Αλλά απέναντί μας έχουμε τις δυνάμεις του Κακού που σήμερα δεσπόζουν στον κόσμο ταλαιπωρώντας τα ελεύθερα έθνη. Γνωρίζουμε πολύ καλά αυτές τις προσωρινές δυνάμεις. Τις έχουμε γνωρίσει με όλες τις μορφές τους αφού σε όλη τη μακραίωνη πορεία της Ελληνικής Φυλής αυτές έχουμε αντιμετωπίσει και πάλι τώρα αυτές αντιμετωπίζουμε. Είδαμε τις τάχα περιούσιες δυνάμεις του Κακού πίσω από τους Πέρσες στους μηδικούς πολέμους.

Τις είδαμε πίσω από τους Τούρκους όταν έπεσε η Πόλη να ενεργούν κουλουριασμένες σαν το φίδι ανάμεσά μας, εμπρός στην Πύλη του Ρωμανού και της Κερκόπορτας με μαύρες προθέσεις και πρόσωπο ενάντια στον Αυτοκράτορά μας Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Το ίδιο μαύρο πρόσωπο που είδε ο Λεωνίδας και οι σύντροφοί του στις Θερμοπύλες στον γεφυραίο ψευτοέλληνα Εφιάλτη.

Τις είδαμε τις δυνάμεις του Κακού να είναι φοροεισπράκτορες και κτίστες εχθρικών τειχών σε κάθε κατοχή. Και πρόθυμοι συμπαραστάτες και συμπολεμιστές ενάντια στον Ελληνισμό μας, στο πλευρό κάθε εχθρού. Από το 1821 έως το 1912 και 1913, στην Παλιγγενεσία και την Τριπολιτσά και έως τη Θεσσαλονίκη και το Μπιζάνι. Και ακόμη παραπέρα.

Τις είδαμε να βρίσκονται όπου σήκωσαν θρασύ το βλέμμα και το κεφάλι ανθέλληνες και μπολσεβίκοι και ψευτοσοσιαλιστές και ψευτοδεξιοί. Όταν αδελφός σήκωνε το χέρι επάνω στην κεφαλή του αδελφού για να την κόψει και μαζί να κόψει εθνικά εδάφη και να αφήσει αλυσοδεμένες τις σκλάβες πατρίδες τις ελληνικές. Μαυροντυμένες σαν τα παιδιά του Ελληνισμού εντός και εκτός συνόρων.

Τους είδαμε δίπλα σε δήθεν δικούς μας να κυνηγούν και να κατηγορούν και να δολοφονούν τους Εθνικιστές και τους Πατριώτες. Από τον Κολοκοτρώνη στον Μεταξά και τον Γιώργο Παπαδόπουλο. Και εμάς να μας λένε γραφικούς και φασίστες άξιους τάχα περιθωριοποίησης.

Και γιατί να μην μας λένε έτσι; Μα θα μου πείτε αφού δικαιωθήκαμε για τα «περιούσια» σαράκια. Ναι, το δίχως άλλο, αυτή είναι η πιο γλυκιά δικαίωση όταν όλοι φτύνουν τους άθλιους πολιτικάντηδες και τους συμμάχους τους. Αλλά πώς να το κάνουμε, υπάρχει μια πίκρα. Σε τούτη εδώ τη Γη Αγίων και Ηρώων, όσα αγαπούμε σπεύδουν κάποιοι να τα πληγώσουν.

Και όσους έσπευσαν να μας προειδοποιήσουν, όσες άγιες μορφές του Ελληνισμού μάς είπαν τι πρέπει να προσέξουμε, αυτές τις μορφές τις είδανε οι πρόγονοί μας και μάθαμε κατόπιν εμείς πως τον θάνατο βρήκανε από τους αιώνιους Κακούς δίχως να κάνουνε δεύτερες σκέψεις. Ούτε μισό βήμα πίσω. Ίσα εμπρός, στην πρώτη γραμμή ιερατεύματος Χριστού και στρατεύματος Ελλάδος. Και σαν τέτοιος πυρσός Πατρίδος και Θρησκείας έλαμψε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο σπουδαίος κοσμοκαλόγερος.

Ο Πατροκοσμάς λοιπόν είπε με όλη την δύναμη της φλογισμένης καρδιάς του τούτα τα λόγια: «θα έρθει καιρός που ο τόπος θα έχει κυβέρνηση αλλά θα είναι σαν να μην έχει. Θα πέσει πείνα μεγάλη και οι ρέμπελοι θα βγουν στους δρόμους κατά των Ελλήνων. Όποιος θα ζει σε πόλη θα πεινάσει και τυχεροί θα είναι όσοι θα μένουν σε χωριά. Ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς και θα τους πάρει με τις πέτρες».

Σάμπως δεν είναι έτσι; Σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση και γενικά ένα πολιτικό καθεστώς που συκοφαντεί τους Έλληνες στον εχθρό, προσημειώνει υπάρχοντα και ψυχές ελληνικές, ποιεί τον φοροεισπράκτορα του Νεοταξισμού όπως μας είπαν τον Αιώνιο Κακό, ξεπουλάει εθνικό πλούτο, εθνική κυριαρχία και το Αίμα των Αγίων και των Ηρώων άνευ αντιλογίας. Χωρίς να διαβάζει το θάνατο αλλά φέρνοντας αυτόν προθύμως. Μας φέρνουν την πείνα για το καλό μας.

Και ο στρατός ανθελλήνων ρέμπελων, ακροαριστερών, λαθρομεταναστών, κοινοτικών ασφαλιτών και άλλων προοδευτικών περιμένει το μεροκάματο του τρόμου. Η ελληνική επαρχία, η γη που φωνάζουμε εμείς οι «κακοί» εθνικιστές πως αυτή μονάχα θα μας θρέψει, είναι το βάλσαμο και η σταθερή έπαλξη εθνικής αντίστασης για Πατρίδα και Φυλή. Και ο ελληνικός λαός ήδη παίρνει με τις πέτρες τους πολιτικούς.

Μπροστά στις επάλξεις λοιπόν για Θεό, Ελλάδα και λαό. Γιατί ο τόπος αυτός Αγίων και Ηρώων είναι και έτσι θα παραμείνει. Με τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό για μπροστάρη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ