Πολιτική, πολιτικοί και πολιτικάντηδες: Τι να δείχνει άραγε αυτή η φωτογραφία;

Το ότι οι πολιτικοί δεν λένε πάντοτε αυτό που πραγματικά σκέφτονται, ή ακόμα και πράττουν διαφορετικά εάν το συμφέρον τους υπαγορεύει κάτι άλλο από αυτό που υπαγορεύει η λογική τους, είναι γνωστό. Η φωτογραφίες που δημοσιεύουμε σήμερα είναι η απόδειξη για του λόγου το αληθές....

Είναι Σεπτέμβριος του 2008 και στη φωτογραφία εικονίζονται χαμογελαστοί ο νέος υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Τσακ Χάγκελ, ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι. 

Βρίσκονται μπροστά σε ένα στρατιωτικού τύπου ελικόπτερο Blackhawk σε μια χιονισμένη βουνοκορφή. Που βρίσκεται αυτή; Μήπως στο φημισμένο Άσπεν στο Κολοράντο, όπου οι εν λόγω πήγαν για αναψυχή και γυρνούσαν πίσω; Σεπτέμβριος; Δύσκολο… 

Η αλήθεια είναι ότι οι κορυφαίοι αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης είχαν καθηλωθεί στο Αφγανιστάν, όταν ξεκίνησαν για μια πτήση που θα τους βοηθούσε να κατανοήσουν τις συνθήκες υπό τις οποίες πολεμούν οι Αμερικανοί στρατιώτες που οι ίδιοι με τις ψήφους τους έχουν στείλει στην αφιλόξενη κεντρική Ασία.

Ο καιρός όμως «έκλεισε» αιφνιδιαστικά και ο πιλότος του ελικοπτέρου έκρινε ότι για την ασφάλεια της πτήσης το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να προσγειωθούν σε μια αφιλόξενη κορυφή περιμένοντας να βελτιωθούν οι συνθήκες ώστε να αναχωρήσουν ξανά.
Η αμερικανική πρεσβεία στην Καμπούλ βρέθηκε στο απόλυτο αδιέξοδο, καθώς όταν χτύπησε την πόρτα των ενόπλων δυνάμεων με σκοπό να μεταφερθούν οι πολιτικοί δια ξηράς τους ειπώθηκε ότι δεν υπάρχει τέτοια επιχειρησιακή δυνατότητα. 
Η παρέα των πολιτικών φέρεται μάλιστα να αστειεύθηκε λέγοντας να στείλουν τον Τζο Μπάιντεν να πολεμήσει τους Ταλιμπάν… με χιονόμπαλες. Ήταν τότε βέβαια ακόμη, επικεφαλής της πανίσχυρης Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας. 

Το φίδι ανέλαβαν «να βγάλουν από την τρύπα» οι γνωστοί «κακοί», τα στελέχη της Blackwater που βρήκαν και τους κατάλληλους άνδρες και τα κατάλληλα οχήματα και χωρίς να χάσουν καιρό πήγαν, τους μάζεψαν και τους μετέφεραν στην αεροπορική βάση του Μπάγκραμ, από όπου απογειώθηκαν για τον επόμενο σταθμό της περιοδείας του, την ασφαλή Άγκυρα στην Τουρκία…

Δύο μόλις μήνες μετά, ενώ η υπόθεση της διάσωσης των επισήμων από την αφιλόξενη ραχούλα στο Αφγανιστάν δεν είχε κυκλοφορήσει και πολύ, ο Τζον Κέρι, σε μια επίδειξη πολιτικού αμοραλισμού, τασσόταν υπέρ του να χάσει το συμβόλαιο που είχε η εταιρία Balckwater με το State Department, ενώ έλεγε πως ακόμα και η κυβέρνηση Μπους αναγνώρισε ότι το να αναθέτουμε τα ζητήματα ασφάλειας, στο εξωτερικό, σε ιδιωτικές εταιρίες, είναι λάθος… «Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στην εποχή της Blackwater», είχε πει χαρακτηριστικά…
Ο Κέρι και ο Χάγκελ βρίσκονται στη διαδικασία έγκρισης από τη Γερουσία για την ανάληψη των θέσεων του υπουργού Εξωτερικών και του υπουργού Άμυνας. Ο πρώτος τα κατάφερε. Ο δεύτερος αντιμετωπίζει κάποιες δυσκολίες και η υπόθεση θα κριθεί σύντομα. Αμφότεροι τάχθηκαν υπέρ της ενίσχυσης της ασφάλειας στις αμερικανικές διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. Τι άλλο θα μπορούσαν να πουν μετά το φιάσκο της Βεγγάζης; Είναι βέβαιο ότι οι εταιρίες ασφαλείας θα ξαναγίνουν της μόδας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήδη σε κάποια μέτωπα ένας στρατιώτης αντιστοιχεί με έναν ιδιώτη (το «μισθοφόρος» μάλλον αλλοιώνει την εικόνα των παρεχόμενων υπηρεσιών λόγω της «αρνητικής φόρτισης» της λέξης)
Αυτοί θα εκπαιδεύσουν τα αφγανικά στρατεύματα, ενώ κι αυτούς κάποιος θα πρέπει να τους προστατεύει την ώρα που θα εκτελούν το καθήκον, δεν γίνονται όλα μαζί. Δεν αποκλείεται οι απαιτήσεις να φτάσουν και τους 100.000 άνδρες μόλις ολοκληρωθεί η αποχώρηση των δυνάμεων από το Αφγανιστάν…
Οι Δημοκρατικοί ήταν επικριτικοί και στην αρχή της θητείας Ομπάμα υπήρχαν 4.000 στο έδαφος στο Αφγανιστάν. Το 2011 είχαν φθάσει τους 19.000 και σήμερα εάν ληφθούν υπόψη κάθε είδους συμβόλαια που έχουν υπογραφτεί με ιδιώτες, ο συνολικός αριθμός ξεπερνά τους 100.000 άνδρες με το ένα τρίτο μόλις αυτών να είναι Αμερικανοί πολίτες. Στο μεταξύ οι πολιτικοί θα συνεχίσουν να λένε αυτό που τους βολεύει στην εκάστοτε συγκυρία.

 

Γιατί τα γράψαμε όλα αυτά; 
Πέραν του γεγονότος ότι έχουν ενδιαφέρον για το πώς σκέφτονται και δρουν πολιτικοί τέτοιου βεληνεκούς, το τελευταίο διάστημα είδαμε δημοσιεύματα περί της ανάληψης της φύλαξης του Κοινοβουλίου από την Academi τη διάδοχο εταιρία της Blackwater. 
Εμείς για άλλο συμβόλαιο έχουμε ακούσει, πριν όμως διασταυρώσουμε τις πληροφορίες και αποκτήσουμε σαφή εικόνα για το τι συμβαίνει δεν θα συμμετάσχουμε στη «χορωδία» όλων όσων κράζουν με σκοπό τον φθηνό εντυπωσιασμό.
Έχοντας εντρυφήσει αρκετά στα θέματα ασφαλείας έχουμε καταλάβει ένα πράγμα: Ότι ο πραγματικός επαγγελματισμός είναι είδος εν ανεπαρκεία… 
Όσα φαίνονται από το μάτι του απλού ανθρώπου (π.χ. μια «ντουλάπα» με μούσκουλα και αγριωπή μούρη!) δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τις απαιτήσεις αυτής της δουλειάς, όπου ένα και μόνο λάθος αρκεί για να σε στείλει να κάνεις παρέα… στους πεθαμένους προγόνους σου. 

Είναι αυτές οι κραυγές και φυσικά οι πομφόλυγες των παντογνωστών πολιτικών που δεν αφήνουν να γίνεται πραγματική δημόσια συζήτηση, αφού ρώτα όμως οι ειδικοί θέσουν τις παραμέτρους του προβλήματος. Διότι για να δημιουργήθηκαν τέτοιες εταιρίες, σημαίνει ότι υπήρξε ζήτηση από την αγορά… Άρα, πριν σπεύσουμε να φωνασκούμε, ας δούμε ποια είναι η αποστολή που θέλουμε να της αναθέσουμε και ας συζητήσουμε στη συνέχεια τους κανόνες εμπλοκής που θα ορίσουμε και τη γκάμα των μέτρων που θα επιτρέπεται να λαμβάνουν.

Διότι για παράδειγμα, συμπεριφορά τύπου «κύριε ληστή, σας παρακαλώ, αφήστε το Καλάσνικοφ κάτω και αποχωρήστε, ή αν θέλετε πάρτε το και μαζί σας» που θα ονειρεύονταν ορισμένοι «δημοκράτες», δεν υπάρχει…