Ο Ελληνας σχεδιαστής του Σουμάχερ

Ενα Ελληνόπουλο βρίσκεται πίσω από τον σχεδιασμό του μονοθέσιου αγωνιστικού αυτοκινήτου του επτά φορές παγκόσμιου πρωταθλητή της Φόρμουλα 1.
Ο Βαγγέλης Αρβανιτάκης μιλάει αποκλειστικά στην «Espresso» για το πώς βρέθηκε στο team της Mercedes, για τη συνεργασία του με τον Μίκαελ Σουμάχερ και για το πώς ο νεαρός αεροναυπηγός μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε περιζήτητος στις πίστες της απόλυτης ταχύτητας.
Αν και είναι μόλις 24 ετών, έχει το προνόμιο να αποτελεί έναν... από τους βασικούς σχεδιαστές αεροδυναμικής στο μεγαλύτερο team της Φόρμουλα 1, για λογαριασμό της Mercedes. Είναι ο άνθρωπος που φτιάχνει και βελτιώνει συνεχώς την καμπίνα στο μονοθέσιο στο οποίο κάθεται ο Μίκαελ Σουμάχερ, ο άνθρωπος που «δαμάζει» τις περισσότερες πίστες του κόσμου.

Γέννημα-θρέμμα Νεοσμυρνιώτης, τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αγγλία σχεδιάζοντας την αεροδυναμική σε αυτοκίνητα για αγώνες ταχύτητας. Με αξιοζήλευτες σπουδές στην αεροναυπηγική και μεταπτυχιακά στη Ferrari, ο Βαγγέλης έπιασε για πρώτη φορά δουλειά πριν από τρία χρόνια στο σχεδιαστικό team της Honda και δεκατρείς μήνες μετά, όταν η Honda έφυγε από τη Φόρμουλα 1, πήγε στην ομάδα της Mercedes με τον κορυφαίο τεχνικό διευθυντή Ρος Μπρόουν.

Σήμερα είναι ο μοναδικός Ελληνας που μαζί με μια δεκαμελή ομάδα κορυφαίων επιστημόνων σχεδιάζουν τα αυτοκίνητα του Μίκαελ Σουμάχερ και του Νίκο Ρόσμπεργκ, δύο ανθρώπων που έχουν γράψει με μεγάλα γράμματα τα ονόματά τους στις διασημότερες πίστες του κόσμου!

«Αυτό ήταν το όνειρό μου από μικρός. Αγαπούσα τους αγώνες αυτοκινήτων και έτρεξα σε πολλά πρωταθλήματα σε πίστες καρτ όπου κατέκτησα αρκετά μετάλλια. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθούσα στενά όλους τους αγώνες της Φόρμουλα 1. Ετσι, από μικρός ήθελα να βρω μια δουλειιά που να είμαι κοντά στη Φόρμουλα και τα κατάφερα» λέει στην «Espresso» ο νεαρός από τη Νέα Σμύρνη, ο οποίος κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να βρεθεί δίπλα στα μεγάλα ονόματα των αγώνων αυτοκινήτου.

Οπως μας λέει ο Βαγγέλης, η ειδικότητά του είναι να σχεδιάζει το cockpit στο μονοθέσιο του παγκόσμιου πρωταθλητή. «Κάθε μέλος της σχεδιαστικής ομάδας έχει διαφορετική ειδικότητα, άλλος φτιάχνει το μπροστινό αμάξωμα, άλλος το πίσω μέρος κ.λπ. Η δική μου ευθύνη είναι να σχεδιάζω αυτό που λέμε “εσωτερική κονσόλα”, την καμπίνα και τα χειριστήρια που έχει δίπλα του ο οδηγός και τα οποία παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην αεροδυναμική του αυτοκινήτου, αλλά έχω δουλέψει και την μπροστινή αεροτομή».

Οπως μας εξηγεί ο νεαρός Ελληνας αεροναυπηγός, τα σχέδια αυτά δίνονται στους μηχανικούς ώστε να γίνουν οι κατασκευές και οι δοκιμές γίνονται σε μια ειδική σήραγγα προσημειώσεως όπου τα οχήματα δέχονται υψηλές πιέσεις αέρα. Οι οδηγοί στη συνέχεια δοκιμάζουν τα αυτοκίνητα και κάνουν τις παρατηρήσεις τους για τις ταχύτητες και τα κρατήματα.

«Εκεί πάνω γίνονται οι βελτιώσεις, κατά κύριο λόγο στην κάθετη δύναμη του αέρα. Στην ουσία, η Φόρμουλα 1 δεν είναι τίποτα άλλο από τα φτερά ενός αεροπλάνου γυρισμένα από την ανάποδη. Στα αεροπλάνα, για παράδειγμα, η κατασκευή γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να έχεις άνωση, ενώ στη Φόρμουλα 1 οι κατασκευές γίνονται ώστε να έχεις κάθετη δύναμη που να κρατάει το όχημα κολλημένο στον δρόμο. Η δουλειά είναι πάρα πολύ δύσκολη, διότι ουσιαστικά προσπαθούμε να χειραγωγήσουμε τον αέρα εκεί που θέλουμε εμείς προκειμένου να πετύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Παίζουμε με τα χιλιοστά και τα δευτερόλεπτα των ταχυτήτων. Βέβαια, πρέπει να πω ότι πολύ μεγάλο ρόλο παίζουν και τα λάστιχα και η θερμοκρασία τους. Εκτός, δηλαδή, από την ιπποδύναμη και την αεροδυναμική, το θέμα είναι και η πρόσφυση των ελαστικών στο έδαφος και αυτό είναι μια άλλη πολύ σημαντική επιστήμη».

Ο Βαγγέλης αγαπάει πολύ τη δουλειά του και γι' αυτό δεν διστάζει να μας πει ότι δυσαρεστήθηκε που ο Σουμάχερ δεν ήρθε πρώτος στο περσινό πρωτάθλημα: «Αν και είμαι περήφανος που δουλεύω δίπλα σε αυτό τον ζωντανό θρύλο, οφείλω να ομολογήσω ότι ήθελα να ήταν πρώτος, γιατί έχουμε δουλέψει πάρα πολύ πάνω στο αμάξωμα. Και μόνο ότι ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής οδηγεί ένα αμάξι που έχω σχεδιάσει εγώ, αυτό για μένα είναι υπέρτατη τιμή, αλλά επιμένω ότι θα τον ήθελα πρώτο και πιστεύω ότι φέτος θα τα καταφέρει. Η τρίτη θέση δεν είναι αρκετή για το μέγεθός του και όπως έλεγε ο Ayrton Senna, “ο δεύτερος στους αγώνες είναι ο πρώτος των χαμένων”».

Αν και ο Βαγγέλης Αρβανιτάκης δεν είναι ο μοναδικός Ελληνας που έχει ασχοληθεί με τη σχεδίαση και την κατασκευή αγωνιστικών αυτοκινήτων, η αλήθεια είναι πως αυτοί που διέπρεψαν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα.

«Στην ομάδα της Mercedes Ελληνας είμαι μόνο εγώ. Ξέρω ότι υπάρχουν άλλα δύο παιδιά που δουλεύουν στη Renault και άλλος ένας στη Ferrari και βέβαια εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται στην κορυφή είναι ο αρχισχεδιαστής της Ferrari, ο Νίκος Τομπάζης. Είναι αυτό που λέμε “top of the top” και αυτός, αν θέλετε, είναι το πρότυπο για όλους εμάς που ξεκινάμε σε αυτό το επάγγελμα».

«Θα ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα αλλά...»

Εξηγώντας τη νοοτροπία μεγάλων οδηγών όπως ο Σουμάχερ, ο Βαγγέλης Αρβανιτάκης μας αποκαλύπτει ότι πρόκειται για έναν πολύ προσιτό άνθρωπο, που όμως είναι σκληρός και ευσυνείδητος επαγγελματίας:

«Γύρω από αυτούς τους ανθρώπους υπάρχει πάντα ένας μύθος. Η αλήθεια είναι πως ο Σουμάχερ έχει όντως τρέλα με την ταχύτητα, αλλά δεν παύει να είναι επαγγελματίας. Ασχολείται είκοσι τέσσερις ώρες το 24ωρο με τα αυτοκίνητο και τη φυσική του κατάσταση. Δεν είναι απλώς ένας καλός οδηγός, στην ουσία είναι ένας καλός αθλητής, αλλιώς δεν μπορείς να έχεις αυτά τα αντανακλαστικά αντιδράσεων σε τόσο μεγάλες ταχύτητες που κινούνται πάνω στο όριο της επικινδυνότητας».

Στην ερώτηση αν θα γυρνούσε κάποια στιγμή στην Ελλάδα, ο νεαρός Ελληνας αεροναυπηγός εμφανίζεται διστακτικός επιβεβαιώνοντας τον χρυσό κανόνα ότι «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της»: «Αγαπώ πολύ τη χώρα μου, όμως αν επιστρέψω, δεν υπάρχουν προοπτικές εύρεσης εργασίας. Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω είναι να σχεδιάσω ένα σύγχρονο ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο, αλλά στη χώρα μας δεν υπάρχει κάποιος να χρηματοδοτήσει μια τέτοια προσπάθεια. Ιδέες και καινοτομίες υπάρχουν, κεφάλαια δεν υπάρχουν. Οπότε, προς το παρόν, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο εκτός από την Αγγλία».


ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ
Φωτ.: ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΦΕΪΘΦΟΥΛ