Όπως κι αν το δει κανείς, ζούμε σε μια χώρα «επί ξύλου κρεμάμενη». Κι αυτό αποτυπώνεται καθημερινά στα πρόσωπα των ανθρώπων. Σκυθρωπά, αγέλαστα, μελαγχολικά. Δεν είναι μόνο τα προβλήματα του σήμερα. Δεν είναι μόνο η έλλειψη και η στέρηση πραγμάτων και ανέσεων που υπήρχαν στην καθημερινότητα του χθες και δεν υπάρχουν σήμερα. Πολύ περισσότερο αυτό που διαμορφώνει την καθημερινή κοινωνική συμπεριφορά είναι ο φόβος πως ακόμη δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Το αβέβαιο που "σκοτώνει"! Γίναμε μια καταθλιπτική χώρα με "παραδομένος κατοίκους. Δυστυχώς!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.