Η πρόσφατη δημόσια παραδοχή, από ηγετικά στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, των μεγάλων λαθών που έκαναν στη χώρα μας τα τελευταία τρία χρόνια, βυθίζοντάς την στην ύφεση και στην ανεργία, οδηγεί τους Ελληνες πολίτες στη διατύπωση ενός απλού και εύλογου ερωτήματος: Γιατί δεν διορθώνουν, λοιπόν, οι δανειστές μας, έστω και τώρα, αυτά τα προφανή και αποδεδειγμένα λάθη; Γιατί επιμένουν στην ίδια ατελέσφορη και αναποτελεσματική πολιτική; Μήπως η αυτοκριτική τους είναι στην πραγματικότητα υποκριτική; Μήπως παραδέχονται το «λάθος» εκ των υστέρων,...Η ΘΕΩΡΙΑ ότι μέχρι τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου η χώρα μας πρέπει να τηρήσει στάση αναμονής, παραμένοντας στην ουσία «ακίνητη» και κρατώντας ακόμη και την... αναπνοή της, για να μη δυσκολέψει την επανεκλογή της κ. Μέρκελ, είναι επιεικώς απαράδεκτη. Και προκαλεί μεγάλη και δυσάρεστη έκπληξη το γεγονός ότι έχει γίνει ευρέως αποδεκτή, ιδίως στο εσωτερικό των τριών κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση Σαμαρά. Τι λένε, δηλαδή, όσοι προωθούν ή έστω αποδέχονται αυτή τη λογική; Να μείνουμε ακίνητοι μέχρι το φθινόπωρο παρακολουθώντας τη χώρα να βυθίζεται; Να μη διεκδικήσουμε ούτε καν τη στοιχειώδη διόρθωση των αστοχιών του μνημονίου, ενώ ακόμη και οι εμπνευστές του πλέον τις ομολογούν; Να συνεχίσουμε αδιαμαρτύρητα μια πορεία που οδηγεί την οικονομία μας όλο και πιο χαμηλά στη σκάλα του κακού και την κοινωνία στη δυστυχία και την απελπισία;
ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ δηλώσεις στη Real news του κ. Ελί Κοέν, συμβούλου του αναμενόμενου στην Αθήνα Γάλλου Προέδρου κ. Ολάντ, ότι «κανείς δεν πιστεύει πως η Ελλάδα θα γίνει ξανά μια χώρα που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το φορτίο του χρέους της» και ότι «αυτό σημαίνει πως κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν η κατάσταση βελτιωθεί, θα έχουμε ένα νέο πρόγραμμα για τη χώρα και το ζήτημα του χρέους θα αντιμετωπισθεί», είναι εξόχως αποκαλυπτικές. «Θα έχουμε κάποια στιγμή», λέει ο κ. Κοέν, «αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, όμως αυτή η αναδιάρθρωση θα εξαρτηθεί από τις προσπάθειες της Ελλάδας να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις». Και ο Γάλλος αξιωματούχος συνεχίζει: «Αρα ένα “κούρεμα” θα γίνει υπό προϋποθέσεις. Δεν θα προσφέρουμε άλλη μείωση χρέους στην Ελλάδα. Αυτό το δώρο θα συσχετίζεται με σαφή πρόοδο στις εθνικές μεταρρυθμίσεις». Παράλληλα -και αυτό έχει μεγάλη σημασία- ο κ. Κοέν παραδέχεται ότι «με τη γνώση που έχουμε σήμερα ίσως θα μπορούσαμε να μην είχαμε αποφασίσει να ζητήσουμε από την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει αυτά τα σκληρά μέτρα σε 2 χρόνια, αλλά σε 3 ή σε 4».
ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ προφανές ότι οι δανειστές μας βλέπουν πλέον καθαρά και παραδέχονται δημόσια ότι η σημερινή μας πορεία, η πορεία που μας επέβαλαν, είναι αδιέξοδη. Και συζητούν μια νέα, γενναία διαγραφή χρέους. Ζητούν όμως, και όχι άδικα, να δείξουμε και εμείς στοιχειώδη σοβαρότητα, υπευθυνότητα και κυρίως αποφασιστικότητα. Να αναγνωρίσουμε δηλαδή επιτέλους και εμείς τα δικά μας λάθη και να τα διορθώσουμε. Να σταματήσουμε να λέμε συνεχώς μεγάλα λόγια. Να περάσουμε στις πράξεις, στα έργα. Να πολεμήσουμε, για παράδειγμα, τη φοροδιαφυγή των μεγαλοκαρχαριών και των λαθρεμπόρων, που όλο τους... απειλούμε, αλλά ποτέ δεν τους ενοχλούμε! Να προχωρήσουμε στην αναδιάρθρωση και στο «μάζεμα» του αδηφάγου δημόσιου τομέα, για το οποίο συζητάμε και περιοριζόμαστε σε... καταγραφή της σπατάλης από τότε που υπουργός Οικονομικών ήταν ο Γ. Παπαθανασίου! Να δημιουργήσουμε ένα ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον, χτυπώντας τη διαφθορά και τη γραφειοκρατία! Να αξιοποιήσουμε δημιουργικά τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, που ποτέ μέχρι σήμερα δεν καταφέραμε να απορροφήσουμε σε ικανοποιητικό βαθμό! Να ψηφίσουμε τον νέο νόμο για τις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις, που η... τύχη του αγνοείται, ενώ η διαβούλευση τελείωσε τον Νοέμβριο! Να προωθήσουμε μια συνολική και ριζική λύση και όχι πάλι πρόσκαιρα «μπαλώματα» για λίγους, στο θέμα των «κόκκινων» δανείων, που περιλαμβανόταν στην αναθεώρηση του μνημονίου τον Μάρτιο του 2012, αλλά έμεινε στα χαρτιά... Να κάνουμε επιτέλους πράξη ένα προσεκτικά σχεδιασμένο, με διαφάνεια και με αναπτυξιακά κριτήρια, πρόγραμμα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού μας πλούτου.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ να διαπραγματευτούμε με την τρόικα, εδώ και τώρα, ενωμένοι και αποφασισμένοι, τη χαλάρωση της λιτότητας για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Η καθημαγμένη ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει τις γερμανικές εκλογές... Οι αντοχές της έχουν εξαντληθεί. Τα έχουμε ξαναγράψει και ξαναπεί. Είναι επιτέλους η ώρα για ένα ρεαλιστικό ελληνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, που θα αντικαταστήσει το κατά κοινή ομολογία αποτυχημένο μνημόνιο των δανειστών και θα βάλει ξανά τη χώρα στον δρόμο της προόδου. Μπορούν επιτέλους οι πολιτικοί μας να πάψουν να καθυστερούν; Μπορούν να βάλουν το εθνικό συμφέρον μπροστά και πάνω από το κομματικό ή το προσωπικό; Μπορούν να αρθούν στο ύψος των δραματικών περιστάσεων;
Αναρτήσεις
Και άν μας ξανα κουρέψουν, πόσο θα μας το χρεώσουν; Πόσα χρόνια θα κάνω να ξεπληρώσω τα κομμωτήριά τους; Στο μεταξύ το σπίτι μου θα παραμείνει στην ιδιοκτησία μου, ή θα συνεχίζω να πληρώνω ενοίκια σε αυτό; Θα ζώ μέχρι τότε;(είμαι 60)αν επιζήσω από το κρύο τους χειμώνες;. Αν είχαμε κηρύξει πτώχευση, θα είχαμε περάσει ήδη στην ανάπτυξη από τον πρώτο κι΄όλα χρόνο; μήπως δεν θέλουν να ξεχρεώσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφή