ΚΥΠΡΟΣ. "ΟΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΙ". Γράφει ο Χαράλαμπος Καραγιάννης, επίστρατος βετεράνος 32 M.K πολέμου 1974

Σκέπτομαι και ξανασκέφτομαι πώς να ξεκινήσω να γράφω αυτό το κείμενο . Η τύχη με ευνόησε να ζήσω , θεωρώ την κατάθεση μου χρέος μου ,προς τους νεκρούς καταδρομείς ,τις βιασμένες γυναίκες , τον κυπριακό λαό ,τους πρόσφυγες  που πέθαναν με τον καημό της επιστροφής ,  στον εγκλωβισμένο στην γύψου  που πρώτα τον σκότωσαν οι τούρκοι στα χωράφια . όταν πέρασαν λίγες μέρες και μύρισε του έριξαν από πάνω λίγα χώματα .όταν κάποιοι συγχωριανοί του  ξεθάρρεψαν λίγο ,πήγαν να τον θάψουν ,το   απάνθρωπο τραγικό, διαπίστωσαν ότι τον έφαγαν οι σκύλοι .   ποιον να  ονομάσω πρώτο ,ποιον τελευταίο  , από μια γενιά κυπρίων  υποτιθέμενων  ηγετών , που διέγραψε την ιστορία  , εγκλωβισμένων  σε λάθος εκτιμήσεις σε μια ευρύτερη ανεπάρκεια γνώσεων και προβληματισμού . Μια  γενιά που ξέχασε ,  η δεν έμαθε  ότι στην παγκόσμια τάξη , η προτεραιότητα είναι το  συμφέρον  και ότι η  ιδεολογία  στην μάνα  Ελλάδα...

μας επιβλήθηκε μέσα από την συμφωνία της Γιάλτας ,τον  εμφύλιο και την   καταστροφή της χώρας   . πιο κοντινό παράδειγμα ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος  ,δεν υπήρχε ο ρώσικος κομμουνισμός το πιο μακρινό , το πότε ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση του 1821 ,πως και πότε η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος . Παρ' όλο το ότι ανεξάρτητο κράτος με το όνομα Ελλάδα αναγνωρίσθηκε μόλις το 1828,καταξιωθηκε  δίνοντας την τελευταία και νικηφόρα μάχη εναντίον των Τούρκων, στην Πέτρα της Βοιωτίας, στις 12 Σεπτεμβρίου του 1829.  Ξέχασαν την δολοφονία  του Καποδίστρια  , ξέχασαν ότι μας επέβαλαν τον πρώτο  ξενόφερτο βασιλέα που δεν ήξερε να μιλά ελληνικά. 

Αγνόησαν και υποτίμησαν την όρεξη των μεγάλων δυνάμεων της νεώτερης ιστορίας  που είχαν μια και μοναδική σκέψη  , ποιος θα μας  αιχμαλωτίσει μόνιμα , μέσα από παγίδες  και υποθάλψεις , περιμένοντας όντας αρπακτικά , να κάνουμε το τελευταίο  μοιραίο λάθος ,  Αγνόησαν και πρόσβαλαν τους άθλους του ελευθέριου Βενιζέλου  , ενός ανθρώπου που πήγε κόντρα στο ελληνικό , άλλα και το γερμανικό   κατεστημένο , με γνώμονα του πνεύματος του , ότι μόνο μέσα από ιστορικές  ευκαιριακές συμμαχίες  η Ελλάδα μπορούσε  να συνδράμει , με πράξεις  αλλά να πάρει και αυτή κάτι . [βαλκανικοί πόλεμοι ]

Θυμάμαι τον εαυτό μου το 1975 σε μια επίσκεψη  στο   Μουσείο της Μαντάμ Τισώ:[ Madame Tussaud ] ,Λονδίνου , να στέκομαι με δέος  μπροστά στο κέρινο  ομοίωμα του   ελευθέριου  Βενιζέλου , αυτό που με εντυπωσίασε  , ήταν τι έγραφε μπροστά στα πόδια του  μετά το όνομα του << leader of the balkans >>   , ξαναπήγα το 2007 πλήρωσα είκοσι πέντε στερλίνες εισιτήριο για να λύσω την απορία μου .εξακολουθεί να είναι εκεί  ,έτσι όπως τον θυμόμουν ; ναι έτσι έμεινε όπως ήταν κορδωτός κα αγέρωχος .  με την ίδια τιμητική πλακέτα  μπροστά στα πόδια του , ελευθέριος  Βενιζέλος  , << ηγέτης των Βαλκανίων >>

Τα χρόνια πέρασαν το ενιαίο   κυπριακό κράτος καταλύθηκε ,συχνά πυκνά έκτος από αυτά που έγραψα ο ίδιος ,διαβάζω από πολλούς συγγραφείς , συνήθεις ιστορικούς  , καθηγητές πολίτικους  επιστήμονες  και δημοσιογράφους .   Ο Μακάριος ήταν βασιλικός ,τώρα γιατί ήταν βασιλικός ; τι όφελος είχε το νεοσύστατο κυπριακό κράτος από αυτό το γεγονός , ομολογώ  , πως δεν το κατανόησα .  η απορία μεγάλωνε και γιγαντώθηκε ,ιδιαίτερα  όταν άκουσα τον ίδιο τον τέως  Κωνσταντίνο  ότι λίγο η  πολύ θα ήταν βλάκας  εάν έστελνε πολεμική αεροπορία στην Κύπρο  το 1964 . Μήπως ο  αρχιεπίσκοπος Μακάριος και τέως  Κωνσταντίνος ήταν  άνθρωποι αλαζόνες  ,ταμπουρωμένοι πίσω από τον τίτλο του ισόβιου άρχοντα;   Κανένας ,   Δεν το ανέλυσε   εμπεριστατωμένα .  πιο ήταν το κοινό εθνικό καλό που λειτουργούσε σαν κρίκος  ,μεταξύ των δυο  , η μήπως πάλι ήταν ένας μονόδρομος χωρίς  ορίζοντα στηριγμένος σε ένα αντιβενιζελικό  πνεύμα   .  στο μόνο που μπόρεσα να , εστιάσω την προσοχή μου ήταν το αποτέλεσμα πράξεων της χούντας Παπαδοπούλου  , τον μεν  , τέως  Κωνσταντίνο εκθρόνισε τον δε Μακάριο  δεν τον αποδεχόταν με τίποτε ,  ιδιαίτερα μετά την δολοφονική   ,απόπειρα εναντίον του από τον Αλέξανδρο παναγούλη  .

Γράφοντας αυτό το κείμενο , έκανα πέντε λεπτά διάλλειμα και ξανασκέφτηκα τον  τίτλο μου  οι προδομένοι . Τα γεγονότα συντελέστηκαν   , κύπριοι και ελλαδιτες έχασαν την ζωή τους , χωρίς να καταλάβουν από πού ερχόταν η  προδοσία . το εθνικό έδαφος μειώθηκε . αυτό πλέον είναι εσχάτη προδοσία . Σε μια   εσχάτη προδοσία τα πράγματα  χρειάζονται ανάλυση . προδομένοι  κυρίως , οι απλοί άνθρωποι  ,  άλλοι αγράμματοι άλλοι θρησκόληπτου ,  βίωσαν τον βιασμό  , την δολοφονία ,  τον εξευτελισμό , την προσφυγιά . Στις ένοπλες δυνάμεις μας  ,  άλλοι ορκίστηκαν μια φορά [οι εθνοφρουροί θητείας ] άλλοι ιδιαίτερα κάποιοι αξιωματικοί  , ορκίστηκαν ως εκ της θέσεως των και δεύτερη ,  ίσως μερικοί ανώτατοι αξιωματικοί ορκίστηκαν και τρίτη φορά .  Να υπηρετήσουν τα δυο αδελφά  κράτη μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος των . Άφησα όμως πίσω τους ηγέτες  , δυο ανθρώπους  που την ώρα που αναλάμβαναν καθήκοντα ορκίστηκαν σεβασμό στο όποιο  σύνταγμα υπήρχε στο κράτος των   , Η ιστορία και η δικαιοσύνη εδώ αγκαλιάζονται σε ένα τραγικό χορό ,   τι γίνεται λοιπόν με αυτούς τους μικρούς ανθρώπους  που θέλησαν να το παίξουν θεοί  .πολιτικός  νάνος  ο αόρατος δικτάτορας , μικρός ο μακάριος  ,δεν προήγαγε ούτε  εμπέδωσε την δημοκρατία , αυτός ηγήθηκε της ΕΟΚΑ , ΑΥΤΟ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ  . Τέλος η όλη πολιτεία του  , μας έφερε στο κατάντημα μιας μισής Κύπρου  . Ποιοι είναι λοιπόν οι προδομένοι   και από ποιον η ποιους . Προδότες  λοιπόν έλληνες  ,δεν είναι οι δεκαοκτάχρονοι εθνοφρουροί  . Προδότες  είναι αυτοί που κατέγραψε η ιστορία  . Ο  καθένας φέρει το δικό του μερίδιο ευθύνης  ,ποτέ δεν δικάστηκαν ,ποτέ δεν απολογήθηκαν ποτέ δεν στηθήκαν στο εκτελεστικό ,  ποτέ και κανένας δεν λογοδότησε  .Προδότες  είναι και οι στενοί συνεργάτες των ,  σε αμφότερες τες πλευρές. Πρώτος προδότης ο πατριδοκάπηλος Δημητράκης Ιωαννίδης . καταδικάστηκε μόνο για το πραξικόπημα της 21-04-1967, μεταξύ της τιμωρίας του η καθαίρεση του στρατιωτικού  βαθμού του . Δεν καταδικάστηκε για την διάλυση του δεύτερου ελληνικού κράτους . Δεύτερος  νόμιμος  προδότης ,  o νόμιμος πρόεδρος αρχιεπίσκοπος Μακάριος   , προδότης  της ένωσης και του κυπριακού λαού  ,  ο ηγέτης του  ,  τον εξέλεξε ,  με πίστη ,  σε τίμιο ελληνικό αγώνα ,  δεν αξιώθηκε να ολοκληρώσει αποτελεσματικά  , δεν αξιώθηκε να ολοκληρώσει τον πόθο των κυπρίων . Μια απόφαση του έμενε πλέον .η παραίτηση ,η εξαφάνιση από τα πολιτικά δρώμενα . Η διάσωση του κύρους  του αρχιεπισκόπου και εθνάρχη , ενός ενιαίου τίτλου  ,  ο τίτλος   καταρρακώθηκε και εξευτελίστηκε .   όχι μόνο δεν βρήκε την  ελληνική αρετή να παραιτηθεί . αναλώθηκε σε ψεύτικους πύρινους  λόγους  ,προσπαθώντας να μετακυλήσει ευθύνες . Αγνόησε τον παράγοντα  Τουρκία , που ο ίδιος  συμφώνησε ως εγγυητή της κυπριακής δημοκρατίας . Μετατράπηκε σε πλανητάρχη με στόχο και σκοπό να αποκαταστήσει ,δήθεν την δημοκρατία στην Ελλάδα. Από ότι φαίνεται ο εγωισμός και  η φιλοδοξία του δεν είχε τέλος , οργάνωσε αδρά αμειβόμενο μισθοφορικό στρατό ,υπό την κάλυψη αστυνομικής ταυτότητας .  ο πρώτος  μισθοφορικόs στρατός  αριθμούσε περίπου χίλια άτομα . Είχε όμως σχέδια ακατανόητα και επικίνδυνα ,είχε στα σκαριά ,  έκανε νέα εισαγωγή σύγχρονου οπλισμού με άμεσο στόχο την ίδρυση  δεύτερου μισθοφορικού  εφεδρικού συντάγματος .την ιδία στιγμή η εθνική φρουρά μένει στο περιθώριο χωρίς εξοπλιστικές δαπάνες και εφοδιασμό .  ο Μακάριος έχασε την εξουσία ,  έχασε  και την ψυχραιμία του . φεύγοντας κάλεσε τους οπαδούς του σε αδελφοκτόνο πόλεμο , δεν βρήκε την λογική  , να τους πει έλληνες  κύπριοι , παύσατε το πυρ ,τώρα είναι η ώρα ,που η Τουρκία θα εισβάλει ,  να ξεχάσετε το μίσος και το πάθος . Μείνετε ενωμένοι και ετοιμασθείτε ,  για τον επικείμενο πόλεμο .      Σήμερα 10-07-2015 ,ενόσω έχω ακόμη σώας τας φρενας ,  σας καταγγέλλω ότι η χειμερινή μου στολή ήταν του β παγκόσμιου πολέμου . Χαράλαμπος Καραγιάννης επίστρατος 32 μοίρας καταδρομών ,βετεράνος της μάχης  παχυάμμου Κερύνειας  .. 

Χαράλαμπος Καραγιάννης , επίστρατος βετεράνος 32 M.K  πολέμου 1974