ΕΔΩ τα λέμε ΟΛΑ και τα γράφουμε ΟΛΑ. Η Μουσουλμανική άποψη: "Ισλάμ και τρομοκρατία" του Αλή αλ-Γιουνάνι

Αυτοί οι διάφοροι που σκοτώνουν και δολοφονούν αθώους ανθρώπους στο όνομα του Ισλάμ βάζοντας βόμβες και οργανώνοντας επιθέσεις και δολοφονίες, αποκαλούνται ‘Χαριζίτες’ (στα αραβικά ‘Χαουάριτζ’) και είναι αιρετικές παραφυάδες του Ισλάμ...

Οι Χαριζίτες παρουσιάστηκαν από τα πρώτα χρόνια του Ισλάμ. Οι λόγοι διαφοροποίησης τους ήταν κυρίως πολιτικοί (και όχι μόνο). Διαφοροποιήθηκαν ύστερα από τη μάχη του Σιφφίν το 657 μ.Χ. Αρχικά υποστηρικτές του Αλή (ραντιγιαλλάχου άνχου) για τη θέση του Χαλίφη, στη συνέχεια όμως έπαψαν την υποστήριξη τους στον Αλή, όταν αυτός συμβιβάστηκε με τον Μουαβίγια. Ήταν ακραία σέκτα και αίρεση του Ισλάμ, οι οποίοι αν και φαινομενικά είχαν κάποια δίκαια αιτήματα (π.χ. έλεγαν ότι στη θέση του Χαλίφη θα έπρεπε να επιλεγεί κάποιος που να έχει Πίστη και ήθος, ανεξαρτήτως του αν ανήκε στη φυλή των Κουράις ή όχι κ.α.), εντούτις οι απόψεις τους ήταν ακραίες. Έλεγαν για παράδειγμα ότι με την παραμικρή αμαρτία ένας μουσουλμάνος βγαίνει από το Ισλάμ και γίνεται άπιστος και έτσι επιτρέπεται η δολοφονία του. Θεωρούσαν ότι όποιος ήταν λίγο αδιάφορος ως προς τα θρησκευτικά του καθήκοντα, θα έπρεπε ή να εξοριστεί ή να σκοτωθεί.
Ένας φανατικός Χαριτζίτης σκότωσε τελικά τον Χαλίφη Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) το 661 μ.Χ. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) μας έχει διδάξει όμως ούτε καν αστεία να μην κάνουμε με οποιοδήποτε επικίδυνο μέσο – πέτρες, μαχαίρι, σίδερο, αιχμηρά αντικείμενα – προκειμένου να μη βλάψουμε ο ένας τον άλλον άθελα. Είπε ο Προφήτης:
“Όποιος δείξει στον αδελφό του ένα κομμάτι σίδερο, δέχεται κατάρες από τους αγγέλους μέχρι να το απομακρύνει (το σίδερο) και ας ήταν ο άλλος αδελφός του από την μάνα και τον πατέρα του.” (Sahih Muslim;)
Οι απόγονοι λοιπόν εκείνων των τότε Χαριτζιτών έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα στο Ομάν (και κάποιοι στην Αλγερία και στην Τζέρμπα της Τυνησίας) αλλά απορρίπτουν τις ακραίες πρακτικές των τότε Χαριτζιτών. Ο Προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε μιλήσει για τους Χαριτζίτες της εποχής του.
Ο Άμπου Σαίντ αλ-Χούντρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε:
“Ήμασταν με τον απεσταλμένο του Θεού ενώ έδινε έναν όρκο. Τότε ήρθε στον προφήτη ο Δουλ Χουβαϊσίρα από τη φυλή Μπενί Ταμίμ και του είπε: {Απεσταλμένε του Θεού, να είσαι δίκαιος}. Ο προφήτης του απάντησε: {Και αν εγώ δεν εφαρμόσω δικαιοσύνη, ποιός άλλος θα εφαρμόσει δικαιοσύνη; Θα είχες απογοητευτεί και θα είχες χαθεί αν εγώ δεν ήμουν δίκαιος}.
Τότε ο Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε στον προφήτη: {Απεσταλμένε του Θεού, δώσε μου την άδεια να του σπάσω τον λαιμό} και ο προφήτης απάντησε: {Αφήστε τον, έχει συντρόφους που η προσευχή τους θα ήταν προσβολή για την προσευχή σας αν προσευχόσασταν μαζί τους, όπως και η νηστεία τους για τη δική σας νηστεία. Απαγγέλουν το Κοράνι και δεν περνάει κάτω από τον λαιμό τους (δεν φτάνει στις καρδιές τους). Βγαίνουν από τη θρησκεία ακριβώς όπως το βελάκι βγαίνει από ένα θύμα (το διαπερνάει). Κοιτάτε στην κεφαλή του βέλους και δεν βλέπετε τίποτα. Και κοιτάτε στα πλευρά του βέλους και δεν βλέπετε τίποτα. Τότε κοιτάτε στη λεπίδα του και δεν βρίσκετε τίποτα σ’ αυτήν. Τότε κοιτάτε στα φτερά του και δεν βρίσκετε τίποτα, (το βέλος) έχει προηγηθεί από το αίμα και τη σάρκα.. Το σημάδι τους είναι ένας μαύρος άντρας, το πάνω μέρος ενός από τα μπράτσα του οποίου είναι σαν το στήθος μιας γυναίκας ή σαν ένα χτυπημένο κομμάτι κρέας και θα έρθουν σε μία στιγμή όπου θα υπάρχουν διαιρέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους}.”
Ο Άμπου Σαϊντ τότε είπε: “Μαρτυρώ ότι άκουσα αυτόν τον λόγο από τον απεσταλμένο του Θεού και μαρτυρώ ότι ο Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ τους πολέμησε και ήμουν μαζί του… Είδα εκείνον τον άντρα και ήταν έτσι όπως είχε περιγράψει ο Απεσταλμένος του Θεού.” (Sahih Bukhari;)
Έτσι λοιπόν περιέγραψε ο Προφήτης τους Χαριτζίτες, οι οποίοι πράγματι εμφανίστηκαν σε μια εποχή διαιρέσεων για τη διαδοχή στο Χαλιφάτο – στο πρώτο Ισλαμικό κράτος – και προκάλεσαν περεταίρω διαίρεση και διάσπαση των μουσουλμάνων, μέχρι που ένας φανατικός Χαριτζίτης σκότωσε τον Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) όπως εξήγησα.Όμως και οι σημερινοί τρομοκράτες, όλοι αυτοί που ερμηνεύουν το Ιερό Κοράνι με βάση τις δικές τους ακραίες απόψεις και σκοτώνουν αθώους ανθρώπους στο όνομα του Ισλάμ και του τζιχάντ, όλοι αυτοί αποκαλούνται και αυτοί Χαριτζίτες, διότι ομοιάζουν στον φανατισμό και στις ακρότητες με τους χαριτζίτες της παλιάς εποχής. Ο ίδιος μάλιστα ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει όπου τους βρούμε, να τους σκοτώνουμε.
Ο Σάιντ ιμπν Γάφλα είπε ότι ο Αλή (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Αν σου μιλήσω απ’ τον Απεσταλμένο του Θεού, τότε σίγουρα θα προτιμούσα να πέσω από τον ουρανό, παρά να πω ένα ψέμα γι’ αυτόν και αν σου μιλήσω γι’ αυτό που είναι ανάμεσα σε μένα και σε σένα τότε σίγουρα ο πόλεμος είναι μια εξαπάτηση. Άκουσα τον απεσταλμένω του Θεού να λέει: {Θα έρθουν στους τελευταίους καιρούς νέοι άνθρωποι, των οποίων τα όνειρα είναι ηλίθια, θα μιλήσουν για το καλό για το οποίο μιλάνε οι καλύτεροι των ανθρώπων (δηλαδή για τον μονοθεϊσμό και το τζιχάντ). Βγαίνουν από το Ισλάμ ακριβώς όπως το βέλος διαπερνάει και βγαίνει από το θύμα του, η πίστη τους δεν περνάει τους λαιμούς τους (δεν φτάνει στην καρδιά τους), έτσι όπου τους συναντήσετε σκοτώστε τους, επειδή σίγουρα το να τους σκοτώσεις θα έχει ανταμοιβή γι’ αυτόν που τους σκότωσε στην Ημέρα τηςΚρίσεως}.” (Sahih Bukhari;)
Ο Άμπου Σαίντ αλ-Χούντρι (ραχίμαχουλλάχ) είπε ότι ο Προφήτης είπε: “Χαρούμε νέα γι’ αυτούς που σκοτώνουν (τους Χαριτζίτες).” (Sunan Abū Dāwūd, no. 4119; & Shaykh al-Albānī, Ṣaḥiḥ Sunan Abu Dawud, no. 4764;)
Ο Ιμπν Άμπου Άουφα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είπε για τους Χαριτζίτες: “Οπουδήποτε τους βρείτε, σκοτώστε τους, επειδή υπάρχει ανταμοιβή για όποιον τους σκοτώνει. Είναι τα σκυλιά της Κόλασης.” (Ibn Mājah, no. 169;)
Ο Αν Ναουάουι και ο Ιμπν Ταϊμίιγια (ραχίμαχουμουλλάχ) είπαν ότι επιτρέπεται ο μουσουλμάνος να πολεμήσει τους χαουάριτζ, όταν αυτοί εκδηλωθούν. Ο ίδιος ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει: “..δεν γνωρίζω άλλους ανθρώπους πιο διαβολικούς από τους Χαριζίτες.” (Ahmad, Musnad; & al-Sunnah by al-Khalāal, vol. 1, 145, no. 110;)
Όταν στην κατάκτηση της Δαμασκού έκοψαν τα κεφάλια των χαριτζιτών της Αζαρίκα, ο Άμπου Ουμάμα ήρθε και είπε: “Τα σκυλιά της Κόλασης, τα σκυλιά της Κόλασης, αυτοί είναι οι πιο βρώμικοι από αυτούς που σκοτώνονται κάτω από αυτόν τον ουρανό, και οι πιο ωφέλιμοι που σκοτώνονται κάτω από αυτόν τον ουρανό, είναι αυτοί που σκοτώνουν αυτοί οι χαριτζίτες.” Ρώτησαν τότε τον Άμπου Ουμάμα: “Το ότι αυτοί είναι τα σκυλιά της Κόλασης είναι δικό σου ή το άκουσες απ’ τον Προφήτη;” και ο Άμπου Ουμάμα απάντησε: “Το αντίθετο, το άκουσα από τον Προφήτη όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις, αλλά περισσότερες φορές.” (Imam Ahmad, Musnad;)
Ο Wahb ibn Munabbih (ραχίμαχουλλάχ), είχε πει για τους Χαριτζίτες: “Ποτέ δεν έχει ενωθεί η Ούμμα (Κοινότητα των Πιστών) κάτω από έναν Χαριτζίτη. Αν ο ΑΛΛΑΧ έδινε κυριαρχία στους Χαουάριτζ, τότε σίγουρα θα είχε καταστραφεί ο κόσμος, οι δρόμοι θα είχαν αποκλειστεί, έτσι το Χατζ (Προσκύνημα) θα είχε παύσει.” (Taareekh ud-Dimashq, Ibn Asakir; & Ibn Mandhoor;)
Ρώτησαν τον σέιχ Αμπντουλ-Μούχσιν αλ-Αμπάντ: “Μερικοί λένε ότι η αλ-Κάιντα είναι οι Χαριτζίτες των ημερών μας, άλλοι λένε ότι είναι πολεμιστές στον δρόμο του ΑΛΛΑΧ. Εσείς τί λέτε;” και ο σέιχ απάντησε: “Ναι, είναι πολεμιστές αλλά στον δρόμο του σατανά.”
Ο πρώην Μεγάλος Μουφτής της Σαουδικής Αραβίας ο σέιχ Αμπντουλ-Αζίζ ιμπν Αμπντουλλάχ ιμπν Μπαζ (ραχίμαχουλλάχ) είχε πει: “Η συμβουλή μου στον αλ-Μασαρί, στον Σαντ αλ-Φακίχ και στον Οσάμα μπιν Λάντεν και οποιονδήποτε ακολουθεί τον δρόμο τους, είναι να αφήσουν αυτόν τον καταστρεπτικό δρόμο που έχουν πάρει, να φοβηθούν τον ΑΛΛΑΧ και να προσέξουν την τιμωρία Του και την οργή Του. Πρέπει να επιστρέψουν στον σωστό δρόμο και να μετανοήσουν στον ΑΛΛΑΧ για τις πράξεις τους.”
Λέει το Άγιο Κοράνι: “Και πολεμάτε για χάρη του ΑΛΛΑΧ όσους σας πολεμούν αλλά μη ξεπερνάτε τα όρια επειδή ο ΑΛΛΑΧ δεν αγαπά τους παραβάτες.” (Κοράνι, 2:190)
Ο Ιμπν Αμπ’μπάς (ραντιγιαλλάχου άνχου) εξήγησε ότι το παραπάνω εδάφιο εννοεί ότι δεν πρέπει να σκοτώνονται γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι ή όποιος από την πλευρά του εχθρού σταματάει τον πόλεμο και έρχεται με ειρήνη και ζητάει άσυλο και προστασία… (Tafsir At-Tabari)
Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Μασούντ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι κατά τη διάρκεια μιας μάχης, μία γυναίκα βρέθηκε νεκρή. Τότε ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέίχι ουά σαλάμ) απαγόρεψε τον σκοτωμό γυναικών και παιδιών (Sahιh Bukhari, Volume 004, Book 052, no. 257; & Sahih Muslim, Book 019, no. 4319;).
Το ίδιο είπε και ο Αμπντουλλάχ ιμπν Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) ότι είπε ο Προφήτης (Sahih Bukhari, Volume 004, Book 052, no. 258; & Sahih Muslim, Book 019, no. 4320;)
Ο Ράμπαχ ιμπν Ράμπι είπε ότι κατά τη διάρκεια μίας μάχης είδε ο Προφήτης ανθρώπους να συγκεντρώνονται σε ένα σημείο και να κοιτάνε κάτι και τότε έστειλε κάποιον για να κοιτάξει τι συμβαίνει. Τότε ο άντρας αυτός επέστρεψε και είπε στον Προφήτη ότι είχε σκοτωθεί μία γυναίκα και ο Προφήτης είπε ότι η γυναίκα αυτή δεν θα έπρεπε να είχε χτυπηθεί ενώ μετά είπε στον στρατηγό του Χάλιντ ιμπν αλ-Ουαλίντ (ραντιγιαλλάχου άνχου) να μη σκοτώνονται οι γυναίκες και τα παιδιά (και οι δούλοι, οι υπηρέτες, οι ηλικιωμένοι κ.τ.λ) και άλλοι.  (Sunan Abu Dawood, Book 008, no. 2663;)
Λέει ο ΑΛΛΑΧ στο Ιερό Κοράνι σχετικά με τον Καμπίλ/Κάιν ο οποίος σκότωσε τον αδερφό του τον Χαμπίλ/Άβελ: “Εξήγησε τους με ειλικρίνεια το περιστατικό των δύο γιων του Αδάμ, όταν ο καθένας τους πρόσφερε μια θυσία και του ενός έγινε δεκτή ενώ του άλλου απορρίφθηκε, ο δεύτερος είπε: {Ορκίζομαι ότι θα σε σκοτώσω}. Ο δεύτερος είπε: {Ο Θεός ας κάνει δεκτή τη θυσία μόνο εκείνων που είναι ευσεβείς} και πρόσθεσε {Ορκίζομαι ότι ακόμα και αν απλώσεις το χέρι σου να με σκοτώσεις, εγώ δεν θα απλώσω το χέρι μου να σε σκοτώσω. Φοβάμαι τον Θεό, τον Άρχοντα των κόσμων}” (Κοράνι, 5:27-28)
Είπε λοιπόν ο Προφήτης σχετικά: “Κάθε φορά που κάποιος άνθρωπος δολοφονείται άδικα, ένα μέρος της αμαρτίας του φόνου πιστώνεται στον Καμπίλ/Κάιν, επειδή ήταν ο πρώτος που άνοιξε τον δρόμο για τους άδικους φόνους στην ανθρωπότητα.” (Sahih al-Bukhari, Diyat 2, Anbiya 1; & Sahih Muslim, Kasama 27;)
Ο σέιχ Μουχάμμεντ Σάιντ Ταντάουι είπε: “Οι βομβιστές που ανατινάζονται ανάμεσα σε αθώους ανθρώπους, δεν πολεμάνε σωστά και δεν μπορούν να θεωρηθούν μάρτυρες.”

Η μόνη στιγμή που επιτρέπεται να σκοτώνονται άμαχοι, είναι αν κατοικούν σε ένα κατεχόμενο ισλαμικό έδαφος ή αν οι άπιστοι τους χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι τους ως ασπίδα στο πεδίο της μάχης. Είναι τόσο διαβολικοί οι χαριτζίτες, που ο Ιμπν αλ-Τζάουζι (ραχίμαχουλλάχ) είχε πει γι’ αυτούς: “Επέτρεψαν τη δολοφονία παιδιών, ενώ δεν επιτρέπουν το φάγωμα οποιουδήποτε φρούτου από τα δέντρα, χωρίς αυτό να πληρωθεί…Ακόμα και ο Σατανάς ο ίδιος δεν θα μπορούσε να έχει φανταστεί το κακό τους.” (Talbis Iblis, p. 91;) ενώ ο ιμάμ Ατζούρρι (ραχίμαχουλλάχ) είχε πει: “Ούτε οι λόγιοι από τα παλιά ούτε αυτοί αυτών των καιρών έχουν ποτέ διαφέρει σχετικά με τους Χαριτζίτες. Τους θεώρησαν ως διαβολικούς ανθρώπους που ήταν ανυπάκουοι στον ΑΛΛΑΧ και στον Απεσταλμένο Του, παρόλο που προσεύχονταν, νήστευαν και εξαντλούσαν τους εαυτούς τους στη λατρεία. Και όλο αυτό δεν τους έδωσε κανένα όφελος.” (Ash-Shari’ah, 1/135;)

Στις 15 Σεπτεμβρίου του 2001 μ.Χ. ο πρώην αρχιμουφτής της Σαουδικής Αραβίας ο Αμπντουλ-Αζίζ ιμπν Αμπντουλλάχ ιμπν Μπαζ είπε: “Σύμφωνα με τη Σαρία, οι τρομοκράτες διαπράττουν το έγκλημα της χιράμπα (κακία και χτύπημα προς την κοινωνία).”
Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2001 μ.Χ. ορισμένοι μουσουλμάνοι ουλεμά (λόγιοι) και ιμάμηδες όπως ο Γιούσουφ αλ-Καραντάουι (επικεφαλής του συμβουλίου “Σούννα και Σίρα” στο Κατάρ), ο δικαστής Τάρικ αλ Μπίσρι απ’ την Αίγυπτο, ο καθηγητής Μουχάμμεντ αλ-Άουα (καθηγητής της Σαρία και νομικού δικαίου) απ’ την Αίγυπτο, ο καθηγητής Χάιθαμ αλ-Χάιγιατ απ’ τη Συρία και άλλοι, στήριξαν την παραπάνω δήλωση του αρχιμουφτή.
Ο επικεφαλής του ισλαμικού κολλεγίου στο Λονδίνο Ζάκι Μπαντάουι δήλωσε στις 28 Σεπτεμβρίου 2001 μ.Χ. στην εφημερίδα Arab News: “Ούτε ο Ισλαμικός Νόμος ούτε το ηθικό σύστημα του Ισλάμ δικαιολογούν ένα τέτοιο έγκλημα (τον σκοτωμό αθώων ανθρώπων).”
Στις 28 Σεπτεμβρίου του 2001 ο μουφτής Νιζαμ’ουντ-ντιν Σαμζάι απ’ το Πακιστάν δήλωσε στην εφημερίδα New York Times: “Είναι λάθος να σκοτώνονται αθώοι άνθρωποι και είναι λάθος να θαυμάζονται αυτοί που σκοτώνουν αθώους ανθρώπους.”
Λέει ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα στο Ιερό Κοράνι: “..αν κανείς σκοτώσει κάποιον – εκτός βέβαια αν πρόκειται για δολοφόνο ή κακοποιό στη γη – θα είναι σαν σκοτώνει όλο τον κόσμο. Αν όμως κανείς σώσει κάποιον, θα είναι σαν να σώζει όλον τον κόσμο.” (Κοράνι, 5:32)
Όλοι λοιπόν αυτοί που διαπράττουν εγκλήματα στο όνομα του Ισλάμ, όλοι αυτοί που παγιδεύουν με βόμβες και σκοτώνουν αθώους ανθρώπους, όλοι αυτοί είναι Χαριτζίτες των ημερών μας. Είναι αιρετικοί, ανήκουν σε αιρέσεις. Είναι αποβράσματα που αμαυρώνουν την εικόνα του Ισλάμ, νομίζοντας ότι έτσι κάνουν τζιχάντ και ότι θα γίνουν μάρτυρες. Μάλιστα ο αλλάμα Σάλιχ ιμπν Φάουζαν αλ-Φάουζαν είπε ότι οι σημερινοί χαριτζίτες (τρομοκράτες) είναι χειρότεροι από τους Χαριτζίτες του παρελθόντος.
Ο πρώην μεγάλος μουφτής της Σαουδικής Αραβίας και πρώην πρύτανης του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Μεδίνας ο Αμπντου’λ-Αζίζ ιμπν Αμπντουλλάχ ιμπν Μπαζ (ραχίμαχουλλάχ) είχε πει: “Ο οποιοσδήποτε διέπεται από τη σχετική λογική, καταλαβαίνει ότι το να καταλαμβάνει και να ανατινάζει κάποιος αεροπλάνα και να σκοτώνει παιδιά και άλλα παρόμοια, είναι τεράστια εγκλήματα ενάντια σε όλον τον κόσμο..” (Kayfa Nu’aalij Waaqi’unal-Aleem (p. 113, 114);)
Ο σέιχ-ουλ-Ισλάμ Ζέιντ αλ-Μαδχάλι (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “..χωρίς αμφιβολία αυτοί οι άνθρωποι (οι τρομοκράτες) με τον τρόπο που φέρονται, απομακρύνουν τους ανθρώπους απ’ τον σωστό δρόμο και κανένας δεν είναι ασφαλής απ’ τις διαβολικές τους πράξεις εκτός απ’ αυτούς που ανήκουν στην ομάδα τους..” (Shaykh Zayd al-Madkhali, «al-Irhaab», p. 12-13;)
Ο σέιχ Μουχάμμεντ ιμπν Σάλιχ αλ-Ουθάιμιν απευθυνόμενος από ένα ανοιχτό τηλεοπτικό κύκλωμα σε νέους μουσουλμάνους που ζούσαν στη Μεγάλη Βρετανία, τους είπε: “...σας συμβουλεύω να σέβεστε αυτούς που έχουν το δικαίωμα να τους σέβεστε ανάμεσα σε σας και σε αυτούς με τους οποίους έχετε μια συμφωνία και ζείτε στη γη τους γιατί αυτό σημαίνει ότι έχετε μαζί τους μια συμφωνία…και μην είστε ύπουλοι γιατί η υπουλία είναι σημάδι των απίστων…”  (shaykh al-’Uthaymeen on Interacting With non-Muslims in Western Countries, Tele-link (28th July 2000, Birmingham UK); Article ID : LSC010001).
Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνδιάσκεψης εξέδωσε μία ανακοίνωση στην οποία λέει: “Τα θεμέλια του Ισλαμικού Νόμου απορρίπτουν όλες τις μορφές βίας και τρομοκρατίας και ιδιαίτερα αυτές τις μορφές που βασίζονται στον εξτρεμισμό και καλεί για προστασία των δικαιωμάτων των ανθρώπων…” (OIC Convention to Combat Terrorism 1999CE/1420H)

Λέει το Άγιο Κοράνι:

“Έτσι σας κάναμε έναν λαό ισορροπημένο και δίκαιο, για να γίνετε μάρτυρες σε όλους τους ανθρώπους και ο Απόστολος (Μουχάμμεντ) είναι μάρτυρας σε σας..” (Κοράνι, 2:143)

και

“Ο ΑΛΛΑΧ διατάζει τη δικαιοσύνη, την αγαθοεργία και τη βοήθεια στους συγγενείς (πλησίον) και απαγορεύει κάθε μεγάλη αμαρτία, αδικία και παρανομία. Σας προειδοποιεί ώστε να θυμηθείτε.” (Κοράνι, 16:90)

Ο σέιχ Σάλιχ ας-Σουχάιμι, από τους σεβαστούς διδασκάλους και καθηγητές του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Μεδίνας, είπε σχολιάζοντας τα δύο παραπάνω εδάφια:

“Το Ισλάμ είναι ένας μέτριος και ζυγισμένος δρόμος και δεν ‘κρατάει’ την αμέλεια στο ένα χέρι ούτε την υπερβολή και τον εξτρεμισμό στο άλλο’ βρίσκεται ανάμεσα τους. Αντίθετα, το Ισλάμ προτρέπει προς τη δικαιοσύνη και προς την καλή συμπεριφορά ανάμεσα στους μουσουλμάνους και στους μη μουσουλμάνους…” (shaykh Saalih as-Suhaymee on the WTC attacks, Salafi Publications)
Ο μουσουλμάνος λοιπόν είναι γενναίος και πολεμιστής αν χρειαστεί αλλά δεν σκοτώνει αθώο κόσμο, σέβεται τους συνανθρώπους του, αγαπάει τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα, είναι ταπεινός, είναι ειλικρινής, είναι άνθρωπος που εμπνέει εμπιστοσύνη, αγωνίζεται να έχει περισσότερο και δυνατότερο Ιμάν (Πίστη) και τάκουα (ευσέβεια).
Και εδώ θα ήθελα να αναφέρω κάτι που είχε πει ο μεγάλος άλιμ (λόγιος) Τάκιιουντ-ντίν Άχμεντ ιμπν Ταϊμίιγια (ραχίμαχουλλάχ) – τα κείμενα του οποίου συχνά επικαλούνται οι σημερινοί τρομοκράτες – : “Κάντε το καλό με έναν καλό τρόπο και μην απαγορεύετε το κακό με άσχημο τρόπο” και ο Προφήτης είχε πει: “Μην επιζητείτε τη μάχη με τον εχθρό. Ζητήστε απ’ τον ΑΛΛΑΧ ασφάλεια και ειρήνη αλλά εάν συμβεί και συναντηθείτε με τον εχθρό, τότε δείξτε δύναμη και θυμηθείτε ότι ο Παράδεισος βρίσκεται υπό τη σκιά του ξίφους.” (Sahih Muslim;)