Στάζουν αίμα τα μνημόνια και η λιτότητα

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις του ΔΝΤ. Όλες οι συμφωνίες πρέπει να συζητηθούν από την αρχή. Στάζουν αίμα τα μνημόνια και η λιτότητα, που έφεραν την καταστροφή στη χώρα και 7.000 αυτοκτονίες. Μας πήραν μισθούς, τις συντάξεις, τα σπίτια και την πατρίδα μας, για να σώσουμε την Ευρώπη!!! Πάνε τζάμπα όλες οι θυσίες μας, αν δεν «κουρευτεί» το χρέος, που έπρεπε να είχε γίνει από το 2010....

 H αποδοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για λάθη και παραλείψεις στο ελληνικό πρόγραμμα, πως κινήθηκε κόντρα ακόμα και στους δικούς του κανόνες και δεν προχώρησε στην αναγκαία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, είναι μία είδηση «βόμβα» που ξεσήκωσε τσουνάμι αντιδράσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό.  Όμως, το «συγγνώμη λάθος» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), δεν μπορεί παρά να γεμίσει θυμό και οργή τα 10 εκατ. ελλήνων που το 2010, τους επιβλήθηκε ένα «συμβόλαιο» σκληρής λιτότητας και αιματηρά μέτρα που έσυραν την ελληνική κοινωνία μέσα από την κόλαση και έφεραν την κατάρρευση της ελληνικής Οικονομίας.

Το κόστος του αίματος στην Ελλάδα της κρίσης

Η βαλκανιοποίηση της χώρας, με μείωση των μισθών, συρρίκνωση της αγοράς εργασίας, χιλιάδες «λουκέτα» σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Στην άλλη πλευρά, είναι το μεγάλο κόστος αίματος, που πλήρωσε ο ελληνικός λαός. Σύμφωνα με επιστημονική ομάδα του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με επικεφαλής τον Γεώργιο Ραχιώτη, οι αυτοκτονίες στην χώρα έχουν αυξηθεί κατά 35%. Χιλιάδες έλληνες και ελληνίδες λύγισαν κάτω από το ψυχολογικό βάρος του μνημονίου. Σύμφωνα με την έρευνα,  οι επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής φάνηκε να επηρέασαν εντονότερα τους άνδρες που έχασαν την δουλειά τους, ενώ αύξηση αυτοκτονιών καταγράφηκε και μεταξύ των ηλικιωμένων συνταξιούχων.

Εφιάλτης πέντε χρόνων στοίχησε το 30% του ΑΕΠ και 120 δις ευρώ καταθέσεις!

Ένας οικονομικός εφιάλτης, που μέσα σε πέντε χρόνια έκανε περισσότερη ζημιά στην χώρα, σε οικονομικά στοιχεία, από ότι μία εμπόλεμη σύγκρουση.

Μέσα στα πέτρινα χρόνια των μνημονίων το συνολικό ύψος των καταθέσεων μειώθηκε κατά 120 δισ. ευρώ, ενώ τα 45 δισ. ευρώ μέσα στα τελευταία δύο χρόνια. Το ΑΕΠ της χώρας, δέχτηκε ένα μοιραίο χτύπημα και έχασε πάνω από το 30% της αξίας του, αυξάνοντας ανάλογα το ποσοστό του χρέους, που πάντα μετράται σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν(ΑΕΠ).

Η κυβέρνηση δίνει συνεχή διαπραγματευτική μάχη με τους δανειστές για να περάσουν αναπτυξιακές πολιτικές και να μπει ένα «στοπ» στα νέα μέτρα λιτότητας. Όμως οι δανειστές επιμένουν στην αδιέξοδη και συνεχή μεταρρύθμιση.  Οι δανειστές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μας λένε τώρα πως, έπρεπε να είχαν «κουρέψει» το χρέος το 2010, γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλο και δεν μπορούσαν να εγγυηθούν την βιωσιμότητα του . Όμως μετά από τα μνημόνια, το «φάρμακο» που μας έδωσαν οι ίδιοι, οι «τροικανοί» για να φτιάξουμε την οικονομία μας, τώρα προβλέπεται πως θα αυξηθεί πάνω ακόμα και από το «τρομαχτικό» 206% του ΑΕΠ το 2016!  Το ίδιο το Ταμείο, σε πρόσφατη έκθεσή του για την παγκόσμια Οικονομία προέβλεψε πως το ελληνικό χρέος,  θα αυξηθεί στο 206,6% του ΑΕΠ και το πρωτογενές πλεόνασμα θα διαμορφωθεί το 2017 στο 1,3% , το 2018 στο 2,5% ενώ το 2019 – 2020 θα αγγίξει το 3,5% του ΑΕΠ.

Το Ταμείο αδειάζει τους εμπνευστές του μνημονίου!

Η έκθεση που ενέκρινε στις 7 Δεκεμβρίου από το Διοικητικό Συμβούλιο(Δ.Σ.) του Ταμείου «αδειάζει» όσους αναμείχθηκαν στην έμπνευση των αποφάσεων του 2010, που έσπειραν την καταστροφή στην χώρα μας. Αν και τους αναφέρει με ονόματα, αυτά θα βρει η ανεξάρτητη επιτροπή που ερευνά το θέμα, ειδικά για το πώς χειρίστηκαν το ελληνικό χρέος, που πολλαπλασίασε το ελληνικό μαρτύριο.

Σύμφωνα με το Δ.Σ. ακόμα περιμένει την έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (ΙΕΟ) του ΔΝΤ για το ρόλο των στελεχών του στην κρίση της ευρωζώνης, μία έκθεση που έχει «παγώσει»  μετά από απαίτηση του γνωστού πρώην τροικανού, Πολ Τόμσεν, με τη δικαιολογία ότι «το Πρόγραμμα ακόμα τρέχει». Ο κ. Τόμσεν που «έφτιαξε» την καριέρα του πάνω στο ελληνικό μαρτύριο, έχει πάρει προαγωγή για την «δουλειά» που έκανε στην Ελλάδα και τώρα είναι αναπληρωτής διευθυντής όλου του Ευρωπαϊκού προγράμματος.

Διευθυντής  Στρατηγικής ΔΝΤ : Η αναδιάρθρωση του χρέους, ήταν επιβεβλημένη

Ο αναπληρωτής Διευθυντής, Στρατηγικής και Πολιτικής του Ταμείου, Βίβεκ Αρόρα αναφερόμενος στο θέμα, της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, εμμέσως παραδέχθηκε ότι ήταν επιβεβλημένη το 2010.  Όπως δήλωσε, «αποτελεί ερώτημα εάν ήταν εφικτή, αλλά και επιθυμητή εκείνη την περίοδο. Δεν υπήρχε “δίκτυ προστασίας” της ευρωζώνης και ήταν μεγάλη η ανησυχία ότι η αναδιάρθρωση θα οδηγούσε σε σοβαρή μετάδοση της κρίσης στην Ευρωζώνη».

Τα κατά συρροή λάθη του Ταμείου  και η λιτότητα «κατά λάθος»!

Όπως παραδέχεται το Ταμείο στην έκθεσή του, «Για την Ελλάδα (2010), το Ταμείο, δεν μπορούσε να εκτιμήσει ότι το χρέος ήταν βιώσιμο, μία εκτίμηση που κανονικά αναγκαία για την έκτακτη πρόσβαση σε πόρους του Ταμείου».

Σε άλλο σημείο της έκθεση αναφέρεται πως, «Ωστόσο, ο κίνδυνος της διεθνούς συστηματικής διάχυσης, με δεδομένη την έλλειψη των τειχών προστασίας εκείνο το χρόνο για να προστατέψει τα άλλα μέλη της της ζώνης του ευρώ, παρείχε μια δικαιολογία για να μην απαιτηθεί μια αρχική μείωση του χρέους ως προϋπόθεση για τη συμφωνία με το Ταμείο με εξαιρετική πρόσβαση».

Η «λύση» που βρήκαν τότε τα στελέχη του Ταμείου, ήταν «μια ρήτρα «συστημική εξαίρεσης» προστέθηκε στην πολιτική πρόσβασης και στη συνέχεια επικαλέστηκε για την Ιρλανδία (2010), την Πορτογαλία (2011), και πάλι για την Ελλάδα το 2012 στο διάδοχο πρόγραμμα».

Όμως αυτή δεν είναι η μόνη φορά που τα λάθη του Ταμείου βγήκαν στην φόρα, τον Ιανουάριο του 2013, είχε προκαλέσει μεγάλες αντιδράσει η δημοσιοποίηση της μελέτης του τέως επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ, Ολιβιέ Μπλανσάρ, με τίτλο: «Τα λάθη των προγνωστικών ανάπτυξης και οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές». Όπως παραδέχθηκε τότε, έκαναν λάθη σε έναν πολλαπλασιαστή του χρέους και για αυτό  επεβλήθησαν στην χώρα μας πολύ μεγαλύτερη λιτότητα, δηλαδή περικοπές σε μισθούς, στις συντάξεις και όλα κακά του μνημονίου, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραγικές συνέπειες στην ελληνική αγορά.