ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. Η σταδιακή αφύπνιση των Ευρωπαϊκών εθνών

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης έθεσε τα εθνικά- κράτη στο περιθώριο, μετέφερε τις αποφάσεις στο επίπεδο της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, άφησε τις ελίτ των πολυεθνικών να αλωνίζουν και επιδιώκοντας την ομοσπονδιακή Ευρώπη που θα αναλάμβανε ρόλο στο παγκόσμιο ανταγωνισμό, συνέτριψε κάθε έννοια δικαιωμάτων, εθνικής ιδιαιτερότητας, σεβασμού στη ζωή των εθνικών κοινωνιών. Αυτό το σύγχρονο οικοδόμημα που καμία σχέση δεν έχει με το  ελληνογεννημένο αξιακό σύστημα και δεν έχει ως καθοριστικό παράγοντα την κυρίαρχη βούληση των λαών αλλά τις αποφάσεις μιας ολιγαρχίας του πλούτου...

και εσωτερικές συγκρούσεις που έχουν να κάνουν με την επικράτηση εταιρικών συμφερόντων άλλοτε συγκρουόμενων και άλλοτε ταυτισμένων. Αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση αποδοκιμάζουν κάθε μέρα όλο και πειρσσότεροι πολίτες από τα έθνη που την απαρτίζουν. Η εξέλιξη στο Ηνωμένο Βασίλειο για διεξαγωγή δημοψηφίσματος και επαναδιαπραγμάτευση, ήρθε μετά από την εντυπωσιακή επικράτηση των δυνάμεων που στρέφονται εναντίον της Ε.Ε στην Πολωνία, μετά την μεγάλη εξάπλωση των εθνικών ιδεών στη Γαλλία , όπου το Εθνικό Μέτωπο πρωτοστατεί στην προσπάθεια για την ανάληψη εθνικής πρωτοβουλίας της Γαλλίας. Στην Ισπανία, επίσης, ολοένα και περισσότεροι αμφισβητούν την εξουσία των απρόσωπων μηχανισμών της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Για το Εθνικό Μέτωπο εδώ στην πατρίδα μας το ζήτημα είναι κεφαλαιώδους σημασίας και η σταθερή θέση μας από τη δεκαετία του'80 ακόμα, όταν η τεχνητή ευημερία του δανεισμού που έφερε τη χρεοκοπία, δεν επέτρεπε να αρθρωθεί ο εθνικός λόγος, πάντοτε αγωνιζόμαστε για να επιστρέψουν οι αποφάσεις στην χώρα. Να απομακρυνθούμε από την Ε.Ε που θέτει τις πολιτικές της χωρίς καμία εθνική ευαισθησία και προτάσσει τον ρόλο του Ευρωπαίου έναντι του Έλληνα. Η σταδιακή αφύπνιση των λαών που ήδη συντελείται βρίσκει απέναντί της την ισχυρή βούληση των οργανωμένων χρηματοπιστωτικών συμφερόντων που ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης και σε μεγάλο βαθμό την κοινότητα των τεχνοκρατών που υπηρετούν τα στερεότυπα περί δήθεν μονόδρομου στην παγκόσμια οικονομία. Το αίσχος των τελευταίων χρόνων με την ανθρωπιστική κρίση να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο και την πλήρη εγκατάλειψη της χώρας τόσο από οικονομικής όσο και από αμυντικής πλευράς έχουν διαψεύσει κάθε σενάριο που ήθελε την υποχρεωτική συμμετοχή ως όρο ευημερίας και ανάπτυξης. Αντίθετα, η εξασφάλιση όρων ανάπτυξης σε χώρες που ελέγχουν την παραγωγή, τις εξαγωγές, την κοινοτική νομοθεσία , την κατανομή εργασίας  και τη νομισματική κυκλοφορία, επιβεβαιώνει ότι καμία λογική δεν έχει η προσήλωση σε αυτά τα πρότυπα, που η ξενομανής και ξενοκίνητη πολιτική τάξη υπερασπίζεται.

Με την ευκαιρία του ιδεολογικού διαλόγου για την ιδεολογική συνδιάσκεψη του κινήματος, πρέπει να αναδείξουμε πόσο ουσιώδες είναι τα έθνη να έχουν πλήρη των έλεγχο των αποφάσεων που αφορούν στην τύχη τους και ότι καμία περίπτωση εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας δεν είναι αποδεκτή για τους εθνικιστές, έναντι οποιουδήποτε "πολυεθνικού οικοδομήματος" ακόμα και όταν υπάρχει βάση ομοεθνίας. Η μόνη αποδεκτή θέση μπορεί να είναι η συνεργασία με όρους αμοιβαίου σεβασμού.

Ο ελληνικός εθνικισμός που συνδέεται με την έννοια της ελευθερίας και του πολιτισμού όσο κανείς άλλος στην Ευρώπη, πρέπει να αναπτύξει τη δράση του και τη θέση του, σε αυτή την κατεύθυνση. Η εθνική ανεξαρτησία για την οποία έχουμε δώσει αίμα και αποτελεί τον κύριο παράγοντα για την ανάπτυξη της εθνικής ζωής, δεν είναι αντικείμενο συναλλαγής, αλλά βασικό προαπαιτούμενο.

Η Ελλάδα μπορεί. Η Ελλάδα θα επιβιώσει χωρίς κηδεμονία και εξάρτηση. Τα σημεία των καιρών ας δώσουν δύναμη στον αγώνα μας.

Χρήστος Αποσκίτης

Στέλεχος Τομέα Εξωτερικών Κεντρικής Διοικήσεως

http://www.ethnikometopo.gr/