Ήταν 2007, όταν ακούσαμε για πρώτη φορά τη λέξη ΕΣΠΑ: μία νέα στρατηγική προσέγγιση,  που εκπονήθηκε για να διασφαλίσει την πολιτική και οικονομική συνοχή στην ΕΕ. Οι κοινοτικοί πόροι που διατέθηκαν και έχουν προβλεφθεί ως το 2013, είναι αυξημένοι. Κάθε νόμισμα όμως έχει δύο όψεις. Από τη μία, οργανωμένα κράτη παρουσιάζουν υψηλή απορροφητικότητα και από την άλλη χώρες, όπως η Ελλάδα, εισπράττουν μετά βίας το 10%. ..
Το γιατί το γνωρίζουμε όλοι. Η πολιτική των Υπουργείων δε διέπεται από προγραμματισμό, παρά τα στομφώδη δελτία τύπου, που διαφημίζουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, όπου υπάρχουν μίζες (βλ. ΜΟΠ) , τα πράγματα κυλούν πιο γρήγορα. Το ΕΣΠΑ όμως δεν αφήνει τέτοια περιθώρια, αφού το πλαίσιο χρηματοδότησης είναι πολύ αυστηρό. Έτσι τα κονδύλια παραμένουν αδιάθετα. Εμπόδια στη διαθεσιμότητα τους βάζει και η γραφειοκρατία, η «Λερναία Ύδρα» της πατρίδας . Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γιώργος Καρατζαφέρης, έχοντας εντοπίσει εγκαίρως τη βραδύτητα στην απορρόφηση των κονδυλίων, έκρουσε επανειλημμένα τον κώδωνα του κινδύνου, από το βήμα της Βουλής. Όπως ο ίδιος έχει πει, αν και το ΕΣΠΑ είναι οξυγόνο για τη χώρα, οι αρμόδιοι κρατούν κλειστή τη βαλβίδα, με αποτέλεσμα τη χαμηλή απορροφητικότητα των πόρων. Τη χαριστική βολή δίνει το αφιλόξενο φορολογικό καθεστώς για τους ξένους επενδυτές. Οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν. Πάρα πολλοί επιχειρηματίες έχουν ήδη υποβάλλει στα αρμόδια Υπουργεία αιτήσεις και ζητούν να αναπτύξουν οικονομικές πρωτοβουλίες, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Δυστυχώς, η υπόθεση καρκινοβατεί, λόγω της ασυνεννοησίας των Υπουργών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.Πρέπει να το καταλάβουμε μία και καλή: αν δεν αξιοποιηθούν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, ανάπτυξη δε θα δούμε σε αυτό τον τόπο.