ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ "ΟΧΙ" Της Μαίρης Καρρά

Μπορούμε να αντιληφθούμε και να διαπιστώσουμε δύο κύριες και αντίπαλες αντιλήψεις περί της σημασίας και του νοήματος του «ΟΧΙ» (εξ αφορμής της επετείου της 28ης Οκτωβρίου)..... Η μία είναι αυτή την οποία εν μέρει διδασκόμασταν και στα σχολεία, περί ηρωϊσμού, αυτοθυσίας και αυταπαρνήσεως των Ελλήνων στα βουνά της Πίνδου απέναντι στον φασισμόν και αργότερα στον ναζισμόν. Η άλλη είναι ολίγον νεωτερίζουσα μεθοδικώς προβάλλεται με σκοπόν να επισκιάσει την 1η και θεωρεί ότι το «ΟΧΙ» ήταν μία αλαζονική απάντησι ενός εγχωρίου («φασιστικού» επίσης) καθεστώτος (του Μεταξά) στην οποία εκβιάστηκε κατά κάποιον τρόπον ο λαός να ακολουθήσει, με συνέπεια χιλιάδες νεκρούς και αναπήρους. Ότι όλοι οι πόλεμοι είναι κακοί και λειτουργούν υπέρ της εκάστοτε άρχουσας τάξεως και του κεφαλαίου. Ότι αδίκως υπήρξε εμπλοκή της Ελλάδος και ίσως αν φερόμασταν πιο συγκαταβατικά ίσως και υποτακτικά να μην είχαμε τόσα αθώα θύματα. Σίγουρα ναι. Ο πόλεμος δεν είναι ό,τι καλύτερον. Σίγουρα οι χιλιάδες νεκροί και πληγέντες δεν είναι το καλύτερον θέαμα. Σίγουρα εκ των υστέρων αποδεικνύεται όλοι οι πόλεμοι -και πλείστα άλλα γεγονότα- είναι όχι απλώς συμφέροντα αλλά επιτηδείως σκηνοθετημένα από κάποιους.... Όμως, ειδικώς το «ΟΧΙ» του 1940, ήταν όχι απλώς απέναντι σε κάποιους «κακούς φασίστες», αλλά απέναντι στην νοοτροπία και παρα-λογική που τους παράγει.        Ήταν ένα «ΟΧΙ» απέναντι στην υποτέλεια έστω και με το τίμημα χιλιάδων ζωών που όμως… για αναλογιστείτε… έμειναν ΑΘΑΝΑΤΕΣ! Όπως Αθάνατοι έχουν μείνει όλοι όσοι το προείπαν ή το επανέλαβαν. Από τους Θερμοπυλομάχους και τους Σαλαμινομάχους μέχρι τον Κουκίδη και τον Σολωμού.       Ήταν ένα «ΟΧΙ» παράδειγμα για το σήμερα όπου πολλοί και διάφοροι προσπαθούν να απαλείψουν.       Αλήθεια, ποιός θυμάται και πώς «τιμάει» αυτούς που είπαν ή λένε «ΝΑΙ»;… Ο Πόλεμος σήμερα γίνεται κυρίως στο ψυχοπνευματικόν επίπεδον και απαιτεί ανάλογην στάσιν... ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ, ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΙΣΧΡΑΣ ΑΙΡΕΤΩΤΕΡΟΝ (Δημοσθένης)         Σημείωσις:         Όταν μία επίσημη κυβερνητική στάσις ταυτίζεται με το Δέον και το Ήθος ενός Λαού και δη του Ελληνικού, παύει να είναι πολιτική ή στρατιωτική απόφασις και γίνεται Αξία. Φρονώ ότι επί της ουσίας είναι αδιάφορον το ποιόν του Μεταξά και της κυβερνήσεως του (αν και σκάλες ανώτερον των σημερινών «κυβερνώντων»). Και η Ουσία είναι ότι: ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε Ανυπότακτοι και Ανυπάκουοι σε κάθε τι που προσβάλλει την Ελληνική μας Συνείδησι και ό,τι αυτή περιλαμβάνει... http://www.youtube.com/watch?v=l8JzuSXs0GU

http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_ccboard&view=postlist&forum=14&topic=585&Itemid=368&lang=el#ixzz2iu66clY8

https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/1382862_674541525898349_299620332_n.jpg