Από το διαμελισμένο σώμα του μπαμπουϊνου θα ξεπροβάλει ένα νεογνό, που θα αιφνιδιάσει τη θύτη, η οποία δείχνει να ζυγίζει για λίγο τα συναισθήματά της. Και εκεί μπαίνει το ένστικτό το οποίο είναι ο καλύτερος κριτής στη φύση. Αμέσως η λεοπάρδαλη παίρνει υπό την προστασία της το μωρό, αν και είναι σαστισμένη με τον νέο της ρόλο.
Όλα όμως συναισθήματα, απορίες, επιφυλακτικότητα, η ανάγκη προστασίας ενός ανυπεράσπιστου πλάσματος, βρίσκουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο την σωστή τους διάσταση, όταν στο πλάνο μπαίνει μια ύαινα έτοιμη να «χτυπηθεί» με την αντίπαλό της και να απειλήσει τη ζωή του νεογέννητου μπαμπουϊνου.
Η λεοπάρδαλη αρπάζει το μικρό, το απομακρύνει με ασφάλεια και με τον τρόπο της δηλώνει έτοιμη για μάχη μέχρι τέλους. Μετά το επεισόδιο θα επιστρέψει στον προστατευόμενό της για να τον φροντίσει και εκείνος με φωνούλες θα της κεντρίζει τρυφερά το ενδιαφέρον. Η νύχτα θα τους βρει τον έναν δίπλα στον άλλο, αγκαλιασμένους κόντρα στον κρύο άνεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.