Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΩΣ ΧΡΕΟΣ ΤΙΜΗΣ

Στη ζωή ενός έθνους δεν έρχονται τα πράγματα πάντοτε βολικά. Οι καταστάσεις νηνεμίας και ειρήνης δεν είναι καταστάσεις πάγιες και οι τρικυμίες είναι πολύ συχνές. Ο πόλεμος συναντά πολλές φορές στο διάβα του έναν λαό και ο λόγος είναι ότι η ελευθερία είναι πολύ ακριβή. Η ανθρώπινη φιλοδοξία για το ξεχώρισμα ανάμεσα στις εθνικές κοινότητες και η πάλη για το κράτημα του κράτους απρόσβλητου από ποδάρι ξένου εισβολέα είναι καταστάσεις που δεν γίνεται να πάψουν να υπάρχουν.

Όταν όμως η ανθρώπινη φιλοδοξία μπαίνει σε χωράφια ξένα, τότε ο προσβαλλόμενος έχει χρέος να υπερασπιστεί την Τιμή του. Κι αν πάλι δεν σηκωθεί το έθνος ολάκερο στις επάλξεις της αντίστασης, τότε αυτό δεν σημαίνει ότι έχει αποφευχθεί ο πόλεμος αλλά ότι έχει επιτευχθεί η υποδούλωση από εσωτερικά μιάσματα...

που άνοιξαν τις πύλες της καστροπολιτείας στον βάρβαρο που την περιτριγυρίζει. Κι αν το χρέος πληρώνεται με τον ακριβότερο φόρο, αυτόν του αίματος, η Φυλή συνεχίζει το βηματισμό της  ακόμη κι αν πρόσκαιρα γονατίσει. Θα συνεχίσει την πάλη ακόμη και από τα βουνά της Πατρίδος, μα στο τέλος η Νίκη του Έθνους θα έρθει.

Αλλά αν το Έθνος γονατίσει πρόωρα, πριν καν τουφέκι βροντήξει, άσχημα πολύ είναι τα μαντάτα. Η ντροπή πρέπει να ξεπλυθεί απέναντι σε δύο εχθρούς. Το ελληνόφωνο φίδι που τρέφει ο λαός στον κόρφο του και τον κατακτητή. Και τότε πρέπει να δεις κατάματα την αλήθεια αν δεν το έχεις ήδη πράξει. Το αίμα ξεπλένεται με αίμα και ο κλέφτης δεν φεύγει με ατομική πρόσκληση ούτε διορίζεται να βάζει φόρους. Διώκεται με τρόπο σφοδρό και ανελέητο. Με τη φωτιά και το ατσάλι. Κι όχι με δουλικά προσκυνήματα και ειρηνικές νουθεσίες.

Δεν έχει σημασία τι γλώσσα μιλεί και τι στολή φορεί ο σκλαβωτής. Αν είναι πολιτικός, στρατιώτης, κοτζαμπάσης, σουλτάνος ή τοκογλύφος. Όποιος σηκώνει πολέμου λάβαρο, την σπάθα του πολέμου την ελληνική θα εισπράξει για Ελλάδα Μεγάλη και Ελεύθερη. Δεν μας πρέπει τίποτα άλλο.

Ήδη το σαράκι της σκλαβιάς κινείται να φάει τον Ελληνισμό μας από μέσα. Αλλά δεν θα είναι το μόνο. Το νοιώθουμε και το βλέπουμε. Το έχουν πει και οι Πατέρες της Πίστεως σαν τον Γέροντα Παίσιο. Ο Τούρκος που έχει τα κόλλυβα στο ζωνάρι ήσυχος δεν κάθεται και μπόι θρασύ σηκώνει ολούθε. Τι θα κάνουμε δηλαδή; Θα επιλέξουμε ανάμεσα στο νεοταξικό σαράκι και το μογγολικό λύκο; Μήπως θα ακολουθήσουμε τον δημιουργό των πολεμικών εστιών, σαρακιών και προδοτών διεθνιστικό νεοταξισμό;

http://www.youtube.com/watch?v=xsJYLaMv8mc&feature=share

Αστεία πράματα και ανάξια διλήμματα για επιλογή. Έλληνες είμαστε και σαν Έλληνες θα φερθούμε. Πολεμιστές Ελληνικού Φωτός και Πολιτισμικής Δημιουργίας. Για εμάς ο Πόλεμος είναι χρέος τιμής όπως και χρέος εθνικής αποκατάστασης και κυριαρχίας. Πράμα που σημαίνει ότι δεν πολεμάμε μοναχά από τις γραμμές αμύνης αλλά και από τις γραμμές ολομέτωπης επίθεσης όταν θελήσει κάποιος να μας στερήσει επιρροή και να κρατήσει ελληνική γη αιώνια.

Πρέπει να πούμε εδώ πως όσο ανάξιο είναι το έθνος που αφήνει χάμω τα όπλα ή δεν τα πιάνει καθόλου μπρος στον εισβολέα, άλλο τόσο ανάξιο είναι τούτο το έθνος που θα αρνηθεί τα αδέλφια του που είναι αλύτρωτα, που θα βάλει τις  θεσμικές αρχές του να σβήσουν τα δικαιώματα της Φυλής όπως συνέβη πρόσφατα στην Βόρειο Ήπειρο δια πρεσβευτικών χειλέων. Αλλά και κείνο που θα περιτειχιστεί αρνούμενο να φτιάξει τον εαυτό του δυνατό να έχει λόγο σεβασμού και φόβου διεθνώς.

Η μοίρα του Ελληνικού Έθνους είναι προδιαγεγραμμένη αφού έχει θέλγητρα πολλά και πέρασμα άριστο, γιομάτο προίκα φυσική. Αλλά αυτό πάει να πει ότι ο πόλεμος θα σε επισκεφτεί πολλές φορές. Όπως ακριβώς το έχει κάνει και όπως θα συνεχίσει να το κάνει.

Αυτό σημαίνει αυτόχρημα δύο πράματα. Το πρώτο πράμα είναι ότι η ετοιμότητα του Έθνους για πάσα δράση, κάθε ώρα και στιγμή, πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Η Ελλάς οφείλει να είναι μονίμως ετοιμοπόλεμη, δύναμη σιδηρόφρακτη. Όποιος βάλει την άμυνα της χώρας σε δοκιμασία για οποιοδήποτε λόγο δεν έχει θέση ανάμεσά μας. Και το δεύτερο πράμα είναι ότι ο ασφαλέστερος τρόπος για να βαστήξεις την ελευθερία σου είναι να επεκτείνεις το γεωστρατηγικό σου πλεονέκτημα. Να ανοίξεις δικούς σου δρόμους φραγής στον εχθρό και μεγαλώματος των δικών σου οριζόντων. Συμμάχους έχεις αν στόχους και ανθρώπους δικούς σου βάζεις πρωτίστως στο κεφάλι του Ελληνικού Έθνους.

Στην Πατρίδα μας βέβαια η κατάληψη επί του παρόντος έχει συντελεστεί εκ του ασφαλούς και ειρηνικά. Μια ειρήνη που βρωμάει και ζέχνει τόσο ώστε δεν μπορεί να σταθεί μόνιμα όπως θα της άξιζε. Και έτσι οι προδότες πολιτικάντηδες επέλεξαν να απαξιώσουν το Στρατό, να συκοφαντήσουν τον Εθνικισμό και να εξαθλιώσουν το λαό για να πουλήσουν την Πατρίδα την ίδια στιγμή που πουλάνε ψευτοανθρωπισμό και ψευτοειρηνισμό. Είναι η λογική του ανήθικου προ του τέλους του όταν οι προκλήσεις τον διαψεύδουν. Για τον Εθνικοκοινωνισμό μας όμως η ειρήνη είναι το αποτέλεσμα που κατακτά όποιος πολεμά για να ζήσει.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com