ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ!.. Του Άγγελου Σακκέτου

Ένας ταξιδιώτης αμαξοστοιχίας καθόταν αμέριμνος σε ένα παράθυρο τρένου και απολάμβανε τη διαδρομή τραγουδώντας το τραγούδι: «Ατάκα, ατάκα, ατάκα κι επί τόπου!...»
Περνάει ο ελεγκτής και με ευγένεια του λέει να παραμερίσει μια βαλίτσα που ήταν στα πόδια του διότι εμποδίζει. Ο ταξιδιώτης συνέχισε αδιάφορος: «Ατάκα, ατάκα, ατάκα κι επί τόπου!...»
Επιμένει ο ελεγκτής μία, δύο, τρεις φορές, αλλά ο ταξιδιώτης το βιολί του: «Ατάκα, ατάκα, ατάκα κι επί τόπου!...»
--Παρακαλώ, εάν δεν παραμερίσετε τη βαλίτσα θα την πετάξω έξω από το παράθυρο. Το βιολί του ο ταξιδιώτης: «Ατάκα, ατάκα, ατάκα κι επί τόπου!...»
Εκνευρισμένος ο ελεγκτής βουτάει τη βαλίτσα και την πετάει έξω από το παράθυρο. Οπότε ο ταξιδιώτης τραγουδάει:...-«Ατάκα, ατάκα, ατάκα, δεν ήτανε δική μου»!...»