ΒΛΑΝΤ Γ΄ ΤΣΕΠΕΣ - ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας 
Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος 
Πολιτευτής ΛΑ.Ο.Σ
Ναι όλοι τον γνωρίζουν,όλοι τον έχουν δεί σε κάποια ταινία ή σε κάποιο μπλουζάκι,έχουν συγκινηθεί απο τα ρομάντζα που τον παρουσιάζουν ως μια βασανισμένη ψυχή που αγάπησε κάποτε και που ήταν άνθρωπος μα οχι πιά,μιάς και είναι αναγκασμένος να περιφέρεται τα βράδια αναζητώντας την επαφή του με τους ανθρώπους πίνοντας το αίμα των ζωντανών μέσα σε μια αιωνιότητα που ίσως και και κείνος να μην επιδίωξε εάν γνώριζε τα αποτελέσματα της,ο λόγος για τον "πολύ" κόμη δράκουλα,των κατοικο  εδρεύοντα στην άγριας ομορφιάς περιοχή της τρανσυλβανίας, περιοχή η οποία ανήκει στην σημερινή Ρουμανία...

Αυτά βέβαια κατά τον Μπράμ Στόκερ,τον συγγραφέα και δημιουργό της μυθοπλασίας περί του πασίγνωστου κόμητα,έναν συγγραφέα ο οποίος επηρεασμένος απο την δική του ζωή μιάς και ήταν παράλυτος ως παιδί μέχρι τα επτά του χρόνια και το μοναδικό του παιχνίδι όταν συνήλθε σχεδόν θαυματουργικά ως εκ του τάφου αναγενηθείς νεκρός,ήταν οι ατέλειωτες βόλτες στο παρακείμενο της οικίας του νεκροταφείο,μαζί με την ομιχλώδη επόχη που έζησε στην βικτωριανή αγγλία και Ιρλανδία προερχόμενη εκ του μεγάλου λοιμού,έτσι στο μυαλό του γεννήθηκε έπειτα απο αρκετή ομολογουμένως έρευνα το μυθιστόρημα του με τίτλο "Ο ΑΠΕΘΑΝΤΟΣ" τίτλο τον οποίο τελικά άλλαξε σε "ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ".

Ο στόκερ προσπάθησε αρκετά επιτυχημένα ομολογουμένως ως κρίνεται εκ του αποτελέσματος,να συνδυάσει δεκάδες μύθους των προηγούμενων αιώνων ανά την ευρώπη μαζί με τοπικές ιστορίες, με ένα όντως ιστορικό πρόσωπο,αυτό του ηγεμόνα της Βλαχίας Βλάντ τον Γ,ο οποίος εξαιτίας της αγριότητας του που ξεπερνούσε ακόμα και τα μέτρα της αιματοβαμένης εποχής στην οποία έζησε ανάμεσα στο πρώτο μισό του 15ού αιώνα μέχρι και το πρώτο μισό του δεύτερου αυτού,πήρε το προσωνύμιο Βλάντ ο ανασκολοπιστής ή στα ρουμάνικα Βλάντ Τσέπες.

Σχετικά με την ιστορία του ρουμάνου βοεβόδα,το παρόν κείμενο δεν προτίθεται να κουράσει παρά ταύτα οφείλει να παραθέσει κάποια ιστορικά στοιχεία,έτσι θα πώ μόνο πως γεννιέται τον Δεκέμβριο του 1431 στη πόλη Σιγκισοάρα της τρανσυλβανίας ενώ ο πατέρας του ήταν ο Βλάντ ο Β και η μητέρα του είχε το όνομο Σνέαζνα,ενώ είχε δύο ακόμη αδερφούς με αυτόν να είναι ο μεσσαίος χρονολογικά,το 1438 ο σουλτάνος Μουράτ ο Β εκτρατεύει στην περιοχή και ο πατέρας του προσπάθησε συνοδεύοντας τον να προστατέψει τον ντόπιο πλυθησμό,κάτι που προκάλεσε την καχυποψία του τούρκου σουλτάνου και για αυτό τον φυλάκισε και τον αποφυλάκισε μόνον όταν εκείνος ανταλάχθηκε με δύο γιούς του,έτσι ο μικρός Βλάντ πήρε τον δρόμο της εξορίας και της φυλακής όπου και παρέμεινε μέχρι το 1448,μια περίοδος που σίγουρα σφράγισε την μετέπειτα πορεία του.

Ο Βλάντ ο Β δεν έμεινε για πολύ στον θρόνο της περιοχής,διότι οι βογιάροι (γερμανικής καταγωγής ας σημειωθέι αυτό που κατέτρωγαν τις σάρκες του ρουμανικού λαού ως άλλα βαμπίρ) σε συνεργασία με τον Ιωάννη Ουνιάδη (Ουγγρό ηγεμόνα) εκδιώκεται απο την βασιλεία και στο τέλος δολοφονείται το έτος 1451,τελικά και έπειτα απο πολλά περιστατικά ο Βλάντ ο Γ αναλαμβάνει την βασιλεία στα 1456 με τον λαό του να αριθμεί γύρω στις 500.000 ψυχές,όμως έρχεται σε σύγκρουση με τους τούρκους όταν αρνείται να πληρώσει φόρο υποτέλειας στον σουλτάνο,κάτι που εξοργίζει ιδιαίτερα των Μωάμεθ τον Β τον πορθητή που είχε κυριεύσει εδώ και τρία χρόνια την Κωνσταντινούπολη, ο οποίος και εκστρατεύει ο ίδιος εναντίον του επικεφαλής 90.000 ανδρών την στιγμή που ο Βλάντ περνά τον Δούναβη και επιτίθεται εναντίον εδαφών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Ο ρουμάνος ηγεμόνας έχοντας σαφώς λιγότερες δυνάμεις επιδόθηκε στον ανταρτοπόλεμο και τις ενέδρες και ήταν μια απο αυτές όπου σκότωσε 15.000 τούρκους την λεγόμενη "Νύχτα της επίθεσης" αλλά και άντρες του κατάφεραν να τραυματίσουν τον ίδιο τον Μωάμεθ,όταν δέ ο πορθητής αντίκρυσε την "θάλλασα των παλουκωμένων" αποτελούμενη απο περί τους 20.000 άνδρες τους οποίους ο Βλάντ είχε ανασκολοπήσει σκέφτηκε πως έχει να κάνει με έναν δαίμονα και έτσι αποχώρησε απο την περιοχή άπρακτος στην ουσία,ενώ αργότερα ήρθε σε συννενόηση με τον ίδιο του τον αδερφό ο οποίος ως άλλος γενίτσαρος οδηγεί τους τούρκους γενίτσαρους με αντάλαγμα τον θρόνο της περιοχής,τέλος ο βλάντ συλαμβάνεται και έπειτα απο πολυετή φυλάκιση με την φαιδρή κατηγορία οτι συνεργάστηκε με τους τούρκους (!) και όταν το βασίλειο κυνδύνευε για ακόμα μια φορά απο τους τελευταίους,αποφυλακίζεται προκειμένου να σώσει τον θρόνο (σας θυμίζει κάτι αυτό ;),αλλά σκοτώνεται σε ενέδρα των βογιάρων στα 1476 παίρνοντας μαζί του στον τάφο πάνω απο δεκαπέντε στρατιώτες πριν πέσει τελικά νεκρός.

Αυτά τα ολίγα το λοιπόν σχετικώς με τα της ιστορίας του πραγματικού προσώπου,εδώ οφείλει κάποιος να παρατηρήσει τα εξής αρκετά ενδιαφέροντα που άλλως τε αποτελούν και τον λόγο για τον οποίον συντάσεται το παρόν κείμενο.

Ο Βλάντ ο Γ' ήταν χριστιανός ορθόδοξος,κάτι που προφανώς "πονάει" αρκετά προτεστάντες και λιγότερο καθολικούς αλλά και όσους τον ανασκολόπισαν ιστορικά απαξιώνοντας ήδη απο κείμενα και γκραβούρες της εποχής του, τον ιστορικό του ρόλο ως φραγμού του επεκτατισμού του ισλάμ στην δυτική ευρώπη,επίσης πολέμησε τους γερμανούς και τους τούρκους όπου επιτέθηκαν οι μέν πρώτοι με οικονομικό πόλεμο (Σας θυμίζει και τούτο κάτι ;),οι δε δεύτεροι διεξάγοντας πόλεμο με τα όπλα στην πατρίδα του,ενώ εκείνος φυλακίστηκε ως άλλος κολοκοτρώνης (και για την ρουμανία είναι και τιμάται ως εθνικός ήρωας άσχετα έαν έχουν ανάγκη και τον μύθο του Χόλλυγουντ προκειμένου να επιβιώσουν) και αποφυλακίστηκε όταν οι τούρκοι επιτέθηκαν ξανά στον θρόνο προκειμένου να βοηθήσει την κατάσταση,το λοιπόν τίθεται ένα απλό ερώτημα.

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΑΠΑΞΙΟΥΤΑΙ ; 

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο συγκεκριμένος ηγεμόνας υπήρξε φοβερά αιμοδιψής κάτι που του χάρισε την αιωνιότητα όμως όπως έγραψα και στην αρχή μια αιωνιότητα την οποία στην ουσία δεν θα ήθελε,διότι το σύστημα τα καταφέρνει τόσο καλά ώστε είτε θάπτει τους πραγματικά άξιους στην σιωπή καλυπτόμενους απο σκουπίδια όπως στην περίπτωση της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη που το μόνο που την θυμάται κανείς ΔΕΝ είναι για το έργο της ως ηθοποιού,αλλά για την νύχτα της δολοφονίας της,είτε εκφυλίζει το ιστορικό πρόσωπο καταφέρνοντας να βγάζει και μπόλικο χρήμα στην περίπτωση του πασίγνωστου κόμητα.
Και εδώ αναλαμβάνει το γνωστό Χόλλι - Γούντ με τις κάμερες και τους ευρυγώνιους φακούς που αμβλύνουν εώς γελοιότητος την ιστορία χάριν του στιγνού κέρδους και σας το γράφει αυτό άνθρωπος που τον ετίμησαν εκεί με υποψηφιότητα στα 2010.
ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑΣ ΠΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΒΛΑΝΤ ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΤΗ ΚΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΒΑΜΠΙΡ ΑΣ ΤΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΥ....
Και κάτι παραιστορικό το οποίο σίγουρα θα πρέπει να μας χρησιμεύσει ως παράδειγμα διακυβέρνησης,στην χώρα όπου η κατά το δοκούν χρήση της ελευθερίας,των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει καταντήσει γελοιότητα,όπου η ψευδοδημοκρατία θάλλει,σε μια χώρα που δεν έχει ούτε αρχή,ούτε μέση,ούτε τέλος στην κατρακύλα που έχει πάρει.

"Οι τακτικές εκτελέσεις με ανασκολοπισμό είχαν διαδοθεί τόσο,ώστε σε όσες πόλεις κυβερνούσε ο ρουμάνος ηγεμόνας,στις δημόσιες βρύσες υπήρχαν ολόχρυσα κύπελλα τα οποία οι πολίτες χρησιμοποιούσαν προκειμένου να πίνουν νερό,και ΟΥΔΕΙΣ διανοήθηκε ποτέ να κλέψει έστω και ένα διότι ο φόβος του μαρτυρικού θανάτου καραδοκούσε κάθε στίγμή"Αναρτήθηκε από Panos Chatzigeorgiadis