Ήταν 3 Μαρτίου 1957. Στα βουνά του Μαχαιρά, ο Αυξεντίου έδινε μαθήματα ηρωϊσμού, σ’ όλη την οικουμένη. Μέσα στο κρησφύγετό του έλεγε:
“Αρκετή υπηρεσία πρόσφερα διδάσκοντας πως κρατάνε το όπλο και πολεμούν. Πρέπει όμως να τελειώσω διδάσκοντάς τους και πως να πεθαίνουν”.
Ο αγώνας του Αυξεντίου δεν στηριζόταν σε στρατιωτική υπεροχή. Στηριζόταν στη νίκη στο ηθικό επίπεδο, μέσω της θυσίας του. Η θυσία, είναι μιά μορφή αγώνος, που αποτελεί αποκλειστικά προνόμιο των δυνατών φυλών και ανθρώπων με ανώτερη νευροψυχική δόμηση. Είναι η μορφή εκείνη συγκρούσεως που διαλέγουν λίγοι άνθρωποι, για να γίνουν φωτεινά παραδείγματα και στοιχείο υπερηφάνειας στους λαούς που....Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.