"ΕΣΤΙΑ" Ἡ πρέπουσα ἀπάντησις τοῦ Πρωθυπουργοῦ

 Στήν πρό 40ετίας ἱδρυτική διακήρυξη τῆς «Νέας Δημοκρατίας», ἡ ὁποία ἔφερε τήν ὑπογραφή τοῦ Κων σταντίνου Καραμανλῆ, ἐτονίζετο:

– Ἡ «Νέα Δημοκρατία» εἶναι ἡ πολιτική παράταξη πού ἀγνοεῖ τίς διενέξεις καί τούς διχασμούς τοῦ παρελθόντος, πού τόσα δεινά ἐπεσώρευσαν στόν τόπο μας, καί προσανατολίζεται στά εὐρύτερα δυνατά σχήματα ἐθνικῆς ἑνότητος.

– Ἡ παράταξη τῆς «Νέας Δημοκρατίας» ζητεῖ γιά τήν πραγματοποίηση τῶν σκοπῶν της τήν συνεργασία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ὑπόσχεται ὅτι θά ὑπηρετῆ τά ἀληθινά συμφέροντα τοῦ Ἔθνους, πού βρίσκονται πέρα καί ἐπάνω ἀπό τίς παραπλανητικές ἐτικέττες τῆς Δεξιᾶς, τοῦ Κέντρου καί τῆς Ἀριστερᾶς.

Ἑνωτικό κόμμα...

Στά 40 χρόνια πού πέρασαν ἔκτοτε, ἡ Νέα Δημοκρατία ὑπῆρξε πάντοτε τό κόμμα τῆς ἑνότητος καί ὄχι τῆς πολώσεως. Καί αὐτό πρέπει νά συνεχίση νά ἐπιδιώκη καί σήμερα. Οἱ προκλήσεις τίς ὁποῖες δέχεται ἀπό τόν Σύριζα εἶναι ἀπαράδεκτες. Ἀλλά ἄν ἀπαντήση μέ τήνἴδια γλώσσα, θά ὑπάρξη κίνδυνος ὁ τόπος νά ὁδηγηθῆ σέ ἐθνικό διχασμό μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες.

Ἡ «Ἑστία», παρ’ ὅτι ἀντιλαμβάνεται πλήρως τούςλόγους γιά τούς ὁποίους ὁ Πρωθυπουργός ἀπεφάσισε νά προσφύγη στήν Βουλή καί νά ζητήση τήν ἀνανέωση τῆς ἐμπιστοσύνης πρός τήν Κυβέρνηση, δέν εἶναι σύμφωνη μέ τήν ὕψωση τῶν τόνων, πού ἦταν ἐκ τῶν προτέρων βέβαιο ὅτι θά παρετηρεῖτο κατά τήν τριήμερη κοινοβουλευτική συζήτηση. Οἱ χαρακτηρισμοί πού ἀνταλλάσσονται προκαλοῦν ντροπή. Καί προοιωνίζονται τά χειρότερα.

Ὁ κ. Σαμαρᾶς ἔχει κατ’ ἐπανάληψιν προσπαθήσει νά χαμηλώσουν οἱ τόνοι τῆς πολιτικῆς ἀντιπαραθέσεως. Στήν πρόσφατη ὁμιλία του κατά τήν 40ή ἐπέτειο τῆς Νέας Δημοκρατίας ἐτέθη ὑπέρ τῆς ἐθνικῆς συνεννοήσεως, τήν ὁποία ἄλλωστε ἔχει συμφέρον νά ἐπιζητῆ κάθε πρωθυπουργός. Εἶναι κανόνας τῆς πολιτικῆς ὅτι ὅταν ἡ ἀντιπολίτευσις ὑψώνη τούς τόνους, ἡ Κυβέρνησις πρέπει νά τούς κατεβάζη. Διότι ἀπό τούς ὑψηλούς τόνους ὠφελεῖται συνήθως ὁ ἐπιτιθέμενος (ἐν προκειμένω ἡ ἀντιπολίτευσις) καί ὄχι ὁ ἀμυνόμενος.

Αὐτό πού ζητεῖ σήμερα ἡ Κυβέρνησις εἶναι τήν συναίνεση γιά τήν ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας πού ἀπαιτεῖ τήν συγκέντρωση 180 ψήφων στήν Βουλή, ἡ ὁποία δύσκολα μπορεῖ νά ἐπιτευχθῆ ὑπό πολωτικό κλίμα. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο προσπαθεῖ νά πολώση τά πράγματα ὁ κ. Τσίπρας. Στόχος του εἶναι νά δημιουργηθῆ τέτοιο κλίμα, ὥστε νά ἀποθαρρυνθοῦν οἱ ἀνεξάρτητοι βουλευτές πού θά ἐσκέπτοντο νά ὑπερψηφίσουν τήν ὑποψηφιότητα πού θά προταθῆ, ὥστε νά ποφευχθοῦν οἱ πρόωρες ἐκλογές. Ἡ πόλωσις συμφέρει τόν Σύριζα καί ὄχι τήν Νέα Δημοκρατία.

Ἀλλά πέραν τοῦ ποιόν συμφέρει ἤ ὄχι τό πολωτικό κλίμα, αὐτό πού εἶναι τό πλέον ἐπικίνδυνο εἶναι ὁ ἐθνικός διχασμός. Οἱ μεγάλες ἐθνικές καταστροφές ἐπῆλθαν ὅταν ἐπικρατοῦσε διχασμός. Ἀντίθετα, ὁσάκις ὑπῆρξε συνεννόησις καί κυριάρχησε ἐθνική ἑνότης, ἡ χώρα μεγαλούργησε. Ἡ Νεώτερη Ἑλληνική Ἱστορία ἔχει πάμπολλα παραδείγματα πού τό ἐπιβεβαιώνουν. Ἡ Ἑλλάς ἐπεξετάθη κατά τούς Βαλκανικούς Πολέμους, ὅταν ὑπῆρχε σύμπνοια. Ὅμως δέν συνέβη τό ἴδιο λίγα χρόνια ἀργότερα, ὅταν ἐπῆλθε ἡ Μικρασιατική Καταστροφή. Αὐτή ἦταν ἀποτέλεσμα τοῦ ἐθνικοῦ διχασμοῦ πού εἶχε προηγηθῆ, τόν ὁποῖο ἐκμεταλλεύθηκαν εἰς βάρος μας οἱ Μεγάλες Δυνάμεις.

Ἀπροκάλυπτες ὕβρεις

Σήμερα λοιπόν, ἔχουμε τόν ἕνα πόλο τοῦ πολιτικοῦ ἐκκρεμοῦς, ὁ ὁποῖος θέλει πάση θυσία νά διχάση τόν ἑλληνικό λαό. Καί μόνον ἡ φρασεολογία τήν ὁποία χρησιμοποιοῦν καθημερινῶς ὁ κ. Τσίπρας καί τά περισσότερα στελέχη τοῦ Σύριζα, δείχνουν ὅτι αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τους. Θέλουν νά παρουσιάζουντήν δημοκρατικῶς ἐκλεγμένη Κυβέρνηση ὡς «ὄργανο» τῆς ἐγχωρίου διαπλοκῆς καί τῶν ξένων δυνάμεων, πού ὑποτίθεται ὅτι ἐπιδιώκουν τήν καταστροφή μας. Καί εἶναι πράγματι δύσκολο νά συγκρατηθῆ κανείς καί νά ἀπαντᾶ μέ ἤπιους τόνους σέ τόσο ἀπροκάλυπτες ὕβρεις. Ἀλλά αὐτό πρέπει νά γίνη.

Ἡ Νέα Δημοκρατία, ὅπως προκύπτει ἀπό τήν διακήρυξη τοῦ ἱδρυτοῦ της, προσπάθησε –καί ἐν πολλοῖς ἐπέτυχε– νά κινηθῆ ὑπεράνω τῆς πολώσεως, τήν ὁποία μονίμως ἐπεδίωκαν οἱ πολιτικοί της ἀντίπαλοι. Αὐτό πρέπει νά κάνη καί σήμερα. Ὁ Πρωθυπουργός νά ἀγνοήση τίς ἀμετροέπειες τοῦ κ. Τσίπρα καί νά ἐμφανισθῆ ἑνωτικός. Αὐτός εἶναι ὁ ρόλος του, ὡς ὑπευθύνου πολιτικοῦ ἡγέτου πού θέλει ἡ χώρα νά ἀποφύγη τόν ἐθνικό διχασμό