Οι τελευταίες μέρες της Πομπηίας. Πολλοί ίσως να ισχυριστούν πως μια τέτοια διαπίστωση, συνιστά φραστική υπερβολή. Δεν είναι όμως τίποτε περισσότερο, παρά η απεικόνιση της ωμής Ελληνικής πραγματικότητας, που η αντίστροφη μέτρηση για τα αποκαλυπτήριά της έχει ήδη αρχίσει...
Όσο τα φώτα των δημοσκοπήσεων παραμένουν αναμμένα, και ενισχύονται δραστικά απ τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα της αυταπάτης, της προσδοκίας και του πολιτικού παραμυθιάσματος, κανείς ή μάλλον ελάχιστοι δείχνουν διάθεση ν ακούσουν τις φωνές που προϊδεάζουν για την προσγείωση στον μετεκλογικό πολιτικό, κοινωνικό και εθνικό εφιάλτη.
Αναλογίστηκες άραγε, γιατί κανείς απ όλους αυτούς τους «σωτήρες», που σήμερα παλειοδοτούν σε υποσχέσεις και μεγαλοκουβέντες, δε δεσμεύεται ευθέως και χωρίς περιστροφές ότι θα τιμωρήσει παραδειγματικά τους ενόχους της εθνικής καταστροφής με τον τρόπο που τους αρμόζει την επόμενη κιόλας ημέρα των εκλογών???
Αναλογίστηκες μήπως, ότι ο λόγος που δεν το κάνουν σήμερα, είναι γιατί αύριο, θα είναι οι ίδιοι συνεχιστές στον ίδιο ταπεινωτικό δρόμο. Και ότι σ αυτή τη διαδρομή σε θέλουν συνένοχο???
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά...
Το πρώτο που υποτιμήσαμε, είναι τη μνήμη μας.
Δε μας χωρίζει παρά μονάχα ελάχιστος χρόνος από το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», που αποδείχτηκε κόλαφος για έναν ολόκληρο λαό.
Το τροφοδότησε η ματαιοδοξία ενός αδίστακτου πολιτικού, που έπαιξε ύπουλα με την πατρίδα μας και το λαό μας, προκειμένου να ζήσει το όνειρο του πρωθυπουργού, και τελικά αναγορεύτηκε σε σύγχρονο αντεθνικό εφιάλτη.
Το τίμημα για τον τόπο μας και το λαό μας ήταν βαρύ. Αλλά η μνήμη μας αποδεικνύεται ιδιαίτερα κοντή και οι πραγματικές συνέπειες, φαίνεται πως ακόμη δεν έχουν συνειδητοποιηθεί στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Το δεύτερο που υποτιμούμε, είναι τη νοημοσύνη μας.
Και ταυτόχρονα με αυτή, φαίνεται πως υποτιμούμε προκλητικά το επικοινωνιακό οπλοστάσιο των χορογράφων.
Ο τρόμος που επιστράτευσαν. Η προσδοκία της χαλάρωσης των αλυσίδων με τις οποίες αλυσοδένουν τους λαούς. Οι εκβιαστικοί μπαμπούλες που δε σταμάτησαν ούτε στιγμή να επικαλούνται. Δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά ο δικός τους ο τρόμος απέναντι στο ενδεχόμενο ενός πραγματικά χειραφετημένου λαού, που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο ανατροπών στο εφιαλτικό οικοδόμημά τους.
Επένδυσαν όμως γι ακόμη μια φορά στην αφέλεια των πολιτών.
«Έπεισαν» πως αυτοί είναι πανίσχυροι και ατρόμητοι, και πως μονάχα οι κοινωνίες έχουν την υποχρέωση να φοβούνται την οργή και την αντεπίθεση των συμμοριών.
Χειραγωγούν τη «δημοκρατία» και την αυτοκτονική μας αφέλεια.
Και όλα δείχνουν πως λίγο απέχουμε από το θρίαμβο του ντροπιαστικού δικαιώματος ενός λαού, που πλανημένος ετοιμάζεται να στρώσει το χαλί στον αυριανό πολιτικό του δυνάστη.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9248.html
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.