Η Χιμάρα και ο Ελληνισμός τίμησαν και φέτος τον Ἐθνομάρτυρα Αριστοτέλη Γκούμα

Aπαράδεκτη και προκλητική η Μητρόπολη Αργυροκάστρου έδωσε εντολή να μην τελεστεί μνημόσυνο!

Δυστυχώς ούτε και η μνήμη του Αριστοτέλη Γκούμα δεν μπορεί να ησυχάσει τρία χρόνια μετά την δολοφονία του Χιμαριώτη Εθνομάρτυρα. 
Πλήθος Ελλήνων - Βορειοηπειρωτών και Ελλαδιτών - παραβρέθηκαν στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο Περιθώρι της Χιμάρας, ώστε να τιμήσουν την μνήμη του αδικοχαμένου 37χρονου, παρά την απομονωμένη θέση και την σχετικά δύσκολη πρόσβαση στην εκκλησία. 

Ήταν σαν ήθελαν κάποιοι να "κρύψουν" και να απομονώσουν το γεγονός.
Όμως όλοι όσοι παραβρέθηκαν στον Άγιο Σπυρίδωνα είδαν με έκπληξη τον πατέρα Στυλιανό αμέσως μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας να αρνείται να τελέσει το μνημόσυνο για τον Αριστοτέλη!!!


Ο Ελλαδίτης εφημέριος που διακονεί στην Χιμάρα για την Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου ισχυριζόταν έντονα ότι ουδέποτε είχε συνεννοηθεί ότι θα τελέσει μνημόσυνο παρά μόνο τρισάγιο στο μνήμα του Αριστοτέλη! Όταν συγγενείς και φίλοι του εθνομάρτυρα επέμεναν να τελεστεί το μνημόσυνο αφού δεν χρειαζόταν κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία από την πλευρά του ιερέως, ο "τυπολάτρης" πάτερ θυμήθηκε ότι δεν τελούνται μνημόσυνα την Κυριακή, υποτιμώντας προκλητικά την νοημοσύνη των παρευρισκομένων. 

Φυσικό επόμενο ήταν το κλίμα να γίνει ιδιαίτερα θερμό εντός του Ιερού Ναού σε σημείο κάποιοι από τους συγγενείς του Αριστοτέλη Γκούμα, όπως ο αδελφός του Παναγιώτης, να είναι έτοιμοι να εισβάλλουν στο Ιερό Βήμα προκειμένου να αναγκαστεί ο πάτερ να τελέσει το μνημόσυνο. 
Οι μνήμες είναι νωπές από την προκλητική στάση που κράτησε ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος Ντιγκμπασάνης ο οποίος πριν δύο χρόνια, στην πρώτη επέτειο της δολοφονίας του Αριστοτέλη Γκούμα επέβαλλε το κλείσιμο του Ιερού Ναού των Αγίων Πάντων στην παλαιά Χιμάρα εώς ότου έφευγε η προτομή του Χιμαριώτη εθνομάρτυρα από τον περίβολο του  όπου είχε στηθεί.

Πολλά ειπώθηκαν κατά το διάστημα που ο εφημέριος ήταν κλεισμένος στο Ιερό και κατέλυε τη Θεία Κοινωνία.

O κ. Ρομπέρτος Χαϊδης είπε ότι το καλύτερο μνημόσυνο για έναν εθνομάρτυρα είναι να ψαλλεί ο εθνικός ύμνος και τον παπά που δεν θέλει να το τελέσει πρέπει να τον "ξυρίσουν" όπως και αυτούς που του δίνουν εντολές. Παράλληλα ακούστηκε ότι δεν πρέπει οι Βορειοηπειρώτες να απευθύνονται στην αλβανορθόδοξη εκκλησία του Γιαννουλάτου και του Ντιγκμπασάνη αλλά στην πραγματική τους πνευματική μητέρα, την Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Οι ψυχραιμότεροι παρακαλούσαν τον ιερέα να βγει ώστε να τελέσει τουλάχιστον το τρισάγιο. 


Τελικά ο "μεγαλόψυχος" λειτουργός του Κυρίου μετά από μισή περίπου ώρα βγήκε και τέλεσε το τρισάγιο όχι στο μνήμα του Αριστοτέλη αλλά εντός του ναού αφού όπως είπε "έτσι επέμεναν οι παρευρισκόμενοι"... Μάλιστα σε μία επίδειξη "χριστιανικής μεγαλοψυχίας" συγχώρησε όσους τον έβριζαν και τον κατηγορούσαν, ζητώντας και ο ίδιος συγχώρεση από τον Θεό, ενώ είπε ότι "τέτοια γεγονότα βαραίνουν την ψυχή του θανόντος". 

Εκτός τόπου και χρόνου ο ιερέας ζητούσε και τα ρέστα...

Στη συνέχεια ακολούθησε εκτός του Ναού μία σύντομη αλλά συγκινητική ομιλία από τον κ. Μόντη Κολίλα εκ μέρους της οικογένειας του Αριστοτέλη: 

 "Αγαπητοί φίλοι και φίλες θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους της οικογένειας του Αριστοτέλη ολόψυχα που παραβρίσκεστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε για άλλη μια χρονιά τη μνήμη του παιδιού μας και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής του.

Πέρασαν τρία χρόνια από το καταραμένο εκείνο βράδυ, της 12ης Αυγούστου 2010, που ο Αριστοτέλης Γκούμας δολοφονήθηκε με ειδεχθή τρόπο από μισέλληνες Αλβανούς επειδή μιλούσε εδώ στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Χιμάρα της Βορείου Ηπείρου, την μητρική του γλώσσα την ελληνική. Στην θέση του θα μπορούσε να ήταν κάποιος άλλος Χιμαραίος, Βορειοηπειρώτης ή γενικότερα Έλληνας που ήθελε να μιλάει ελληνικά, γι’ αυτό και η υπόθεση του Αριστοτέλη αποτελεί υπόθεση ολόκληρου του Ελληνισμού.   
Οι ποινές που επιβλήθηκαν στους δολοφόνους είναι σκανδαλωδώς επιεικέστατες και οι οποίες δεν μπορούμε να ξέρουμε αν πράγματι  εφαρμόζονται.

Αυτά παράλληλα όμως δείχνουν δυστυχώς ότι κάποια πράγματα που θεωρούνται δεδομένα και αυτονόητα στην εποχή μας, για αυτόν εδώ τον τόπο φαίνεται πως δεν ισχύουν.
Για κάποιους δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε ελληνικά και να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Έλληνες. Να ξέρουν όμως ότι όσο και να μας απειλούν ή ακόμα και να μας σκοτώνουν, δεν θα υποχωρήσουμε από τις αξίες και τα ιδανικά μας και η ελληνική μας συνείδηση δεν θα μειωθεί ούτε στο ελάχιστο.

Η παρουσία σας εδώ σήμερα αγαπητοί φίλοι και φίλες αποδεικνύει ότι η θυσία του Αριστοτέλη όχι μόνο δεν έχει ξεχαστεί αλλά ισχυροποιεί ακόμα  περισσότερο τη θέληση μας να συνεχίσουμε να ζούμε και να εκφραζόμαστε με ελληνική ψυχή και ελληνική καρδιά σε αυτό το κομμάτι της Ηπείρου.

Αδερφέ Αριστοτέλη αιωνία να είναι η μνήμη σου! Είθε να είσαι ο τελευταίος εθνομάρτυρας της πατρίδας μας και όλου του Ελληνισμού. Ευχόμαστε η δικαίωση σου να μην αργήσει,  υποσχόμενοι ότι θα αγωνιστούμε για αυτό το σκοπό".

Έπειτα κατευθύνθηκαν όλοι στο Κοιμητήριο της Χιμάρας και στο μνήμα του Αριστοτέλη Γκούμα 
Τέλος οι παρευρισκόμενοι έψαλλαν τον εθνικό ύμνο