Η ιστορία της Μαρίας που βρέθηκε ξαφνικά άστεγη. Η "ανάπτυξη" και το "Πλεόνασμα" την έστειλαν στο ...παγκάκι και στα συσίτια

Δε ζητάει χρήματα, ούτε οίκτο. Ζητάει μόνο μια δουλειά. Η Μαρία, πρώην ξενοδοχοϋπάλληλος, βρέθηκε στο δρόμο, όταν έχασε τη θέση της. Είχε έντεκα μήνες  να πληρώσει το ενοίκιο του διαμερίσματός της στην Κυψέλη και φεύγοντας άφησε πίσω όλα της τα έπιπλα, ως ελάχιστη αποζημίωση, όπως μας λέει.. «Έμενα σε μια καρέκλα, σε ένα περίπτερο στην πλατεία Κυψέλης. Ήταν το ασφαλές σπίτι μου...

γιατί όταν κοιμήθηκα σε παγκάκι το πρώτο βράδυ μου έγινε κάποια επίθεση.  Δεν είχα το μπάνιο μου, που να πλυθώ, που να πλύνω τα πράγματά μου.» εξομολογείται η ίδια

«Eκείνες τις ημέρες έτρωγα από τίποτα έως και ένα σουβλάκι την ημέρα.» προσθέτει
Οι πόρτες του υπνωτηρίου του Δήμου Αθηναίων ανοίγουν κάθε μέρα στις έξι, εκεί βρίσκει τουλάχιστον ένα κρεβάτι να περάσει τις κρύες νύχτες του χειμώνα..
«Παλεύω να βρω δουλειά και σε συνεργεία καθαρισμών και αποκλειστικά στο σπίτι, νοσοκόμα, ο,τιδήποτε αξιοπρεπές. Εγώ έχω ενέργεια μέσα μου, είμαι μεν 52 χρονών, θέλω ακόμα να δουλέψω, το ότι είμαι στα 52 μου δε σημαίνει ότι ξόφλησα σαν άνθρωπος.» ξεκαθαρίζει.
Τρέφεται καθημερινά σε συσσίτιο στον Κολωνό, εκεί όπου μαζεύονται δεκάδες οικογένειες χτυπημένες από την ανεργία..
«Δεν έχουν αντιληφθεί την λαίλαπα που χτυπά οποιονδήποτε πια σήμερα. Πάρα πολύ εύκολα από τη θέση που βρίσκεστε τώρα με ένα κλικ, μπορεί να βρεθεί στη θέση τη δική μου, ο περισσότερος κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό...»