Δεν βγαίνει... Πρόκειται για τούνελ χωρίς διέξοδο. Πριν καλά-καλά επιβληθεί το Μνημόνιο 2, άρχισε η συζήτηση για το Μνημόνιο 3!

Αν ίσχυαν οι προβλέψεις του Μνημονίου 1, τότε τον περασμένο Δεκέμβριο η χώρα θα είχε βγει για δανεισμό στις αγορές και η οικονομία θα είχε επιστρέψει σε ρυθμούς ανάπτυξης. Το τι συνέβη είναι γνωστό...

Πριν καλά-καλά επιβληθεί το Μνημόνιο 2, άρχισε η συζήτηση για το Μνημόνιο 3! Πριν ολοκληρωθεί το PSI, άρχισε η συζήτηση για νέο "κούρεμα". Το θέμα ανακίνησε ο ίδιος ο Σόιμπλε, ο οποίος προβλέπει ότι το 2015 θα υπάρξει νέο δάνειο και αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Οι αγορές δεν έχουν πειστεί για τη βιωσιμότητα του χρέους, γι' αυτό τα νέα ομόλογα, που έχουν δοθεί στους πιστωτές ως αντάλλαγμα για τα απομειωμένα, "διαπραγματεύονται" στο 20% της αξίας τους. Η αγορά συνεχίζει το "κούρεμα" με τους δικούς της κανόνες.

Πρόκειται για τούνελ χωρίς διέξοδο. Τα Μνημόνια συνιστούν μηχανισμό συνεχούς ύφεσης και βυθίζουν την οικονομία ακόμη βαθύτερα,..
με την ανεργία να εκτινάσσεται και την κοινωνία να ζει εφιαλτικές μέρες. Χθες ο πρωθπουργός άφησε να εννοηθεί ότι επίκειται νέα μείωση των μισθών, πέραν εκείνης που αποφασίστηκε και ισχύει από τις 14 Φεβρουαρίου.

Σε τι ελπίζουν; Οι μνημονιακοί φιλοτεχνούν το σχέδιο του "καλού μαθητή". Αν η Ελλάδα, λένε, εφαρμόσει κατά γράμμα το Μνημόνιο, τότε θα είναι έτοιμη να συμμετάσχει στη νέα ευρωπαϊκή ρύθμιση. Η επαγγελία αυτή πάσχει και παραπλανά. Πότε θα υπάρξει η νέα ευρωπαϊκή ρύθμιση; Θα αντέξει μέχρι τότε η δεινώς δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία;

Και στην "αισιόδοξη περίπτωση", ότι φτάνουμε μέχρι εκεί, ποια εγγύηση υπάρχει ότι η νέα ρύθμιση θα είναι τέτοια ώστε να συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα και τις άλλες ασθενείς ευρωπαϊκές οικονομίες, που το πιθανότερο είναι να μοιάζουν τότε με βαγόνια τα οποία έχουν ξεκοπεί από την ευρωαμαξοστοιχία;

Τα Μνημόνια δεν βγαίνουν. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπου έχει αρχίσει να καταγράφεται κοινωνική αντίσταση στον "γύψο" του νέου Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας. Το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας είναι να παρακολουθήσει αυτές τις διεργασίες και να διαμορφώσει κοινές εναλλακτικές προοπτικές, κόντρα και όχι ως υπηρέτης των κυρίαρχων ευρωπαϊκών κύκλων. Αυτό, όμως, χρειάζεται πολιτική ανατροπή στη χώρα.

Πηγή