«…Ήρθε ο καιρός ν’ αποφασίσεις, με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις…» Του Αλέξη Οικονόμου

Εσύ, εμείς, κι όλη η χώρα…

Πολλές φορές, μας απορροφούν τα επαρχιώτικα ομφαλοσκοπικά προβλήματα του Ελλαδικού μικρού χωριού μας («κακό χωριό τα λίγα σπίτια….») και δε βλέπουμε τις Μεγάλες Εικόνες των γύρω μας παγκόσμιων εξελίξεων…

Που όμως αφορούν τους πάντες και θα ’πρεπε να  επηρεάζουν τους Εθνικούς και Κρατικούς Σχεδιασμούς τους…

Έτσι, το παρακάτω ρεπορτάζ («ΝΕΑ», 12/6)-εφ όσον αληθεύει, αλλά δεν υπάρχει καπνός χωρς φωτιά…-  κόβει την ανάσα σχετικά με το πόσο ατελέσφορη, εγκληματική, αδιέξοδη και αντεθνική είναι για μας η προσκόλλησή μας στο «λάκκο των λεόντων» (ή και «φιδιών») που αποτελεί σήμερα η Γερμανική Ευρωζώνη:

«Το τηλεφώνημα που δέχτηκε το περασμένο Σάββατο υψηλόβαθμος έλληνας αξιωματούχος ήταν από τον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τρόικα, Ματίας Μορς.

«Σας ζητούμε να αλλάξετε τον όρο στον διαγωνισμό για τον ΔΕΣΦΑ ώστε το Δημόσιο να μην πουλήσει το ποσοστό του 31%! Δεν θέλουμε ο ΔΕΣΦΑ να περάσει σε χέρια Ρώσων», είπε.

Γιατί; Ο φόβος της Κομισιόν ότι ο ΔΕΣΦΑ θα περάσει στα χέρια της ρωσικής Sintez...

που μέχρι και εκείνη τη στιγμή οι πληροφορίες την ήθελαν να καταθέτει προσφορά και την οποία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρούν ...παρακλάδι της Gazprom (…).

το παρά ένα όμως του διαγωνισμού ο Μορς ζήτησε τηλεφωνικά και άλλες αλλαγές!.

Όπως να αλλάξει ο όρος της προκήρυξης για τη ΔΕΠΑ και να εξαιρεθεί από την πώλησή της η συμμετοχή 50% που έχει στην εταιρεία του ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου (IGB)!

Το επιχείρημα; Ότι αν η ΔΕΠΑ κατέληγε στα χέρια της Gazprom, τότε οι Ρώσοι θα μπορούσαν να μπλοκάρουν την είσοδο στον IGB φυσικού αερίου από τρίτες χώρες, π.χ. από το Αζερμπαϊτζάν.»

Καταλάβατε την εγκληματική στάση του μονίμως αγέλαστου «τροϊκανού» Ματίας Μορς;

Πανικόβλητη η Ευρωζώνη –που αποτελεί ολόκληρη μια «Ενδιάμεση Περιοχή» (κατά τον Δ. Κιτσίκη) μεταξύ ΗΠΑ και Ευρασιατικής Δοκού (Ρωσία–Κίνα), και τρέμει μπροστά στην παραμικρή Ρωσική διείσδυση σ’ αυτήν–, στην ουσία τίναξε στον αέρα ακριβώς αυτό για το οποίο πιέζει η ίδια αφόρητα την Ελληνική τρικολόρ Κυβέρνηση των «εντολοδόχων» («Με διαφόρους τρόπους η Ευρώπη αποθάρρυνε τους Ρώσους. Οι μισοί μας λένε αποκρατικοποιήστε κι οι άλλοι μισοί μπλοκάρουν τη διαδικασία!» –Ι. Κουκιάδης, τ.Πρόεδρος ΤΑΙΠΕΔ).

Κι από την άλλη, κάνει τα πάντα για να εξαρτήσει ακόμη περισσότερο την Ευρώπη από τα Αζέρικα (δηλαδή σχεδόν Τουρκικά) συμφέροντα και σχεδιασμούς, επενδύοντας όχι στην αναβάθμιση της «Εταίρας» της (μεταφορικά και κυριολεκτικά) Ελλάδας, αλλά στην «ξένη», «εξωτερική» τεράστια Τουρκόφωνη και Τουρκογενή αγορά των 110 εκατομμυρίων της Κεντρικής Ασίας…

Τρίτο και χειρότερο: Δεν επιτρέπει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΙΝΗΣΗ/ΕΠΑΦΗ…

Ούτε της Ελλάδας ούτε  άλλης αδύνατης χώρας με χώρες και δυνάμεις εκτός ΕΕ… («Συνολικά» και όχι «κατά χώρα» θα εξεταστούν οι τυχόν μονοπωλιακές πρακτικές της Gazprom σε χώρες της ΕΖ» είπαν οι Βρυξέλλες σε ρωσική αντιπροσωπεία…).

Κι εμείς λοιπόν, μες τη μέση του λάκκου;

Προς τα πού πρέπει, χωρίς να κόβουμε γέφυρες, να χτίζουμε κι άλλες αργά, σταθερά και σχεδιασμένα, με ορίζοντα 30–50 ετών, για να πείθουμε και τις νέες όχθες να μας δεχτούν; (μέχρι και το Κιργιστάν το κατάφερε…)

Μας το σύστησε καθαρά ο κορυφαίος Ρώσος Γεωπολιτικός Αλεξάντρ Ντούγκιν…

Ο εξ απορρήτων του Βλαντιμίρ Πούτιν και πατέρας της «Τέταρτης Πολιτικής Θεωρίας», πέρα από κομμουνισμό, φιλελευθερισμό και εθνικισμό (συνέντευξη στον Δ. Κωσταντακόπουλο, «Επίκαιρα 3/ 4):

«Ερώτηση: Το όραμά σας για τη Ρωσία του 21ου αιώνα;

Απάντηση: Η Ρωσία θα γίνει Ευρασιατική Ένωση –ένας μεγάλος χώρος ενωμένος γύρω από τον ρωσικό πυρήνα αποτελούμενος από τις μεγάλες επικράτειες των μετασοβιετικών χωρών, που θα επιβεβαιώνει τον εαυτό του ως ισχυρός και πολυπολικός κόσμος. Αυτός ο πόλος θα είναι ένα σημαντικό στοιχείο έλξης για διαφορετικές ευρωπαϊκές και ασιατικές χώρες. Ελπίζω ότι η ορθόδοξη Ελλάδα, όπως και ορισμένες κοινωνίες της Ανατολικής Ευρώπης θα μπουν μια μέρα στη ζώνη της ευρασιατικής συν–ευημερίας.

Οι σχέσεις με την Ευρώπη θα είναι στενές και φιλικές, αν η Ευρώπη θα είναι ηπειρωτική (ευρωπαϊκή), ή μάλλον ψυχρές, αν θα ακολουθήσει τη γραμμή των ΗΠΑ και του ατλαντισμού. Πιθανώς θα διασπαστεί και ορισμένα κομμάτια της θα πέσουν υπό ευρασιατικό έλεγχο.

Το Ιράν και η Ινδία θα είναι οι καλύτεροι σύμμαχοί μας στον Νότο. Η Κίνα είναι από μόνη της ένας πόλος. Αν κατευθύνει τη δημογραφική της μάζα προς νότον και σεβαστεί το αδύνατο σημείο της ρωσικής Σιβηρίας, θα μπορούσε να είναι αξιόπιστος εταίρος στην πολυπολικότητα.

Ο ισλαμικός κόσμος πιθανώς θα διαιρεθεί σε Σαουδαραβικό, Ουαχαμπιτικό μέρος, φιλο–ΗΠΑ, και τις παραδοσιακές μουσουλμανικές κοινωνίες. Το πρώτο μέρος θα είναι αντίπαλος της Ρωσίας, οι δεύτερες σύμμαχοι.

Ο αμερικανικός Βορράς θα είναι ο πιο σημαντικός εχθρός της Ευρασίας, όπως προβλέπει η κλασική γεωπολιτική. Η Νότιος Αμερική αντίθετα είναι πιθανό να γίνει στενός φίλος, ελκόμενη από την πολυπολικότητα.

Το μέλλον είναι ευρασιατικό και πολυπολικό. Το γεγονός ότι οι Ρώσοι είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δίνει μια καλή ελπίδα στους αδελφούς Έλληνες…».

Αλλά τέτοιοι «Σχεδιασμοί Μεγάλων Κινήσεων» δε γίνονται, φυσικά-ούτε και τίποτε άλλο, με «υπηρέτες» Σαμαράδες, ΚουβελοΒενιζέλους, Μανιτακορουπακιώτηδες  και Αβραμόπουλους…

Ούτε με «συνέδρια» τύπου «Συγγρού», με καλεσμένους απλά για «παραγέμισμα» και «κονσομασιόν»…