρει προσωρινό (;) καταφύγιο εκατοντάδες πρόσφυγες. Αρκετές χώρες της Ευρώπης έχουν αποφασίσει... νταηλίκι να κλείνουν τα σύνορά τους, αγνοώντας επιδεικτικά τις συμφωνίες μεταξύ των κρατών της Ε.Ε., με αποτέλεσμα χιλιάδες άνθρωποι να νιώθουν "εγκλωβισμένοι" στη χώρα μας.
Η βρετανική εφημερίδα Observer, καταγράφει την σκληρή πραγματικότητα της πλατείας Βικτωρίας. Οι σκηνές και οι προσωπικές ιστορίες που περιγράφει είναι πραγματικά σοκαριστικές.
Σεξ για 10 ευρώ
Το βράδυ του Σαββάτου, ενώ ένας μεγαλόσωμος, μεσήλικας άνδρας, περνούσε από την πλατεία Βικτωρίας, βγάζοντας βόλτα τον σκύλο του, ένα αγόρι από το Αφγανιστάν τον έδειξε στο νέο του φίλο, τον Αμπντούλ Γουαρίς. "Είναι από αυτούς που έρχονται τη νύχτα", είπε το αγόρι.
Έτσι περιγράφει ο Observer, την "ύποπτη νυχτερινή οικονομία" που έχει αναπτυχθεί, σε μία πλατεία που γίνεται το "σπίτι" ολοένα και περισσότερων προσφύγων.Τα μάτια του Αμντούλ άνοιξαν διάπλατα. "Είναι εντάξει. Δεν θέλουν ανήλικους. Παίρνουν νεαρούς άνδρες που με την θέλησή τους θα πάνε στο σπίτι τους, να κάνουν ένα ντους και με 10-15 ευρώ να κάνουν σεξ μαζί τους. Κάποιοι πηγαίνουν, εκείνοι που έχουν ξεμείνει από χρήματα", λέει χαρακτηριστικά.
Ψάχνοντας την αδερφή του...
Το δημοσίευμα συνεχίζει αναφέροντας πως ο Αμπντούλ έφτασε μόνος του στην πλατεία Βικτωρίας περίπου στις 07:00 το πρωί, τη στιγμή που 200 με 300 άνθρωποι που κοιμούνταν εκεί είχαν αρχίσει να ξυπνούν και να σηκώνονται. Αντιμετωπίζοντας μία ακόμη ημέρα αναμονής.
"Είμαι 13 χρόνων και οκτώ μηνών", λέει το ανήλικο αγόρι για να συνεχίσει: "Είμαι μόνος μου". Οι συμπατριώτες του έχουν αναλάβει να του δείξουν τα "κατατόπια" στην ευρύτερη περιοχή, για παράδειγμα ένα πράσινο κουτί που χρησιμοποιούν για να φορτίζουν τα κινητά τους τηλέφωνα.Εγκατέλειψε το Αφγανιστάν πριν δύο μήνες και απευθύνεται στην βρετανική εφημερίδα με σκοπό να καταφέρει να συναντήσει την αδερφή του, Μίνα, η οποία ζει στη Γερμανία εδώ και έξι χρόνια. Η μητέρα του δεν βρίσκεται πια στη ζωή, ενώ ο πατέρας του έχει μείνει πίσω στην Καμπούλ.
Τουαλέτα... επί πληρωμή
Του δείχνουν ακόμη μία καφετέρια της οποίας ο ιδιοκτήτης δεν επιτρέπει να πλησιάσουν, καθώς και μία άλλη, "φιλικότερη", στην οποία μπορούν να χρησιμοποιούν την τουαλέτα, αν όμως αγοράσουν έναν καφέ. Εκεί κοντά είναι οι θάμνοι και το δέντρο που 'χρησιμοποιούνται" αν δεν αγοράσουν καφέ... "Κανείς δεν του δείχνει το δέντρο στο οποίο δύο άνδρες κρεμάστηκαν αυτή την εβδομάδα, επιχειρώντας να αυτοκτονήσουν", συνεχίζει το δημοσίευμα.
"Ήταν πολύ σοκαριστικό, πολύ ξαφνικό. Δεν είπαν ότι θα το κάνουν, ξαφνικά πήδηξαν. Ο ένας, όπως μαθαίνουμε, πέθανε. Ο άλλος είναι ακόμη στο νοσοκομείο", λέει ο επίσης Αφγανός Σακίμπ Σαρζάι.
Εικόνα από την απόπειρα αυτοκτονίας
Το μεσημέρι, οι κουβέρτες με τις οποίες τυλίγονται τα βράδια έχουν ήδη διπλωθεί. Υπάρχουν πολλές νέες αφίξεις στην περιοχή όπου κάθονται στον ήλιο για να αποφύγουν το κρύο. Κάποιοι συζητούν μεταξύ τους, ενώ τα παιδιά κάθονται στα πόδια των γονιών τους. Η ησυχία που επικρατεί μοιάζει παράξενη για ένα τόσο μεγάλο πλήθος ανθρώπων. "Απλά αναμονή. Για δύο ώρες, δύο ημέρες, τρεις μήνες", λέει ο Σαρζάι για να συμπληρώσει: "Άκουσες τίποτα για τα σύνορα;", ρωτάει με την ελπίδα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
Ψωμί με χλωρίνη!
Στην πλατεία φτάνουν αρκετοί πολίτες, κρατώντας σακούλες με φαγητό, πορτοκάλια και ψωμί. Στις 20:00 το βράδυ του Σαββάτου ο Θανάσης, ιδιοκτήτης εστιατορίου στην Καισαριανή, φτάνει φέρνοντας αρκετές μερίδες ψαρόσουπας. Λίγο αργότερα φτάνει κι ένας 76χρονος, κρατώντας τέσσερα σάντουιτς που έφτιαξε ο ίδιος.
"Φέρνει σάντουιτς όταν μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά, όχι πως στην πραγματικότητα έχει την οικονομική δυνατότητα", εξηγεί η Ευαγγελία Παπαγιαννίδου, μία δασκάλα και πρώην σκηνοθέτης από την Αθήνα. Πιο παλιά θυμάται πως πήγαινε στην πλατεία με ψωμί για να ταΐσει τα περιστέρια και τις γάτες. Τώρα, ταΐζει ανθρώπους. "Οι περισσότεροι φούρνοι μου δίνουν αυτά που θα πετούσαν. Σε κάποιους πρέπει να λέω ότι είναι για την οικογένειά μου. Ενας μπ@στ@ρδος εδώ κοντά ρίχνει χλωρίνη στο ψωμί που πετάει", λέει χαρακτηριστικά.
Την ώρα που μιλούσε, ένας ηλικιωμένος Κούρδος την πλησίασε και της έδειξε το αφτί του. Η γυναίκα του έδωσε μία κρέμα, αφού τον είχε δαγκώσει ένα τρωκτικό (!) ενώ κοιμόταν. Από την πλατεία έχουν απομακρυνθεί οι τουαλέτες, με σκοπό να αποθαρρυνθούν οι πρόσφυγες και να μην παραμείνουν...
"Δεν θέλουμε να καθόμαστε εδώ. Ζητάμε μόνο να ανοίξουν τα σύνορα", λέει και πάλι ο Σαρζάι για να συνεχίσει: "Στη χώρα μου υπάρχει το Ισλαμικό Κράτος, οι Ταλιμπάν, βόμβες κάθε ημέρα και καμία δουλειά οπότε το έσκασα. Τι μπορούσα να κάνω;"...
Πηγή: theguardian.com
Αναρτήσεις
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ "δικαίωμα ασύλου" ως νομική έννοια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανένα διεθνές κείμενο (σύμβαση Γενεύης 1951, πρωτόκολλο Ν. Υόρκης 1967, Οικουμενική Διακήρυξη
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Συνδιάσκεψη ΟΗΕ για το εδαφικό άσυλο 1977, κ.λπ.) δεν προβλέπει τέτοιο δικαίωμα. Η παροχή ασύλου σε πρόσφυγες πολέμου δεν είναι δεσμευτική για τα κράτη, τα οποία πρώτα σταθμίζουν το αν απειλείται η τάξη και η ασφάλειά τους.