ΤΟΤΕ, ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Νενέκος: συνώνυμο της προδοσίας. Γράφει ο ΚΩΝ/ΤΙΝΟΣ ΦΑΡΙΔΗΣ. Καθηγητής Ιταλικών και Ισπανικών

Ο Δημήτρης Νενέκος, από το χωριό Ζουμπάτα της Πάτρας, έμελλε να γίνει παράδειγμα, όχι προς μίμηση, αλλά προς αποφυγή.

Η έννοια "Νενέκος" προσδιορίζει τη χειρότερη μορφή προδοσίας και ξεπουλήματος πατρίδας, θρησκείας, οικογένειας και πάντων αρχών και αξιών του ανθρώπου, όπως ΣΗΜΕΡΑ.

Το 1825,  όταν ο Ιμπραήμ Πασάς εισέβαλε στην Πελοπόννησο και με μια τρομοκρατία άνευ προηγουμένου εξανάγκασε τον ελληνοχριστιανικό πληθυσμό του μέρους να προσκυνήσει, ο Δημήτρης Νενέκος το 1826 συνέχισε το παράδειγμα των προσκυνημένων και, όχι μόνον αλλαξοπίστησε, αλλά πήγε και με το μέρος του Ιμπραήμ και πολέμησε ΕΝΑΝΤΙΟΝ των Ελλήνων πρώην συναγωνιστών του....

Πρέπει να τονίσουμε ότι ο ΝΕΝΕΚΟΣ ήταν οπλαρχηγός και είχε και 2.000 αγωνιστές υπό τις διαταγές του. Για την πράξη του αυτή τιμήθηκε από τον ίδιο τον Σουλτάνο και πήρε και τον τίτλο “Μπέης”.

Είναι χαρακτηριστική η έκφραση του Μεγάλου Οπλαρχηγού του Έθνους Κολοκοτρώνη, όταν αποφυλακίσθηκε αναγκαστικά, για να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ. "Μόνο εις τον καιρό του προσκυνήματος φοβήθηκα για την πατρίδα".

Βλέποντας τον Νενέκο με τους Τουρκοπροσκυνημένους να πολεμούν ηρωικά εναντίον των Ελλήνων και να κερδίζουν και μάχες, ορκίστηκε να τους πολεμήσει μέχρι θανάτου. Τιμώρησε πάρα πολύ σκληρά τους Έλληνες οπλαρχηγούς, που προέτρεπαν τους Έλληνες χριστιανούς να τουρκέψουν κι έκαψε και ολόκληρα χωριά γεμάτα προσκυνημένους.

Αυτό έγινε, για να αντιμετωπίσει την αρνητική μορφή που έπαιρνε η όλη εξέλιξη της Επανάστασης και να αναγκάσει τους τελευταίους Έλληνες που απόμειναν, να μην τουρκέψουν και να πολεμήσουν. "Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους". Αυτό το είπε και εννοούσε τον Νενέκο ο Κολοκοτρώνης.

Όταν ο Ιμπραήμ Πασάς ξεκινούσε από την Πάτρα για τα Καλάβρυτα έπεσε πάνω στις δυνάμεις του Νενέκου. Σε κάποια φάση και μετά από μια περιπλάνηση στο δάσος, ο Ιμπραήμ αποκοιμήθηκε. Ο Νενέκος, που βρισκόταν ακριβώς δίπλα του με 2.000 άντρες, δεν τον φόνευσε για να τελειώσει την Επανάσταση, αλλά και τον προφύλαξε.

Ο Ιμπραήμ για την πράξη του αυτή τον τίμησε δημοσίως μπροστά στους Τούρκους διοικητές και τον χάιδεψε με τα χέρια, που ήταν αδιανόητο για κάποιον Πασά να αγγίξει ή να τον αγγίξει άνθρωπος.

Ο Κολοκοτρώνης, όταν έμαθε αυτήν την πράξη, εξαγριώθηκε τόσο πολύ, που ζήτησε κάποιον εθελοντή, να πάει και να σκοτώσει τον Νενέκο. Ο εθελοντής αυτός ήταν ο αδελφός του Σαγιά, ενός μεγάλου προεστού, που δολοφονήθηκε από τον Βενιζέλο Ρουφό, πρώην πρόκριτο και αφεντικό του Νενέκου.

Ο αδελφός του Σαγιά, με μιά απόπειρα αυτοκτονίας, πήρε ένα μαχαίρι και, αφού κατάφερε να πλησιάσει τον Νενέκο, τον κάρφωσε στο στήθος και στην κοιλιά πάμπολλες φορές, ώσπου και ξεψύχησε.

Ο ήρωας αυτός σκοτώθηκε αμέσως από τους τριγύρω Τούρκους και άντρες του Νενέκου.

Η πράξη του ήρωα (1828) θεωρείται και η μέγιστη μορφή εξιλέωσης και εκδίκησης.

http://www.gnomihalkidikis.gr