Τα σαπιοκάραβα του θανάτου, οι «αφίξεις» και οι απελάσεις από το 1991. Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

«Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης ξεπερνάει ακόμα και εκείνο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα: Η οικονομική κρίση, αργά ή γρήγορα, δύσκολα ή πολύ δύσκολα, θα ξεπεραστεί. Η λαθρομετανάστευση όμως που «φυτεύεται» μεθοδικά μέσα στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ξεφεύγει ολοένα και περισσότερο από τον έλεγχο του κράτους και της κοινωνίας με ορατές, δεδομένες και πολύ επικίνδυνες συνέπειες για το μέλλον της χώρας μας»....

Το παραπάνω απόσπασμα ανήκει στο άρθρο μας 4^ης Νοεμβρίου 2011 με τίτλο «Λαθρομετανάστευση: Προβλήματα καθημερινότητας και πιθανές λύσεις με την… κοινή λογική!». Πέντε περίπου χρόνια αργότερα, παραμένει τόσο επίκαιρο, όσο ποτέ.

Από το 2000 περίπου έως και το 2014 ακούγαμε για πάρα πολλά χρόνια την Ευρώπη και την «ηγέτιδα» Γερμανία, να μας κουνάνε απειλητικά το χέρι, να μας υπαγορεύουν πως να υποδεχόμαστε καλύτερα όσους  κατέφθαναν στα χερσαία ή θαλάσσια Ελληνικά σύνορα της Ευρώπης, να μας απειλούν με τιμωρία γιατί «δεν φυλάγαμε καλύτερα τα σύνορα μας», να απορρίπτουν χωρίς συζήτηση οποιαδήποτε σκέψη αναθεώρησης του κανονισμού  Δουβλίνο ΙΙ και να κατακεραυνώνουν (4/2/2012) την δημιουργία φράχτη κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων στον Έβρο σαν «βραχυπρόθεσμο» και «αναποτελεσματικό»!

Πάμπλουτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, κατευθυνόμενοι ακτιβιστές, ουμανιστές και  πολλοί «χρήσιμοι ηλίθιοι», συμπλήρωναν την εικόνα θορυβωδών διαμαρτυριών με συνεχείς κατηγορίες εναντίον της  Ελλάδος, ανεμίζοντας τον Κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙ» ο οποίος απαγορεύει στην Ελλάδα να προωθεί άτομα που περνούν παρανόμως τα σύνορά της σε άλλες χώρες της ΕΕ. Ο κανονισμός αυτός, σε συνδυασμό με το διεθνές δίκαιο που απαγορεύει την επαναπροώθησή τους στις χώρες προέλευσης, μέχρι να διευκρινιστεί αν είναι πολιτικοί πρόσφυγες, δημιουργεί τις προϋποθέσεις μετατροπής της Ελλάδος σε μια απέραντη αποθήκη δυστυχισμένων ανθρώπων με εκρηκτικές συνέπειες σε πλήθος κρίσιμων τομέων (Εθνικής ασφάλειας, Δημόσιας τάξης, Κοινωνικής συνοχής, Εγκληματικότητας, Οικονομικής αιμορραγίας κ.α.π.) .

Είναι χαρακτηριστικό ότι η (τότε) αντιπολίτευση θεωρούσε «αθλιότητα, φρίκη και απανθρωπιά» την κατάσταση στους τόπους κράτησης μεταναστών διότι «δεν είχαν σαπούνι, ρουχισμό και υπόδηση» (συνέντευξη τύπου Δ. Τσουκαλά, Α. Σταμπουλή, Γ. Κούρτοβικ, 23/8/2013), ενώ το 2016 έχουν απ΄ όλα στις πλατείες, τα πάρκα, τα λιμάνια  και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς που έχουν πλημμυρίσει!

Τότε ήταν ακόμα τα χρυσά χρόνια που οι ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης χρειαζόταν φθηνά εργατικά χέρια για να υποστηρίξουν την διαρκή οικονομική τους ανάπτυξη, οι Σκανδιναβικές χώρες  δεν είχαν ακόμα αισθανθεί τα πρακτικά αποτελέσματα των «ελεύθερων και ανοικτών συνόρων», ούτε οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης αισθάνθηκαν κάποια μαζική «εισβολή» ή απειλή από τις πολιτικές πολέμων που εφαρμόζουν, μαζί με τις ΗΠΑ, στην πολύπαθη Μέση Ανατολή.

Μια πολύ πρόσφατη έκθεση μάλιστα του Centre for European Policy Studies που δόθηκε στην δημοσιότητα τον Νοέμβριο του 2015 από την Eurostat αναφέρει ότι το έτος 2014 οι πολίτες των χωρών που έλαβαν  τις περισσότερες άδειες παραμονής στην Ε.Ε. ήταν Ουκρανοί (302.772 άδειες), Αμερικανοί (199.224 άδειες), Κινέζοι (169.657 άδειες), Ινδοί (134.881 άδειες) και ακολουθούν το Μαρόκο, η Συρία, η Λευκορωσία, η Βραζιλία και η Τουρκία. Δηλαδή, οι πρόσφυγες των εμπόλεμων χωρών έχουν ελάχιστη «αναλογία» στον συνολικό αριθμό αδειών παραμονής που χορήγησαν οι χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ολόκληρο το 2014!!

Οι Ευρωπαϊκές χώρες – μέλη της Ε.Ε.  που χορήγησαν τον μεγαλύτερο αριθμό αδειών ήταν η Βρετανία που εξέδωσε 568.000 άδειες παραμονής το έτος 2014 (136.000 σε πολίτες των ΗΠΑ και πάνω από 70.000 σε Κινέζους και Ινδούς), δεύτερη η Πολωνία με 355.000 άδειες (οι 250.000 σε πρόσφυγες από την γειτονική Ουκρανία), τρίτη η Γερμανία με 238.000 και την τέταρτη η Γαλλία με 218.000 άδειες.

Όλους τους εξυπηρετούσε η «ελεγχόμενη» υποδοχή οικονομικών μεταναστών από την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική με κύριες «πύλες εισόδου» την Ελλάδα και την Ιταλία καθώς και ο υποκριτικός «βομβαρδισμός» της Ελλάδος με συνεχείς και συνήθως αδικαιολόγητες «κατηγορίες» ή ακόμα και χωρίς κανένα λόγο.

Η σύγχρονη Ελλάδα, μια χώρα όπου η φιλοξενία από αρχαιοτάτων χρόνων εθεωρείτο πράξη αρετής, όπου η κακή αντιμετώπιση των ξένων ήταν αμάρτημα, παρά τις κραυγαλέες αδυναμίες της να καταγράφει τους λαθρομετανάστες που έμπαιναν στην χώρα, κρατούσε μια συντηρητική, αποτρεπτική πολιτική προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ του επιβεβλημένου ανθρωπισμού απέναντι σε αδύναμους συνανθρώπους μας και της διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας της χώρας – και τα δύο αποτελούν διαχρονικό στόχο της γειτονικής Τουρκίας με ολοένα και πιο επιθετικό τρόπο μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Η Τουρκία βέβαια χαράσσει μακροπρόθεσμη στρατηγική μέσα από το διαχρονικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας που λειτουργεί από το 1931, ενώ στην Ελλάδα, όσον αφορά τα πολύ σοβαρά εθνικά θέματα, κάθε «υπεύθυνος» που αναλαμβάνει για μια μικρή συνήθως περίοδο την αντιμετώπιση τους, κάνει ό,τι τον φωτίσει ο Θεός, το κόμμα ή η ιδεολογία του.

Έτσι, η μεν Τουρκία έχει χαράξει την γενική στρατηγική της απέναντι στην Ελλάδα από την επομένη της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, για δε το προσφυγικό από την εποχή που ανέλαβε την εξουσία ο Τουργούτ Οζάλ (1983) με την περίφημη ρήση του «Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες. Αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια μουσουλμάνους από την από εδώ μεριά και να τελειώνουμε πια με αυτούς».

Η Ελλάδα, χωρίς κανένα θεσμοθετημένο, διαχρονικό και υπερκομματικό όργανο, αλλάζει πορεία ή κατεύθυνση ανάλογα με τις απόψεις, την φιλοσοφία ή την ιδεολογία του κάθε «υπεύθυνου» ο οποίος προσωρινά αναλαμβάνει για κάποιο, μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, την ευθύνη.

Ειδικά στο προσφυγικό θέμα η πλήρης ανεπάρκεια του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους αποκαλύπτεται ανάγλυφη και ωμή από ένα έγγραφο του τέως Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών Χ. Αθανασίου (26/2/2013) σε ερώτηση αντιπολιτευόμενου (τότε) βουλευτή για τον αριθμό των παράνομων μεταναστών – εποίκων που συρρέουν στην Ελλάδα, εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, από ολόκληρο τον κόσμο: «Δεν υπάρχει έγκυρος τρόπος να υπολογιστεί ο αριθμός των παρανόμως διαμενόντων στην Ελλάδα αλλοδαπών. Οποιαδήποτε απόπειρα προσδιορισμού του αριθμού τους είναι παρακινδυνευμένος!». Έτσι, απλά, ξεκάθαρα και… διαχρονικά!

Η απογραφή που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα το 2011 κατέγραψε μόνο 911.929 αλλοδαπούς, ενώ για τουςμη καταγεγραμμένους ο κάθε μελετητής πρέπει να καταφύγει σε μαντικές ικανότητες, χωρίς να είναι δυνατή καμιά απολύτως ασφαλής εκτίμηση.

Όπως πάντως προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, ο αριθμός των καταγεγραμμένων αλλοδαπών για παράνομη είσοδο από Αστυνομικές και Λιμενικές Αρχές στην χώρα μας από την απογραφή του Μαρτίου του 2011 και μετά έχει ως εξής:

.

 .

Η Ελλάδα από το έτος 1991 μέχρι και το έτος 2014, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, έχει προβεί στην οικειοθελή, σύμφωνα με προγράμματα του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  ή αναγκαστική απέλαση 474.252 αλλοδαπών, όπως προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα 2 που ακολουθεί:

.

.

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω στοιχεία η Ελλάδα, παρά την αδυναμία της να καταγράφει όσους αλλοδαπούς έφθαναν στην χώρα επί ολόκληρες δεκαετίες, εν τούτοις κατάφερε, ιδίως από το 2011 και μετά, να αποθαρρύνει, με αξιόλογα πρακτικά αποτελέσματα, την ανεξέλεγκτη άφιξη μεταναστών και σε συνδυασμό με τις συνεχείς «επιστροφές», πέτυχε τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών το 2014 σε 77.000 καταγεγραμμένους αλλοδαπούς (μείον 27.789 «επιστροφές») και με ελάχιστους να έχουν ξεφύγει την καταγραφή με την βοήθεια της Frontex – ιδίως μετά την πλήρη λειτουργία του φράχτη στον Έβρο.

Όλα αυτά μέσα σε μια έξαρση των πολεμικών συγκρούσεων στην Μέση Ανατολή και την διόγκωση του αριθμού των αλλοδαπών οι οποίοι εγκαθίστανται συστηματικά από την Τουρκία στα Μικρασιατικά παράλια, απέναντι από τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, για «μελλοντική αξιοποίηση».

Το έτος όμως 2015 στην Ελλάδα συνέβησαν ακατανόητα πράγματα. Οι εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ανέδειξαν στην κυβέρνηση τον συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με κυρίαρχη την Ριζοσπαστική Αριστερά η οποία, για το κρίσιμο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, είχε ένα κυριολεκτικά απίστευτο πρόγραμμα, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη (τότε θέλαμε να σώσουμε και αυτούς): Ανοιχτά σύνορα για όλους, κατάργηση της Frontex, έξοδος της Ελλάδος από την συνθήκη Σένγκεν, κατάργηση του φράχτη του Έβρου, παροχή ιθαγένειας σε όλους!

Η «ομοψυχία» της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης έδεσε πλήρως, όταν ανακοινώθηκε από τον Κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμένο η στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης Συνεργασίας να υποδεχτεί στην Ελλάδα και στην συνέχεια να πλημμυρήσει την Ευρώπη με «πρόσφυγες» απαιτώντας από τους δανειστές της μια αξιοπρεπή συμφωνία προκειμένου να μην μετατραπεί ολόκληρη η  Ευρώπη σε Κούγκι – το οχυρό του Σουλίου στο οποίο το 1803 ανατινάχτηκαν ο καλόγερος Σαμουήλ και οι συνεργάτες του για να μην παραδοθούν στον Αλή Πασά.

Όσα ακολούθησαν είναι πρόσφατα και γνωστά: Η Ελλάδα και η Ευρώπη το 2015 πλημμύρησε από 1.000.000 ανθρώπους (πρόσφυγες, λαθρομετανάστες, τζιχαντιστές και κάθε καρυδιάς καρύδι από τα πιο απίθανα μέρη του κόσμου) –  οι 850.000 καταγεγραμμένοι και στην πλειοψηφία τους από μη εμπόλεμες χώρες του κόσμου!

Όλες οι φωνές λογικής που απευθυνόταν στην νέα κυβέρνηση πέρασαν «στα ψιλά» (και άρθρο μας11/8/2015). Η Κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου που αναδείχτηκε Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής στην πρώτη Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφάρμοσε χωρίς παρέκκλιση τις ιδεοληπτικές της απόψεις που υιοθετήθηκαν και από τα κομματικά όργανα,  δηλώνοντας με την δέουσα βεβαιότητα (14 Απριλίου 2015) πως η Ελλάδα το έτος 2015 θα δεχτεί 100.000 «πρόσφυγες» οι οποίοι «δεν κοιμούνται σε πλατείες αλλά μόνο λιάζονται».

Έπεσε βέβαια έξω στις ετήσιες προβλέψεις της –ούτε λίγο, ούτε πολύ- κατά …. 900.000 «πρόσφυγες» με αποτέλεσμα η «ανικανότητα», η «αδράνεια» και η «αναλγησία» των προηγούμενων Ελληνικών Κυβερνήσεων να μετατραπούν σε πραγματικό εφιάλτη της νησιωτικής Ελλάδος –και όχι μόνο- από την εξαιρετικά επικίνδυνη μεταναστευτική πολιτική της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης!

.

.

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Η γειτονική Τουρκία «τρίβει τα χέρια της». Η στρατηγική της να συγκεντρώνει απέναντι από τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου μερικά εκατομμύρια Σύρων, Αλγερινών, Ιρακινών, Μαροκινών, Αφγανών, Πακιστανών, Ινδών, Ιρανών, Αφρικανών από πολλές χώρες με ειδικές πτήσεις προς την Κωνσταντινούπολη, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία ώστε να τους «αξιοποιήσει» με εκβιασμούς και καθημερινές «αποστολές» στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, δικαιώθηκε πλήρως.

Η ευκαιρία που περίμενε υπομονετικά η Τουρκία δόθηκε από την Τασία Χριστοδουλοπούλου και την Ελληνική Κυβέρνηση στις αρχές του 2015, με το άνοιγμα των Ελληνικών συνόρων και την καθαρή πρόσκληση σε κάθε κατατρεγμένο του πλανήτη να περάσει ελεύθερα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Τι κι΄ αν κάποιες χιλιάδες από τους ανθρώπους αυτούς, άντρες, γυναίκες και παιδιά,  πνίγηκαν ή θα πνιγούν στην θάλασσα του Αιγαίου όταν βουλιάζουν τα σαπιοκάραβα του θανάτου στα οποία τους φορτώνουν; Τι κι΄ αν η διεθνής κατακραυγή για τους χιλιάδες θανάτους και την δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων ρίχνει βαριά την σκιά της πάνω στην Τουρκία; Τι κι΄ αν ηρωικοί νησιώτες, νέοι και γέροι, προσφέρουν συγκινητικά χέρι βοήθειας σε απελπισμένους συνανθρώπους μας και προτείνονται για «Νόμπελ Ειρήνης» έχοντας ήδη κατακτήσει το «Νόμπελ Ανθρωπιάς» στην συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων;

Οι Τούρκοι πετυχαίνουν και πάλι με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: Στέλνουν συνεχώς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη μουσουλμανικούς πληθυσμούς απαιτώντας μάλιστα να τους ανεγερθούν τζαμιά παντού, ώστε να ελέγχονται καλύτερα, εξασφαλίζουν αμύθητα πλούτη από το θανατηφόρο εμπόριο ελπίδας σε εκατομμύρια δυστυχισμένων ανθρώπων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή και εκβιάζουν συνεχώς με ολοένα και περισσότερες απαιτήσεις την Ελλάδα και την Ευρώπη επισείοντας την απειλή των εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν συσσωρεύσει στα Μικρασιατικά παράλια.

Και άντε η Ελλάδα, ανοίγει τα σύνορα της πυροβολώντας τα πόδια της με ιδεοληψίες απερίσκεπτων ανθρώπων, η Ευρώπη όμως; Και αυτή πυροβολεί τα πόδια της ή μήπως εκβιάζεται αριστοτεχνικά από τους πανούργους γείτονες μας;

Στις 4 Φεβρουαρίου 2016 εγκρίθηκε από τις 28 χώρες-μέλη της Ε.Ε. η εκταμίευση ποσού τριών δισεκατομμυρίων Ευρώ σαν οικονομική βοήθεια προς την  Τουρκία ώστε να «μειώσει τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη» (τα 25,1 εκατομμύρια Ευρώ θα καταβληθούν από την Ελλάδα) και από τον Οκτώβριο του 2016 οι Τούρκοι πολίτες θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς βίζα σε όλες τις χώρες της ζώνης Σένγκεν.

Η Τουρκία βέβαια που έχει μάθει να παίρνει χωρίς να δίνει τίποτα,  δεν πρόκειται να μειώσει τις «μεταναστευτικές ροές» καθόλου, αφού στα Μικρασιατικά παράλια, απέναντι από τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, είναι συγκεντρωμένα μερικά εκατομμύρια οικονομικών μεταναστών και πραγματικών προσφύγων από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας, με «τα λεφτά στο χέρι».

Επί πλέον, «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Μπροστά στην πλήρη ανικανότητα της Ελληνικής πλευράς να ελέγξει τα σύνορα της για «ανθρωπιστικούς λόγους», η Τουρκία έχοντας τόσο το μαχαίρι όσο και το καρπούζι, δημιουργεί και προβάλλει συνεχώς νέες απαιτήσεις «για να μειώσει», δήθεν, «τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη»: Κοινές περιπολίες με την Ελλάδα στο Αιγαίο για να επισημοποιηθούν οι ανύπαρκτες γκρίζες ζώνες που επιδιώκει η Άγκυρα στο Αιγαίο, επιτάχυνση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την Ε.Ε., χαρακτηρισμός όλων ανεξαιρέτως των Κούρδων που πολεμούν εναντίον τζιχαντιστών στην Συρία σαν «τρομοκράτες», Ευρωπαϊκή πίεση προς την Ρωσία για να επιβληθούν οι Τουρκικές αξιώσεις στην Συρία, πλήρης ανοχή στα ειδεχθή εγκλήματα εναντίον του Κουρδικού άμαχου πληθυσμού σε πόλεις της Νοτιοανατολικής Τουρκίας  κ.ο.κ.ε.

Ο κατάλογος των Τουρκικών απαιτήσεων θα μεγαλώνει συνεχώς απέναντι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αφού η ευκαιρία που έχει στα χέρια της από την απερίσκεπτη μεταναστευτική πολιτική ανίδεων «ουμανιστών», είναι πραγματικά ανεπανάληπτη.

Για την Ελλάδα, η μόνη περίπτωση να τεθεί φρένο στα σαπιοκάραβα του θανάτου είναι  η Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει επί τέλους αποφασιστικά μέτρα για να προστατέψει τις ζωές των ανθρώπων που πνίγονται καθημερινά στο Αιγαίο και ταυτόχρονα να διαφυλάξει την εθνική ασφάλεια, την εθνική  κυριαρχία και την κοινωνική συνοχή της χώρας μας.

Είναι απόλυτη ανάγκη να σταματήσει τις μαζικές αφίξεις από την Τουρκία αλλά και την οικονομική αιμορραγία από την λαθρομετανάστευση – το κόστος για το 2016 υπολογίζεται σε 600 εκατομμύρια Ευρώ όταν στραγγαλίζουμε κυριολεκτικά το κρασάκι μας, με ρίζες που χάνονται στα βάθη των αιώνων, με «ειδικό φόρο κατανάλωσης» για μόλις … 50 εκατομμύρια Ευρώ!

Σε εποχές μεγάλης οικονομικής κρίσης, οι πειραματισμοί με ιδεοληψίες και θολές «ριζοσπαστικές» αποφάσεις προκαλούν καταστροφές που χρειάζονται ολόκληρες δεκαετίες για να αποκατασταθούν, ιδίως αν απέναντι σου έχεις μια καραδοκούσα Τουρκία που δεν συγχωρεί λάθη αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία που της παρουσιάζεται.

Η σημερινή Ελληνική Κυβέρνηση έχει μια ακόμα ευκαιρία να σταματήσει αμέσως την «φλέβα χρυσού» που βρήκαν οι Τούρκοι με την απερίσκεπτη μεταναστευτική πολιτική που εφαρμόζει μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Υπάρχουν πραγματικά πάρα πολλοί τρόποι να επιδείξει ανθρωπισμό χωρίς να τινάζει την χώρα στον αέρα, έχοντας την ψευδαίσθηση πως θα σώσει τον κόσμο.

Ας βάλει επιτέλους το μυαλό της λίγο να δουλέψει, τοποθετώντας πάνω απ΄ όλα το εθνικό συμφέρον της Ελλάδος, πέρα και έξω από ιδεοληψίες που δεν έχουν καμιά απολύτως επαφή με την σημερινή τραγική και εξαιρετικά επικίνδυνη πραγματικότητα…  

.

Σημαντική σημείωση: Προσθέστε και την δική σας φωνή στην παγκόσμια εκστρατεία για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης! Υπογράψτε την έκκληση εδώ! Μετά την υπογραφή της έκκλησης (το αργότερο μέχρι τον Ιούλιο 2016) κάντε κλικ στις ενδείξεις Facebook, Twitter, E–Mail ώστε να διαδώστε την έκκληση σε γνωστούς και φίλους! Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ.

analyst.gr