Η ταφόπλακα σφραγίστηκε πλέον. Του Αντώνη Μυλωνάκη

Η αυλαία ενός κακόγουστου κινηματογραφικού θρίλερ που με τρόμο παρακολουθούσε ο ελληνικός λαός δυόμιση χρόνια τώρα έπεσε και, το φινάλε ήταν δυστυχώς σοκαριστικό. Η φτωχοποίηση του έλληνα πολίτη οριστικοποιήθηκε με τις χθεσινές αποφάσεις της ελληνικής τριάδας των προθύμων, που κυβερνούν περίπου τρείς μήνες αυτόν εδώ τον ευλογημένο τόπο. Μισθοί, επιδόματα, συντάξεις ,εφάπαξ όλα στο τραπέζι του προκρούστη των διεθνών τοκογλύφων για να πέσει μια και καλή το τσεκούρι και να απαξιώσει ακόμα περισσότερο την ελληνική κοινωνία. Ούτε οι παρακλήσεις των γερόντων ,ούτε τα κλάματα των μικρών παιδιών, ούτε ο αφανισμός της μεσαίας τάξης ,αλλά ούτε και η κατάθλιψη συνοδευόμενη απο καθημερινές αυτοκτονίες κατόρθωσαν να συγκινήσουν τα παγερά βλέμματα των υποταχτικών της τρόικας που καθοδηγούμενοι απο τους παγκόσμιους οικονομικούς τρομοκράτες σφράγισαν τη ταφόπλακα της ελληνικής κοινωνίας. Μεταχειρίστηκαν όλα τα σύγχρονα όπλα με αιχμή του δόρατος τη προπαγάνδα. Ξόδεψαν αρκετά ,είναι αλήθεια αλλά χαλάλι ,αφού, κατόρθωσαν έναν περήφανο λαό και τον έκαναν υποχείριό τους. Ναι αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια..φίλες και φίλοι. Και όσο κι αν φωνάζαμε μερικοί ,είμαστε τελικά τόσο λίγοι.
μετρημένοι στα δάκτυλα ,αφού το αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής ήταν μηδενικό.Δύο εκατομύρια άνεργοι και το 50% του πλυθυσμού της πατρίδας μας κάτω απο τα όρια της φτώχειας πλέον και δεν υπάρχει το κουράγιο και το σθένος για αντίσταση. Απεργία καθολική προχθές και αντε να βγήκαν στους δρόμους καμμιά 50 αριά χιλιάδες άνθρωποι. Που ήταν οι υπόλοιποι? Τους έλειπε το κουράγιο, τους τύφλωσε ο καθωσπρεπισμός , κυριάρχησε το δεν βαριέσαι,τι τέλος πάντων ήταν αυτό που τους κράτησε μακριά απο έναν ιερό αγώνα για το μέλλον των παιδιών μας. Για την ίδια τους την επιβίωση? Γιατί δεν διδαχτήκαμε απο τα 400 χρόνια σκλαβιά που και τότε ,όπως και τώρα προπαγάνδιζαν τα φερέφωνα και οι πληρωμένοι κοτζαμπάσηδες της οθωμανικής αυτοκρατορίας ότι περνουν μια χαρά οι σκλαβωμένοι έλληνες κάτω απο τη μποτα του τούρκου κατακτητή? Δηλαδή πρέπει να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές για άλλα τόσα χρόνια για να καταλάβουμε ότι η ελευθερία και ο εγωισμός ένός περήφανου λαού θέλει θυσίες για να κρατηθεί ? Δεν παραδειγματιζόμαστε απο τις αντιδράσεις του πορτογαλικού και του ισπανικού λαού που μλεχρι τώρα τουλάχιστον μάχονται,με τις δυνάμεις που υποδούλωσαν εμάς και φαίνεται πως η αντίστασή τους πιάνει τόπο? Τι στο διάβολο τελικά μας συμβαίνει. Τόσο παρτάκιδες είμαστε? Καταστρέψαμε το μέλλον των παιδιών μας και αντί να προσπαθήσουμε ν΄αγωνιστούμε γι΄αυτά ,τα εγκαταλείψαμε κιόλας στη τύχη τους. Για να σώσουμε το τομάρι μας και μόνο. Ντροπή μας λοιπόν. Ντροπή μας και πάλι ντροπή μας. Δεν αξίζουμε ούτε να μας φτύνουν οι νέοι μας. Αφάσαμε μια χούφτα νοματέους ,πληρωμένους δολοφόνους να αποφασίσει και να υλοποιήσει το πλέον καταστρεπτικό σχέδιο για τη κοινωνία μας. Τον αφανισμό μας δυστυχώς εμείς οι ίδιοι τον επιτρέψαμε. Ριψάσπιδες των αγώνων των πατεράδων και των παπούδων μας. Μας δίχασαν ,μας σαλαμοποίησαν και μας καταβροχθίζουν καθημερινά ,σκορπώντας συγχρόνως και τον πανικό ότι αν δεν καθήσουμε να απολαύσουμε τουλάχιστον τη σφαγή μας θα μας πετάξουν έξω απο το ευρώ. Σαν να μας λένε καθήστε να σας τεμαχίσουμε χωρίς φωνές και αντιδράσεις γιατί θα σας εκτελέσουμε τώρα με μιά βολή. Και μείς καθόμαστε και μας βασανίζουν ,μας τεμαχίζουν και μας θάβουν αργά ,αργά για να μη πάμε μιά κι έξω. Μήπως τελικά είμαστε πολύ μαζογιστές και μας αρέσει να μας βασανίζουν προτού εκτελεστούμε? Σε λίγο πλέον θ είναι αργά για δάκρυα. Η ταφόπλακα έπεσε σκέπασε τον άλλοτε περήφανο έλληνα και είναι έτοιμοι να τη σφραγίσουν.