Ο Γιώργος Τράγκας σχολιάζει: «Ένα βατραχάκι ανάμεσα στα βουβάλια.»

Αν πιστέψω όσα δήλωσε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ο κ. Τζο Μπάιντεν, ο Έλληνας πρωθυπουργός τον διαβεβαίωσε ότι «η Ευρώπη πρέπει να έχει κοινή γραμμή αντιμετώπισης της Μόσχας όσο συνεχίζεται η τροφοδοσία με όπλα των Ρωσσόφωνων στις εμπόλεμες ανατολικές επαρχίες της Ουκρανιας». Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά ενώ η Ευρώπη σκέφτεται πολύ εάν πρέπει να σπάσει για χάρη των αμερικανών τις εμπορικές συναλλαγές της με τη Μόσχα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός ξιφούλκησε πρώτος κατά του Πούτιν, ξεπερνώντας σε «φιλοαμερικανικά αισθήματα τους λοιπούς ευρωπαίους εταίρους, ακόμη και τη προστάτιδα του κ. Μέρκελ...

η οποία δεν δίστασε προ ημερών να απελάσει από το Βερολίνο τον σταθμάρχη της CIA επειδή οι μυστικές υπηρεσίες της (BND) ανακάλυψαν και άλλον πράκτορα των αμερικανών.

Σίγουρα οι Αμερικανοί κοιτάνε τα συμφέροντα τους και βρίσκονται σε κινητοποίηση λόγω της πρωτοβουλίας του Πούτιν να φτιάξει μαζί με τους Κινέζους, τους Βραζιλιάνους, τους Νοτιοαφρικανούς και τους Ινδούς, ένα νέο ΔΝΤ σπάζοντας έτσι την οικονομική κυριαρχία του Διεθνούς Ταμείου που τελεί κάτω από τον ουσιαστικό έλεγχο της Ουάσινγκτον. Αναπόφευκτα οι Αμερικανοί τρέχουν τώρα, γιατί οι κινήσεις του Πούτιν, ραγίζουν το θόλο της σημερινής παγκοσμιοποιημένης οικονομίας που ελέγχεται από τους αμερικανούς και ειδικότερα από την Γουόλ Στρητ.

Ασφαλώς, τα συμφέροντα της κοιτάζει και η κ. Μέρκελ, που η πανίσχυρη οικονομία της εξαρτάται σε ένα σημαντικό ποσοστό από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, ενώ η Γερμανία παρέχει χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και έχει πλήθος μεγάλων επενδύσεων στη Μόσχα. Άλλωστε είναι σίγουρο ότι η κ. Μέρκελ έμαθε τη παρακολούθηση του τηλεφώνου της χάρις στις ομαλές σχέσεις που έχουν εδώ και πολλά χρόνια οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες με τις αντίστοιχες ρωσικές.

Το καυτό ερώτημα που προκύπτει από την όλη κατάσταση, είναι: Εμείς κοιτάμε τα συμφέροντα μας; Ή είμαστε απλά μία αποικία στη γεωπολιτική σκακιέρα των υπερδυνάμεων, που ο πρωθυπουργός της είναι απλά ένα πιόνι που παίρνει οδηγίες χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες; Άν στραφούμε ευθέως κατά της Μόσχας, στη συνέχεια θα περιμένουμε να ξανάρθουν τα εκατομμύρια Ρώσων τουριστών; Θα παίρνουμε σε φυσιολογικές τιμές φυσικό αέριο από το Gazprom; Με τις τιμές που αγοράζει τώρα η Ουκρανία του Ποροσένκο; Θα βρεθεί κάποιος άλλος Ρώσος επενδυτής για τον ΟΣΕ, ή αλλού; Ή όσα λέγονται για τους Ρώσους επενδυτές και τους Κινέζους συνεταίρους τους είναι για το θεαθήναι, αφού όλα μπορούν να προχωρήσουν ή να σταματήσουν με ένα νεύμα από τον Αμερικανο-Ισραηλινό άξονα;

Φυσικά ανήκωμεν στη Δύση και ως «καταχρεωμένη κουτσουλιά» στο χάρτη πρέπει να είμεθα σοβαροί και λογικοί. Αλλά να υπερκοντίζουμε περισσότερο απ' όσο οι άλλοι ατλαντικοί εταίροι μας στην Ευρώπη είναι TOO MUCH έως γελοίο και επικίνδυνο.

Βέβαια, ο Αντώνης Σαμαράς έχει δίκιο να φοβάται ότι μπορεί να έχει την τύχη του κώστα Καραμανλή που τον Αύγουστο του 2008 αρνήθηκε( αφού είχε συνάψει συμφωνίες για τους αγωγούς), να επιτεθεί μετωπικά κατά της Μόσχας για τον πόλεμο στην Οσετία με τη Γεωργία του «αμερικανόφιλου» Σακαασβίλι. Τότε Η Ουάσινγκτον, βρυχήθηκε εναντίον του Καραμανλή, που ευθυγραμμίστηκε απλώς με τις θέσεις των άλλων ευρωπαίων, χωρίς να βγάλει φωτιά και χολή εναντίον του Πούτιν. Από τότε επιταχύνθηκε η ανατροπή Καραμανλή.

Τώρα ο Σαμαράς, που προφανώς θέλει να μείνει όσο μπορεί παραπάνω στην εξουσία και υπολογίζει ότι ο αμερικανικός παράγοντας ελέγχει και .. τον Τσίπρα, τρέχει να διαβεβαιώσει τον κ. Μπάιντεν ότι είναι.. Φούλ εναντίον της Μόσχας. Εντάξει, πίνουμε Coca Cola, καπνίζουμε Marlboro, ναι μας αρέσει το Χόλυγουντ, είμαστε παραδοσιακά σύμμαχοι με τους Αμερικανούς, αλλά να κοιτάμε και λίγο το πορτοφόλι μας. Να κοιτάμε επίσης λίγο το Κυπριακό, την εδαφική κυριαρχία μας στη Θράκη, την προστασία της Ιστορίας μας. Αντιλαμβανόμεθα τον ενεργειακό πόλεμο και τη μετωπική σύγκρουση στη παγκόσμια οικονομία αλλά. όπου συμπλέκονται τα βουβάλια, τα βατραχάκια πρέπει να προσέχουν μην τα πατήσουν..