Ο χθεσινός νικητής των…επόμενων εκλογών

Συνειδητοποίησε μήπως κανείς ότι χθές ανεδείχθη ο  πρωθυπουργός των…επομένων εκλογών; Τόλεγε ο Καρατζαφέρης.

Και μάλιστα αυτο-και παντο-δύναμος.

Πρόκειται,φυσικά,για τον πανανεύθυνο, ερυθριάζοντα πολιτικά αλλά ανερυθρίαστα μεγαλοαστό στην καταγωγή,Τσίπρα.

Σιχαίνομαι πολιτικά οτιδήποτε…πράσινο.

Η αηδία μου, δε, αυτή κορυφώνεται , μπροστά στις πιο “στεατώδεις εκφάνσεις του πιο ακραία αποκρουστικού πασοκικού αμοραλισμού, Πάγκαλο και Βενιζέλο (δανείζομαι κάποιες εκφράσεις από το άρθρο “Kορώνα-γράμματα την κρατική μας υπόσταση” του Χρήστου Γιανναρά στις 11/06/2012).

Αυτός ο τελευταίος, όμως, ήταν ο μόνος πολιτικός αργηγός ο οποίος,..

από κομματικά ιδιοτελή σπόντα και όχι από ευθεία διορατικότητα ή ευφυΐα,έβαλε με τις χθεσινές δηλώσεις του το μοναδικό ανάχωμα στην  προαναφερθείσα πολιτική εξέλιξη.

Με ποιόν τρόπο;

Δηλώνοντας ότι θα επιδιώξει να είναι ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α στο κυβερνητικό σχήμα ώστε να μην εισπράττει ανέξοδα και ακόπως όλα τα πολιτικά βοθρολύμματα(τύπου Φωτο-Ραφτοπουλαίων) από την χαβούζα του τέως βαθέος (και τόσο ρηχού ηθικά) ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Ο κος Σαμαράς, ζώντας από χθές την πολιτική ονείρωξή του να γίνει πρωθυπουργός, δεν θέλησε να…ξυπνήσει. Δεν πήρε τίποτα χαμπάρι.

Το βαθύ πολιτικό ροχαλητό του διέκοψε μόνο το παραλήρημα ραγιαδισμού και υποτέλειας προς την “Σουλτάνα του Βερολίνου” με τις κατάπτυστες δηλώσεις περί πλήρους σεβασμού της υπογραφής του.

Πέταξε,μ’αυτό τον τρόπο,στα σκουπίδια αμέσως και χωρίς πλέον προσχήματα όλο το κουτόχορτο περί σκληρής επαναδιαπραγμάτευσης το οποίο τάϊζε προεκλογικά τους “αφελείς ιθαγενείς” της κεντροδεξιάς.

Ο κος Χατζηνικολάου προέβλεψε στο ραδιοφωνικό σχόλιό του την έτι περαιτέρω ραγδαία γιγάντωση του  ΣΥ.ΡΙΖ.Α αν αφεθεί  στην ευκολία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Γ.Καρατζαφέρης ανέλυσε με μεστή τεκμηρίωση σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αυτό που πάει να γίνει διαχωρίζοντας το “προσωρινό απ’το μόνιμο”

Ποιος, όμως πλέον,στην Ελλάδα των ”επτά πληγών” ακούει τους σοβαρούς;

Αν ανοίγαμε το καπάκι από την κοχλάζουσα χύτρα του ”Τσιπρισμού” θα βλέπαμε πως μέσα της έχει μόνο καυτό, ζεματιστό νερό για όλους και όχι νόστιμους και εύπεπτους ”λαγούς με πετραχήλια” που έταζε προεκλογικά ο νεαρός δημοκόπος.

Αφού δεν αφήσαμε να ξεφουσκώσει το παραγεμισμένο με αλληλοσυγκρουόμενες αερολογίες γελοίο ροζουλί μπαλόνι το μετατρέπουμε σε ασκό του Αιόλου.

Ο (πραγματικός) Θεός άς βάλει το χέρι του.

"ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ"