Νάϊτζελ Φάρατζ: Δεν Υπάρχει Συγκατάθεση για "Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης"

Ευρωκοινοβούλιο, Στρασβούργο, 16 Απριλίου, 2014. Oμιλία Νάϊτζελ Φάρατζ. Θέμα συζήτησης: 100 Χρόνια από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μαθήματα και το Μέλλον της Ευρώπης....

Στην εισαγωγή είπατε ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας βιομηχανικός πόλεμος. Πράγματι, χρειάζεται να οδηγήσεις μόνο δύο ώρες τον Α4 από εδώ για να επισκεφθείς το πεδίο της μάχης στο Βερντέν και να το διαπιστώσεις. Για όσους δεν το έχουν επισκεφθεί νομίζω ότι είναι ίσως το πιο βλοσυρό πεδίο μάχης, σίγουρα για μένα το πιο βλοσυρό στο Δυτικό Μέτωπο αλλά και σε όλον τον κόσμο.

Και ήταν κάτι που είχε τόσο μεγάλη ψυχολογική επίδραση στην Γαλλία όπου κυριάρχησε σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο σκέψης των Monnet και Schumann μετά το 1945, ότι αυτό το τρομερό πράγμα δεν πρέπει να συμβεί ξανά. Και εμείς στην πολιτική θα θυμόμαστε τη γνωστή φωτογραφία του αρκετά μεγαλόσωμου Γερμανού Καγκελάριου Κολ και του μάλλον μικρόσωμου Γάλλου Προέδρου Μιτεράν που κρατάνε ο ένας το χέρι του άλλου καθώς στέκονται μπροστά στο μνημείο οστών στο Douaumont.

Ετσι, το όλο ευρωπαϊκό εγχείρημα προέρχεται από την καταστροφή που προκλήθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και είναι απόλυτα κατανοητό ότι οι άνθρωποι θα έπρεπε να αναζητήσουν τρόπους για να εμποδίσουν την επανάληψη μιας τέτοιας ασχήμιας.

Το πρόβλημα είναι ότι επέλεξαν λάθος στόχο. Ο Monnet και ο Schumann αποφάσισαν - και αυτήν την άποψη συμμερίζεται σήμερα ο κ Μπαρόζο, οι Κον Μπεντίτς και άλλοι - ότι η ύπαρξη του έθνους κράτους ήταν η αιτία που οδήγησε στον πόλεμο και ως εκ τούτου το έθνος κράτος θα πρέπει να καταργηθεί.

Στην πραγματικότητα μετά το 1945 θα έπρεπε να βεβαιωθούμε ότι τα ευρωπαϊκά κράτη ήταν δημοκρατικά και όχι να επιδιώξουμε την κατάργησή τους, διότι τα δημοκρατικά εθνικά κράτη δεν πηγαίνουν σε πόλεμο το ένα με το άλλο.

Γι' αυτό πρέπει να πω ότι πιστεύω πως το όλο ευρωπαϊκό εγχείρημα βασίζεται σε ένα ψέμα - και αυτό είναι ένα δυνητικά επικίνδυνο ψέμα, διότι αν προσπαθήσετε να επιβάλλετε μια νέα σημαία, έναν νέο ύμνο, έναν νέο πρόεδρο, έναν νέο στρατό, αστυνομία, εξωτερική πολιτική, και ό, τι άλλο - αν προσπαθήσετε να τα επιβάλλετε χωρίς τη συναίνεση του λαού, στην πραγματικότητα κινδυνεύετε να δημιουργήσετε αυτούς ακριβώς τους εθνικισμούς και την δυσαρέσκεια που προσπαθείτε να εξαλείψετε.

Το έχουμε ξανακάνει πριν. Το κάναμε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στα Βαλκάνια. Είπαμε ότι δεν μπορούμε να έχουμε όλα αυτά τα μικρά βαλκανικά κράτη να πολεμούν το ένα εναντίον του άλλου - ας τους ενώσουμε, ας τους δώσουμε μια σημαία, έναν ύμνο, έναν πρόεδρο και ας το ονομάσουμε Γιουγκοσλαβία. Και αυτό οδήγησε σε φρικτούς πολέμους από το 1990 και μετά, σε θανάτους δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων καθώς αγωνίζονταν να εξέλθουν από ένα ψεύτικο κράτος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει ένα παρόμοιο λάθος διότι δεν υπάρχει συναίνεση για αυτό το σχέδιο. Άκουσα ανθρώπους σήμερα το πρωί να μιλούν για την ανάγκη των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης πάνω σε ένα ομοσπονδιακό μοντέλο. Αυτό μπορείτε να το έχετε μόνο όταν οι άνθρωποι δίνουν τη συγκατάθεσή τους και κανείς δεν την έχει δώσει.

Και όταν θέσατε το Σύνταγμα [πρωτότυπο συνθήκης της Λισαβόνας] στη διάθεση των λαών της Ευρώπης - την πρώτη φορά που ήσασταν ειλικρινείς με τους ψηφοφόρους - αυτοί το απέρριψαν.

Δεν είμαι εναντίον της Ευρώπης αλλά είμαι κατά αυτής της Ευρώπης. Θέλω μια Ευρώπη ανεξάρτητων και κυρίαρχων εθνών κρατών τα οποία κάνουν εμπόριο μαζί, εργάζονται μαζί και πιστεύω ότι οι Ευρωπαϊκές Εκλογές αυτό το έτος θα σηματοδοτήσουν ένα σημείο καμπής. Η παλίρροια γυρίζει. Στηρίζετε ένα ξεπερασμένο μοντέλο που επιδιώκει να ξεφορτωθεί ένα πρόβλημα το οποίο στην πραγματικότητα δεν έχει υπάρξει από το 1945.

Ευχαριστώ.

Μετάφραση Φαίη/Αβέρωφ