Στην αρχή της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας, οι Έλληνες απογοητευμένοι με τις πολιτικές των κυβερνήσεών τους, θυμώσανε μαζί τους και αντιδράσανε κατεβαίνοντας στους δρόμους. Αυθόρμητα μαζικά και ακηδεμόνευτοι απο τους μέχρι τότε πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων (που όλοι τους ήταν απο τις αριστερές παρατάξεις και απο τους λεγόμενους εργατοπατέρες του συστήματος). Ήταν ένα κίνημα μαζικό , αυθόρμητο και ουχί καπελωμένο....
Στην συνέχεια αυτός ο παλμός της αγανάκτησης και αγωνιστικότητας έσβησε απο τους ¨αγανακτισμένους" και σιγά σιγά παρέμεινε η αποδοχή των πάντων εκ μέρους τους.
Σήμερα αυτό που έμεινε απο αυτό το "κίνημα των αγανακτισμένων" είναι μια παθητικότητα , ένας φόβος και μια μεμψιμοιρία απ όλους μας.
Ακριβώς αυτό, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως ήττα των Ελλήνων απέναντι στο καθεστώς που κυβερνά αυτή την χώρα, απέναντι σε αυτά που κάποιοι επεξεργάζονται για εμάς χωρίς εμάς.
Σήμερα αυτό που έμεινε απο αυτό το "κίνημα των αγανακτισμένων" είναι μια παθητικότητα , ένας φόβος και μια μεμψιμοιρία απ όλους μας.
Ακριβώς αυτό, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως ήττα των Ελλήνων απέναντι στο καθεστώς που κυβερνά αυτή την χώρα, απέναντι σε αυτά που κάποιοι επεξεργάζονται για εμάς χωρίς εμάς.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.