Δάσκαλοι & "γονείς" ... Η πραγματική χολέρα της κοινωνίας μας

Στην πενταετή ενασχόλησή μου με τα κοινά στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων δημοτικού σχολείου της Αθήνας , είδα ξεκάθαρα την θλιβερή αποχή μιας πλειοψηφίας γονέων από τις ευθύνες και την πραγματικότητα.
Είδα επίσης πόσο συντεχνιακά λειτουργούν οι δάσκαλοι... όταν πρόκειται να καλύψουν-υποθάλψουν τους ανίκανους συναδέλφους τους.
Αποκαρδιωτικό το συμπέρασμα.
Δε θέλουν να αντιληφθούν ότι χάνουν ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ και την τελευταία ελπίδα που είναι η αξιοπρεπής παιδεία.
Ενοχλούνται και μόνο στην ιδέα ότι θα τους υπενθυμίσεις τα κακώς κείμενα.Πόσο μάλλον να τους ζητήσεις να τα καταγγείλουν..!
Στο χώρο των εκπαιδευτικών της δημόσιας παιδείας δεν υπάρχει ούτε η "αυτορρύθμιση" αλλά ούτε και η "αξιολόγηση" που την αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι..!
Στη μικρογραφία ενός δημοτικού σχολείου που αντανακλά ένα ολόκληρο κράτος, υπάρχουν για όλους μόνο οι ψυχαγωγικές εκδηλώσεις,τα αποκριάτικα πάρτυ,οι εκδρομές,το προνομιακό ωράριο αλλά και πολύ..."γλίτσα" στη διαδρομή,ανάμεσα σ' εκείνους που βαδίζουν έρποντας και γλύφοντας προς τα γραφεία των προϊσταμένων σε όλη τη βαθμίδα της ιεραρχίας,έχοντας την ψευδαίσθηση ότι αμφότεροι προσφέρουν έργο στο άθλιο σύστημα εκπαίδευσης που καταδικάζει μέρα με τη μέρα την πρόοδο και τη γνώση.
Ένας αηδιασμένος γονέας. 
Ανάρτηση Από τον "Αυτόματος Πολίτης"