Οι Νεοφιλελεύθεροι με το Νερό του Καματερού

Η κοινωνική ένταση σακατέυει όλα τα οικονομικά μοντέλα και για αυτό εφευρέθηκαν τα κοινωνικά συμβόλαια. Ας μην ξεχνά κανείς ότι η κοινωνική ένταση κατέστρεψε σε λίγες μέρες τοstatus quo ανατολικό Μπλοκ και την Β Αφρική.

Οι δογματικοί νεοφιλελεύθεροι έχουν ανέβει στα κεραμίδια γιατί δεν τους βγαίνει το μοντέλο των περικοπών. Κατηγορούν  και πάλι το κράτος ενω  βασικά  έχουν απλοϊκό τρόπο σκέψης.

Το νερό του καματερού για αυτούς,  το φάρμακο για κάθε αρρώστια είναι οι περικοπές και η υποταγή στις αγορές. Είναι λοιπόν  ένα σοκ τα όσα έγιναν στην Ισλανδία όπου το  ΔΝΤ πααρδέχεται ότι: «Οι ανορθόδοξες πολιτικές της Ιρλανδίας είναι εναλλακτικός τρόπος εξόδου από την κρίση»..

Βασικά το νεοφιλελεύθερο μοντέλο είναι ένα μοντέλο για τους καλούς καιρούς, τότε που οι περικοπές και η περιστολή στο κράτος μπορούν να δώσουν ώθηση στον ιδιωτικό τομέα, είτε απελευθερώνοντας πόρους και προσωπικό, είτε ολόκληρα τμήματα της οικονομίας. Το μοντέλο ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ -στην βασική ανάλυση του- ένα δυναμικό ιδιωτικό τομέα που απορροφά τα όσα αφήνει αποχωρώντας το κράτος, και παρά τους αυτάρεσκους μύθους  που κυκλοφορούν είναι ένα κρατικοδίαιτο Μοντέλο.

Κρατικοδίαιτο στο βαθμό οπού η αυτοαποκαλούμενη ιδιωτική πρωτοβουλία περιμένει από το κράτος να κινηθεί προς μια κατεύθυνση για να πάρει θέση και να επωφεληθεί. Στην πράξη το κράτος επιχορηγεί τον ιδιωτικό τομέα για να λειτουργήσει και το πράττει μέσω των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων ως εξής:

• Είτε αποχωρώντας από δικά του στρωμένα τμήματα της αγοράς Ιδιωτικοποιώντας
• Είτε εισβάλοντας στις δυνάμεις τις αγοράς επιβάλλοντας περικοπές στους μισθούς
• Είτε τσοντάροντας με ρευστό και εγγυήσεις τις τράπεζες για να φτάσει αυτό στις επιχειρήσεις .
• Είτε κάνοντας αναπτυξιακή πολιτική μέσα από τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ ΔΕΗ, μεταφορές, μείωση περιβαντολογικών κριτηρίων, μείωση ασφαλιστικών εισφορών.
• Είτε άμεσα σε ρευστό μέσω αναπτυξιακών προσραμμάτων

Και το παράδειγμα της Ελλάδα της Πορτογαλίας της αργεντινής δείχνει ότι ο ιδιωτικός τομέας έχει υπερτιμηθεί και η αναμενόμενη ενεργοποίηση του μέσω περικοπών είναι μια ακόμη Φούσκα της εποχής. Χωρίς το κράτος δεν μπορεί να γίνει τίποτα και το βασικό ερώτημα εδώ και δεκετίες είναι πόσο κράτος είναι επαρκές.

 Στις κακές εποχές πρέπει να αλλάζει τπν μοντέλο όπως βάζειε τα πουλόβερ το Χειμώνα  διότι το Μοντέλο λειτουργεί  τόσο καλά όσο το Νερό του καματερού στο Καρκίνο. Ας το δούμε

Οι καιροί σήμερα έχουν αλλάξει καθώς, λόγω  της ΎΦΕΣΗΣ από την Λιτότητα αλλά και προβλημάτων στην τραπεζική αγορά έχει καταρρεύσει ο ιδιωτικός τομέας και οι πιστώσεις έχουν εκλείψει. Σήμερα αυτή η βασική δύναμη του Μοντέλου δεν έχει την δυνατότητα να απορροφήσει πόρους και τμήματα από το κράτος.

Ως αποτέλεσμα οι περιστολές δαπανών του κράτους να λειτουργούν αντίστροφα και καταστροφικά, στρεφόμενοι τελικά κατά του ιδιωτικού τομέα που είναι όπως είπαμε κρατικοδίαιτος.

Όλοι είδαμε ότι οι απανωτές περικοπές μισθών και συντάξεων ή σχεδόν ολική περικοπή των δημοσίων επενδύσεων, οι περιστολή δαπανών και οι μαζικές απολύσεις συμβασιούχων, οδήγησαν σε τεράστια απώλεια εισοδημάτων από την αγορά. Αυτό με την σειρά του οδήγησε στην μείωση της καταναλωτικής δυνατότητας και στο κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων ιδιωτικών επιχειρήσεων με νέες απολύσεις. Όλοι τους θύματα της απόφασης για περιστολή του κράτους. Μιας απόφασης δηλαδή που επέβαλαν οι νεοφιλελεύθεροι.  Απόφαση που μετέβαλε αμέσως σε θύματα του δογματικού νεοφιλελευθερισμού εκατοντάδες χιλιάδες ιδιώτες επιχειρηματίες και… το υφεσιακό μοντέλο ξαναρχίζει.

Οι δογματικοί νεοφιλελεύθεροι σήμερα και ενώ η ύφεση έχει φτάσει στο 7%,  πάλι πιέζουν για νέες περικοπές στο κράτος που τελικά θα βαθύνουν την καταστροφή στην ιδιωτική οικονομία. Σκουπίζοντας και άλλο από το λιγοστό διαθέσιμο εισόδημα στην αγορά,  δεν θα αφήσουν τις δυνάμεις της να ενεργήσουν όπως αυτές ξέρουν. Αντίθετα θα σπρώξουν μερικές δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις στην άβυσσο, μην αφήνοντας τους τα χρονικά -έστω- περιθώρια στο να εκμεταλλευθούν τις μειώσεις μισθών και την υψηλή ανεργία για να στήσουν επενδύσεις. Οι Νεοφιλελεύθεροι με το Νερό Καματερού ανά χείρας επιμένουν να πιούμε περισσότερο. Επιμένουν να πάμε στο κρύο με το  φανελάκι για να γίνουμε σκληροί και όποιος επιβιώσει.

Και μην πει κανείς ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα για τι  ιδιωτικοποιήσεις, μεταρρυθμίσεις, περικοπές μισθών και μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών, συμβαίνουν σε όλη την Ευρώπη η οποία όμως βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης εξαιτίας τους. Ο πρώτος μεγάλος κλονισμός για το νεοφιλελευθερισμό είναι εδώ.

Έτσι απλά το οικονομικό μοντέλο τους καταρρέει γιατί οι Δογματικοί προσπαθούν μόνο με περικοπές να εξυγιαίνουν την οικονομία. Είναι σαν να έχεις έναν ασθενή με αναιμία και αντί να του δόσεις τροφή πλούσια σε σίδηρο και βιταμίνες, τον υποβάλεις σε δίαιτα και να του κάνεις και αφαίμαξη.

Ο Δογματισμός κάπου εδώ γίνεται ιδεοληψία και παίρνει εγκληματικές διαστάσεις.

Αφήνοντας πίσω τα αμιγώς οικονομικά δεδομένα που διεξάγονται -θα λέγαμε- in vitro  και περνώντας στην έρευνα στο πεδίο και στο real life θα αντιληφθούμε αμέσως ότι οι περικοπές και η ύφεση αυξάνουν την κοινωνική αναταραχή.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι αναπτυγμένοι καταναλωτικά πληθυσμοί της δύσης δεν είναι Κινέζοι ή Ινδοί. Οι πληθυσμοί αυτών τον χωρών δεν αστικοποιούνται και δεν χειραφετούνται σήμερα για πρώτη φορά στην Ιστορία τους.

Αντίθετα είναι πληθυσμοί που έχουν κατακτήσει με την εργασία τους ένα επίπεδο ζωής το οποίο δεν θα δεχτούν να εγκαταλείψουν έτσι απλά. Θα πρέπει λοιπόν να θεωρείται δεδομένο ότι η κοινωνική ένταση θα αυξάνει συνεχώς και το πείραμα της Ελλάδας το δείχνει αυτό καθαρά.

Κανένα οικονομικό μοντέλο δεν είναι σχεδιασμένο στο πεδίο και άρα κανένα δεν εμπεριέχει μέσα διαρκώς αυξανόμενη κοινωνική αναταραχή. Για αυτό και αυτή δεν λαμβάνεται καν υπόψη.

Για να σιγάσει όμως αυτή η αναταραχή χρειάζεται ή να αλλάξει η γενιά ή να επιβληθεί κάποια στέρηση ελευθεριών. Επειδή όμως αυτά τα πράγματα δεν είναι για την Ευρώπη η κοινωνική αναταραχή θα επεκταθεί και η πίεση θα  γίνει εκρηκτική.

Το μοντέλο κοινωνικής αναταραχής δεν είναι στατικό και προβλέψιμο. Υπάρχουν όμως σημεία αποσυμπίεσης τα οποία είναι ορατά.  Πολύ χοντρικά θα πούμε ότι σύντομα θα χρειαστούν μέτρα κατευνασμού και μείωσης της κοινωνικής έντασης. Η παραίτηση του Παπούλια από τον μισθό του ή η  απαίτηση κάποιων ξένων πλουσίων να φορολογηθούν περισσότερο είναι δυο  τέτοιου τύπου ενέργειες, που όμως έμειναν ορφανές κυρίως γιατι δεν κολάνε στο Μοντέλο.

Ενέργειες αποσυμπιέσεις δεν είναι καν στο Μοντέλο που αναφέρθηκε, καθώς στο Νεοφιλελυθερισμό οι άνθρωποι δεν λογίζονται ως ελεύθεροι δρώντες σε ένα αληθινο περιβάλλον  αλλά ως μαζικές συμπεριφορές κυρίως καταναλωτικές.

Το δεύτερο σημείο αποσυμπίεσης στην Ελλάδα θα είναι οι εκλογές οι οποίες θα δώσουν κάποιες ανάσες στο σύστημα αλλά για την ώρα δεν φαίνεται να αλλάζουν την πολιτική που είναι η αιτία της πίεσης και της αναταραχής.

Το πιο πιθανό λοιπόν είναι σύντομα η ένταση αυτή να φτάσει σε σημεία που δεν ελέγχεται.

Η κοινωνική ένταση πάνω από ένα σημείο λέγεται εξέγερση και πλέον είναι μη αναστρέψιμη. Το είδαμε στην Β. Αφρική. Τέτοιου τύπου εξέγερση δεν θα έχει στόχο να χορτάσει ο εξεγερμένος, αλλά να κόψει το ψωμί από όσους έχουν παραπανήσιο και του κόβουν το μέλλον ακόμη και εάν αυτό  το μέλλον είναι αχαρτογράφητο.

Ένα εξεγερσιακό ρίγος διαπερνά την κοινωνία και το πλήθος συγκλίνει προς δυο-τρεις συγκεκριμένους στόχους. Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, Καντάφι στην Λιβύη, Τσαουσεσκου στην Ρουμανία, Ντε λα Ρούα στην Αργεντινή με την ιστορία να έχει δείξει ότι η εξέγρεση πετυχαίνει όταν φτάσει σε αυτό το επίπεδο οπου ξέρει τον στόχο της. Το είδαμε και με τον Γιωργάκη σε μικρή κλίμακα

 Μπορεί ένα απόγευμα να γίνει μια ειρηνική εισβολή στην Βουλή ή κάτι πρωτοφανές,  όσο πρωτοφανές ήταν για την Αίγυπτο η πλατεία Ταχιρ ή η διαδήλωση στην Ρουμανία. Η εισβολή θα οδηγήσει σε μαζικές συλλήψεις και φυλακίσεις νεοφιλελευθέρων. Σε εκείνο το σημείο οι εκλογές θα είναι η αποσυμπίεση. Στην Ανατολική Ευρώπη η αποσυμπίεση ήρθε από το άνοιγμα των Συνόρων.

Αν χαθεί αυτό το σημείο τα πράγματα παίρνουν την εξής τροπή. Δογματικοί νεοφιλελεύθεροι εξουσιομανείς επιβάλουν με την χρήση σκληρού κράτους καταστολή στους δρόμους, για να αποκαλυφθεί αμέσως ότι ολόκληρα ένοπλα τμήματα είναι στην πλευρά των στασιαστών.  Οι νεοφιλελεύθεροι έχουν κάνει εγκλήματα σε τομείς όπως εθνική κυριαρχία και μισθόλογια κρίσιμων όμαδων του σκληρού κράτους  που τους αποστέρησαν πιθανούς φίλους.

Σε εκείνο το σημείο η αποσυμπίεση έρχεται μόλις ο εχθρός πεθάνει live όπως ο Καντάφι ή ο Τσαουσέκου

Λάβετε το υπόψη σας λοιπόν όλοι οι νεοφιλελεύθεροι ότι καμία χώρα δεν θα γίνει συνειδητά Μπαγκλαντές. Επιλέξτε το σημείο αποσυμπίεσης της χώρας δεδομένου ότι πολύ σύντομα  θα γίνουν επιλογές για όλους.

http://papaioannou.wordpress.com