Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα (του Φον Αντώνη). Του Γιώργου Κρικόπουλου

Δεν σηκώνεται με τίποτα!!! ( Η οικονομία)

Παρά τα "φαινομενικά ενθαρρυντικά" σημάδια μιας δειλής οικονομικής ανάκαμψης , η Ελλάδα παραμένει βυθισμένη σε μια πολύ βαθιά οικονομική κρίση και είναι επιπλέον επιβαρυμένη με τα βουνά του χρέους , τόσου του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα....

Η εικόνα αυτή , όπως απεικονίζεται σε οικονομικές εκθέσεις ελληνικών και ξένων φορέων (π.χ. reports Ελληνικών τραπεζών , γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής, ΙΝΕ-ΓΣΕΕ,FT,Levy Insitute,κ.α ) είναι και η πραγματική.
Όχι, αυτή που θέλουν να πιστεύουν η κυβέρνηση και οι ξένοι θεσμικοί δανειστές μας ( Ε.Ε , Δ.Ν.Τ. , ΕΚΤ) .
Καταρχήν , είναι αμφίβολο , εάν η οικονομική πολιτική παραμένει αυστηρά περιοριστική, ελέω δημοσιονομικών στόχων της τρόϊκας , η αύξηση του ΑΕΠ να είναι πάνω απο 2% κατά μέσο όρο τα επόμενα χρόνια.
Ο λόγος είναι απλός,όπως προκύπτει μέσα απο τις συγκεκριμένες αναλύσεις.
Για να επανέλθει η ανάπτυξη σε επίπεδα άνω του 2% θα απαιτηθεί μια αλματώδης αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων , με σύνθεση που ευνοεί την επέκταση των εξαγωγών , ενώ οι μισθοί θα πρέπει να αυξάνονται μαζί με την παραγωγικότητα, επιτρέποντας την αύξηση της εγχώριας κατανάλωσης.
Οι επενδύσεις όμως, συνήθως καθορίζονται με βάση την αναμενόμενη κερδοφορία.
Και στην περίπτωση της Ελλάδας , η εγχώρια οικονομία βρίσκεται σε ύφεση και διατηρείτε σε μια υφεσιακή κατάσταση λόγω της δημοσιονομικής λιτότητας , ενώ η εξωτερική ζήτηση είναι στάσιμη , δημιουργώντας χαμηλές προσδοκίες για ανάκαμψη της κερδοφορίας.

Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στην αντιμετώπιση της υψηλής ανεργίας.
Πέραν του ότι απαιτούνται ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης τουλάχιστον 2%-3% τα επόμενα χρόνια , προκειμένου να αρχίσει να αποκλιμακώνεται σταδιακά και σε βάθος χρόνου απο τα σημερινά επίπεδα ρεκόρ,πράγμα δύσκολο όπως αναφέραμε παραπάνω , υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα.
Ακόμη και στην περίπτωση που η ετήσια μείωση της ανεργίας ξεπερνούσε την μία ποσοστιαία μονάδα (π.χ 1,2% περίπου) , θα χρειαζόταν να περάσουν δεκαπέντε χρόνια για να επιστρέψει η ελληνική οικονομία στο χαμηλό επίπεδο του 7,2% που καταγράφηκε τον Μάιο του 2008 , οπότε και ξεκίνησε η αυξητική πορεία του ποσοστού ανεργίας.
Οπότε για ποια ανάκαμψη μιλάμε άραγε?
Άρα <<ζήσε Μάη μου να φας τριφυλλι>> που λέει και μια Ελληνική Παροιμία...