Όταν ένας χρηματιστής ''έχασε'' τον σκύλο του

Υπάρχει διάχυτη η πεποίθηση ότι όσοι ασχολούνται με τις αγορές και τα χρηματιστήρια είναι τύποι ψυχροί και ορθολογιστές που δεν δίνουν δεκάρα για τίποτε άλλο πέρα απο τα λεφτά τους. Το παρακάτω κειμενάκι είναι ο αποχαιρετισμός ενός trader στο σκύλο του, που τον έχασε το προηγούμενο απόγευμα. Τα συμπεράσματα δικά σας...

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ

Ο Wolf ενα Γερμανικό Ποιμενικό απο τα πιό προικισμένα της τελευταίας γεννιάς της εκλεκτής αυτής ράτσας κοιμήθηκε χτές το απόγευμα για πάντα.
Αγαπήθηκε πολύ και όχι μόνο απο τους ιδιοκτήτες του αλλά απο όλους όσους των γνώρισαν απο κοντά...

Ήταν μια χαρισματική οντότητα και μορφολογικά και διανοητικά.
Ίσως γι ' αυτό έπρεπε να φύγει νωρίς.
Συνέβαλαν βεβαίως τα μέγιστα σ ' αυτό το βαρύ οδοιπορικό των τελευταίων 35 ημερών σοβαρά ιατρικά λάθη.
Είναι όμως σκύλος και δεν χρήζουν δημοσιότητας αλλά οι φιλόζωοι με καταλαβαίνουν...
Ίσως βρώ την διάθεση να δημοσιεύσω κάποια στιγμή σε άλλο δικτυακό τόπο την ιατρική περιπέτεια του Wolf με σκοπό πλέον να βοηθηθούν παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον .

Πέρασε απο τους διασημότερους κτηνιάτρους των Αθηνών αλλά χάσαμε.

Και ήταν απλό όπως φαίνεται τώρα απο την αναψηλάφηση να τροχιοδρομηθεί εξ αρχής η σωστή για την περίσταση αγωγή.

Αλλά φαίνεται πως οι παρεκκλίσεις είναι τελικά γραμμένες να συμβαίνουν κυρίως στα προικισμένα με πλούσια χαρίσματα απο την φύση πλάσματα.

Μια νέα εξελικτική μορφή ενσάρκωσης ίσως να τα αναμένει και ο Wolf , αν είναι έτσι , και πάλι εκλεκτή θέση θα κατέχει στη νέα του διάσταση.

Φίλε δεν θα σε ξεχάσουμε όσο ζούμε - Μας κατέκτησες με την αρχοντιά σου και την οξύνοια του πνεύματός σου ξεχωριστή για ενα σκύλο.

Είχες άποψη για τα πάντα... Αλλά εγώ στο φώναζα και σύ διαμαρτυρόσουνα γαβγίζοντας δυνατά ... όταν σου έλεγα να μην ανακατεύεσαι στα πάντα ... '' Είσαι σκύλος '' σού λεγα χαριτολογώντας και αντιδρούσες...

Φίλε αυτό το καλοκαίρι θα είναι διαφορετικό και θα κολυμπήσω μονάχος...

Τα επόμενα βράδυα στις ολονύχτιες χρηματιστηριακές μου αναλύσεις και αναζητήσεις ,
το κρεββάτι δίπλα στο γραφείο μου θα είναι άδειο απο την σωματική σου παρουσία.

Είμαστε μαζί 24 ώρες τη μέρα επι 8,5 χρόνια όσο διήρκεσε το σύντομο αλλά τόσο εκλεκτό πέρασμά σου απο κοντά μου...

Θα έχω να λέω και να γράφω πολλά για σένα , όσο έχω χέρια και ανάσα...

Σε ευχαριστώ που με δίδαξες αγάπη και αφοσίωση και μάλιστα άδολη και αθώα...
Έμπρακτα μας δόθηκε και στους δυό η ευκαιρία να το αποδείξουμε αγαπημένε μου.
Σε περιστατικά που αγνοείται η προσωπική σωματική ακεραιότητα και μπαίνει μπροστά η έννοια '' ΦΙΛΟΣ '' !

Αφήσαμε στη μέση ρε μπαγάσα αυτά που είχαμε προγραμματίσει για τούτο το καλοκαίρι...

Έμεινες με το μεγαλείο της παρουσίας σου δίπλα μας , ενα μεγαλείο παράταιρο για μια ζωώδη φύση αλλά πραγματικό...

Ειχες φτάσει πλέον να αφουγκράζεσαι κάθε ανάγκη μας και να σπεύδεις .
Και να καταλαβαίνεις όχι μόνο αυτές τις 150 περίπου λέξεις αλλά εκατοντάδες πλέον προτάσεων...

Και αυτό η πρωτογενής σου φύση δεν το άντεχε άλλο...

Έπρεπε να φύγεις απο κοντά μας για λόγους εξελικτικούς...

Στο καλό άρχοντα !!

Καλή αντάμωση καλύτερέ μου και μοναδικέ μου φίλε !!!


Δημήτρης......

Himaira