ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΡΑΔΟΚΕΙ...Πάνος Χατζηγεωργιάδης

Παρατηρώ τον κόσμο,έναν κόσμο ο οποίος προσπαθεί να χαμογελάσει μέσα στην μαυρίλα των καιρών,μέσα σε μια πόλη η οποία προσπαθεί να φτιασιδωθεί στα γρήγορα, κρύβωντας την ασχήμια της "λόγω της ημέρας" όπως έλεγε και μια ταινία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου,ανάμεσα στα λαμπιόνια της γιορτής των επερχόμενων χριστουγέννων μακιγιάροντας το καταματωμένο πρόσωπο της προκειμένου να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τα σημάδια της αποξένωσης,.. οπού αυτές τις μέρες ντύνεται το ένδυμα του ανθρωπισμού και της ελεημοσύνης,της εσωστρέφιας η οποία ντύνεται με την σειρά της το κουστούμι ή το φόρεμα των κοινωνικών υποχρεώσεων,του απολίτιστου πολιτισμού αλλά και τόσων άλλων χαρακτηριστικών μιας γερασμένης και κουρασμένης κοινωνίας η οποία στο μόνο που δεν κουράζεται,είναι το να κοροιδεύει τον εαυτό της.
Σήμερα τα Χριστούγεννα,αύριο η πρωτοχρονιά,τι σημασία έχει όταν όλα γίνονται για να γίνονται,όταν όλα αυτά δεν έχουν πραγματικό νόημα ζωής παρά συμβαίνουν για να συμβαίνουν,τι σημαίνει για εμάς τους δήθεν χριστιανούς αυτο το μύνημα της γέννησης του θεανθρώπου ; για τους περισσότερους είναι απλώς μια ακόμη ευκαιρία να "ξεσκάσουν",να τραπεζώσουν τα "αγαπημένα" τους πρόσωπα να αλληλοασπαστούν βρίζωντας απο μέσα τους ο ένας τον άλλον και κατακρίνοντας,να χαριεντιστούν και να γνωρίσουν νέες περιπέτειες,να φάνε τα γλυκά της εποχής ήτοι μελομακάρονα και κουραμπιέδες και να ξεχάσουν την πίκρα τους για οτι συμβαίνει γύρω,στρουθοκαμηλίζοντας με μια ακόμη ευκαιρία που τους δίνει το σύστημα.
Τούτες τις μέρες θα δείς τις διαφημίσεις για παιχνίδια αλλά και αυτές με φιλανθρωπικό χαρακτήρα να αυξάνουν επικύνδινα,τόσο επικύνδινα οπού καταδυκνείουν τον πραγματικό ρόλο τους,αυτόν της εκμμετάλευσης του χαμένου συναισθήματος,της χαμένης αγάπης για τον συνάνθρωπο του εσωτερικού αλλά και του εξωτερικού κύκλου και μείς ως καλά μολυβένια στρατιωτάκια χωρίς καρδιά η το χειρότερο νομίζοντας οτι την διαθέτουμε, θα ακούσουμε για ακόμα μια φορά τους χτύπους απο τα τύμπανα των μικρών ή μεγάλων τυμπανιστών της νέας εποχής και θα τρέξουμε να πληρώσουμε τα ψυχολογικά μας κενά γεμίζοντας τις τσέπες των επιτηδείων, καθώς και να άρουμε δήθεν τα όποια βάρη έναντι των παιδιών μας με ένα ψεύτικο παιχνιδάκι αναπληρώνοντας την αγάπη που αποζητά το παιδί με ακριβά δώρα,ίσως διότι δεν έχουμε να δώσουμε αγάπη πραγματική σε όποιον μας την ζητά.
Το σαφές μύνημα των Χριστουγέννων περνά μάλλον απαρατήρητο όπως το ίδιο απαρατήρητο περνά και το μύνημα στις άλλες γιορτές του έτους είτε αυτές είναι θρησκευτικού ή εθνικού χαρακτήρα,ο μουσειακός χαρακτήρας που του έχουμε προσδώσει μας έχει καταντήσει εμάς τους ίδιους μουσεία,ώστε κάποιος να λέγει,"να κάποτε κάπως έτσι έμοιαζε ο άνθρωπος",κυρίες και κύριοι τα Χριστούγεννα πέρα απο μια εκ των θεμελιωδών γιορτών του έτους όσον αφορά την θρησκεία μας,οφείλουμε να ειδωθούν με τον πραγματικό τους χαρακτήρα να ειδωθούν ως μια καθημερινή γιορτή όπως και όλες οι γιορτές του έτους,Χριστούγεννα είναι η κάθε μέρα που ξεκινά και μας βρίσκει αντιμέτωπους με την ζωή αλλά και τους άλλους γύρω απο εμάς,τα χριστούγεννα υπάρχουν για κάθε μέρα.
Ποιά η σημασία του να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με βάση τον επετειακό τους χαρακτήρα και προκειμένου να ξεφορτωνόμαστε τα όποια προβλήματα μας εκ της ζωής προερχόμενα,ο Χριστός δεν έχει ανάγκη απο μελομακάρονα ούτε θα χαμογελάσει εάν ντυθείς τα καλά σου ρούχα πηγαίνοντας στην εκκλησία ή στα διάφορα τραπεζώματα και ρεβεγιόν,θέλοντας να κρύψεις την γύμνια της ψυχής σου, ο Χριστός θα χαμογελάσει και θα εφρανθεί πραγματικά μόνον εάν αγαπήσεις τον διπλανό σου αλλά και τον τόπο σου κάθε μέρα,πως όμως θα το πράξεις τούτο την στιγμή που δεν αγαπάς τον ίδιο σου τον εαυτό ;
Τούτα τα χριστούγεννα κάθησε και σκέψου σε μια γωνιά για πέντε λεπτά,για πέντε πραγματικά δικά σου λεπτά, τι πραγματικά θέλεις απο σένα και τους άλλους κάνε το για την ψυχή σου,μην φέρεσαι ως άλλος Σκρούτζ τσιγκουνευόμενος την πραγματική αγάπη προς όλους και οχι μόνον προς όσους γνωρίζεις διότι πραγματική αγάπη είναι προς όσους ΔΕΝ γνωρίζεις μιάς και η άλλη απλώς βρίσκεται εκεί ούτως ή άλλως,γράφοντας δέ για τους ήρωες μας στην Αλβανία οι οποίοι είναι ακόμα άταφοι πολλοί με ρωτούν εάν έχω κάποιον δικό μου εκεί επάνω και γώ απαντώ πως δεν έχω κανέναν, όμως θεωρρώ όλους αυτούς παππούδες μου και πρός τούτο, ανάβω ένα κεράκι στην μνήμη τους και κάνω ένα μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των,αυτές τις γιορτές σκέψου πόσες ψυχές τριγυρίζουν ανάμεσα μας αποζητώντας την πραγματική αγάπη που ποτέ δεν βρήκαν όπως και σύ,είτε αυτές είναι οι ψυχές των ήρώων, είτε οι ψυχές των αρρώστων στα νοσοκομεία,είτε οι ψυχές όλων αυτών που η ζωή δεν τους τα έφερε όπως σε εσένα που έχεις ένα πιάτο ζεστό φαγητό παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα,γέννου άνθρωπος και τότε το φάντασμα των μελλοντικών χριστουγένων θα φύγει τρέχοντας απο κοντά σου τρομαγμένο,τότε ο κύριος ήμων Ιησούς Χριστός θα ευχαριστηθεί πραγματικά και θα ανοίξει την φάτνη του και για την δική σου ψυχή προκειμένου να λάβεις την ζεστασία που ξέρω πόσο σου λείπει....

"Όσο πιο πλούσια και φανταχτερή
τόσο και πιότερο θλίμμένη
είναι η δύστυχη ψυχή
που πίσω της είναι κρυμμένη"."ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ",Νικηφόρος Βυζαντινός

Καλά και ουσιαστικά Χριστούγεννα
Πάνος Χατζηγεωργιάδης
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος