Καταγγελία κόλαφος της κ. Α. Φιλίνη για τον Φ. Κουβέλη!

 Η κυρία Άννα Φιλίνη, ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, παραιτήθηκε από τη ΔΗΜΑΡ ( Κουβέλης )  με επιστολή-κόλαφο. Αποκαλύπτει μεσαιωνικές ραδιουργίες και απολυταρχικές διαδικασίες του μειλίχιου κ. Φ. Κουβέλη σε πλήρη ταύτιση με τον δήμαρχο Αθήνας Καμίνη και σε συμπόρευση και πολιτικές δεσμεύσεις με τον Ε. Βενιζέλο.Δημοσιεύουμε ενδιαφέρον απόσπασμα της επιστολής της κ. Α. Φιλίνη ( http://www.filini.gr/ ) :..Το κυριότερο ζήτημα είναι ότι καταπολέμησα με όλες μου τις δυνάμεις στην πράξη τις γραμμές του μνημονίου από τη θέση που κατείχα της Προέδρου του Πολιτιστικού Οργανισμού, από την οποία καταργήθηκα ακριβώς γιατί όπως μου ειπώθηκε ήμουν πολύ «φιλεργατική».Η όλη μου εμπειρία μέσα στον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου μου έδειχνε με ξεκάθαρο τρόπο ότι μεθοδεύονται απολύσεις εργαζομένων και δραστικές περικοπές σε βάρος στοιχειωδών υπηρεσιών που έχουν ανάγκη οι πολίτες από τον Δήμο και το κράτος. Στον χώρο όπου ήμουνα πρόεδρος πάλεψα για να μην φύγει ούτε ένας εργαζόμενος, κράτησα με άμεσες παρεμβάσεις μου στα δικαστήρια τους συμβασιούχους και αγωνίστηκα για να διατηρήσουμε τις απαραίτητες υπηρεσίες εκπαίδευσης και πολιτισμού απέναντι στους πολίτες. Αντιστάθηκα στην συγχώνευση του Πολιτισμού με τον Αθλητισμό, τόσο γιατί αυτό θα έφερνε την κατάφωρη συρρίκνωση του πολιτισμού στο Δήμο (αποδείχθηκε ότι τώρα έχει πλήρως εξαφανιστεί ο πολιτισμός από τον νέο συγχωνευμένο ΟΠΑΝΔΑ), όσο και γιατί είχα πεποίθηση ότι η συγχώνευση θα έφερνε ριζική μείωση των εργαζομένων. Καταψήφισα την συγχώνευση μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο την ώρα που σύσσωμη η ΔΗΜΑΡ μέσα και έξω από τον Δήμο την επικροτούσε. Μου ανατέθηκε από τον Δήμαρχο η πειθαρχική δίωξη- με ερώτημα μέχρι και για την οριστική τους παύση – των μουσικών της Φιλαρμονικής επειδή κρέμασαν μαύρες κορδέλες στα όργανά τους στη διάρκεια της παρέλασης της 28 Οκτωβρίου, τους απήλλαξα. Αντιστάθηκα σε όλα αυτά μέχρι την τελευταία στιγμή. Με κατήργησαν επειδή έβλεπαν ότι δεν θα είχαν την δική μου συναίνεση.5) Η όλη ουσία της μετεξέλιξης της ΔΗΜΑΡ αποδεικνύεται μέσα από τις διευρύνσεις που μεθοδεύτηκαν ως ένα παζλ που την μεταμόρφωσε «ανεπαισθήτως» σε νέο μόρφωμα, παλιάς όμως κοπής. Ποτέ δεν ήμουν, από θέση αρχής, υπέρ του αποκλεισμού ανθρώπων ούτε από ψηφοδέλτια, ούτε από συνεργασίες. Οι συνεργασίες όμως με πρώην υπουργούς παρουσιάστηκαν ως συνεργασίες με ένα περιοδικό και ύστερα ως συνεργασίες με οικολόγους. Εξ άλλου τα ζητήματα των διευρύνσεων αυτών απλώς ανακοινώνονταν, δεν έμπαιναν υπό συζήτηση και ψήφιση. Όταν έγινε πια η τελική διεύρυνση με την ομάδα των λεγόμενων λοχαγών του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ, ήταν πλέον σαφές ότι είχαν έρθει ομάδες και όχι άτομα, ότι αυτό συνεπάγονταν πολιτικές δεσμεύσεις, ότι η ποσότητα είχε πλέον μετατραπεί σε νέα ποιότητα και ότι οι επί μέρους ψηφίδες είχαν φτιάξει μια νέα πολιτική και ιδεολογική κατάσταση.