Θα σας διηγηθούμε μια ιστορία χωρίς ονόματα για ευνόητους λόγους αλλά πέρα για πέρα αληθινή. Όποιος την ξέρει θα αναγνωρίσει τα πρόσωπα για τα οποία μιλάμε και θα καταλάβει το ποιον την κυβέρνησης της Αριστεράς. Είναι σε κάποιο προάστιο της Αθήνας ένα κοσμηματοπωλείο το οποίο κάποτε έκανε τρελούς τζίρους, όταν υπήρχαν λεφτά και οι κύριοι ξόδευαν για τις κυρίες τους. Τον τελευταίο καιρό κάτι είχε αρχίσει να κινείται ξανά...
όπως εξομολογείται ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού. Μέχρι που όλη αυτή η κατάσταση με την αβεβαιότητα στην οικονομία πάγωσε την κίνηση. Ουσιαστικά τους τελευταίους μήνες κυνηγούν τους πελάτες με το… τουφέκι και όποιος μπαίνει μέσα είναι… άρχοντας. Μια μέρα, λοιπόν, εκεί που ο ιδιοκτήτης είναι απελπισμένος, βλέπει μια καλή κυρία να μπαίνει στο μαγαζί και να κάνει έναν διόλου ευκαταφρόνητο τζίρο. Κοντά στα 1.000 ευρώ πράγματα αγόρασε και σε τέτοιες εποχές είναι σαν… 10.000 ευρώ.
Πάει λοιπόν να πληρώσει, ο ιδιοκτήτης της κόβει την απόδειξη και την ευχαριστεί. Αμέσως η κυρία σπεύδει να του πει: «Σας συγχαίρω κύριε που κόβετε απόδειξη. Είδατε η κυβέρνηση της Αριστεράς, σας ανάγκασε να κόβετε όλοι αποδείξεις».
Της απαντά ο μαγαζάτορας: «Μα τι λέτε κυρία μου, εγώ είμαι επαγγελματίας, πάντα κόβω αποδείξεις». «Όχι» του αντιτείνει η κυρία, «η αριστερά σας ανάγκασε να το κάνετε αυτό. Και ξέρετε ποια είμαι εγώ; Είμαι η γυναίκα του υπουργού… τάδε και ξέρω ότι η κυβέρνηση σας φόβισε και κόβετε αποδείξεις».
Αρπάζει λοιπόν ο κοσμηματοπώλης, παίρνει ανάποδες και της λέει: «Πείτε κυρία μου στον υπουργό σύζυγό σας, ότι αυτός και οι όμοιοί του με κατέστρεψαν. Τέσσερις μήνες περιμένω να μπει άνθρωπος να αγοράσει κάτι, κι έρχεστε εσείς, σύζυγος αριστερού υπουργού, να πληρώσετε 1.000 ευρώ και να μου κάνετε και μαθήματα;».
Η ιστορία είναι πραγματική και δείχνει αφενός την κατάσταση στην αγορά και αφετέρου το πώς σκέφτεται η «πρώτη φορά αριστερά». Δείτε με ποιους μπλέξαμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.