Δύο
αφγανοί , που είχαν χαθεί για πολύ καιρό μετά απο το "πέρασμά" τους
απο τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας.
Ο
πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει απο μια μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο...
Ο
δευτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα χέρια ένα πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να
πουλήσει, λέει στον φίλο του:
"Βλέπω
καλοπερνάς! Τί δουλεία κάνεις και τα κονομάς;
-"Ζητιανεύω
στο μετρό"
-"Μή
μου λές. Και βγάζεις τόσα πολλά;"
-
"Σίγουρα.Δοκίμασε το και σύ! Κάθισε κοντά στα εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα , και θα δείς!"
Μετά
απο κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.
"-Έ, Ahmed, με δούλεψες , του λέει. Σε δυό μέρες
όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ". άν και στην πινακίδα είχα γράψει:
- Είμαι χωρίς δουλειά, η γυναίκα μου είναι
άρρωστη και τα τρία παιδιά μου πεινάνε!
Δεν
αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό"
<-Μήν
λές βλακείες- του απαντά ο Ahmed- κοίταξε τι μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες-> και
του ανοίγει μια μεγάλη τσάντα γεμάτη με δεκάευρα
"-Δέν
είναι δυνατόν -λέει ο άλλος απορημένος . - Τί έγγραφες στην πινακίδα?"
<
- έγραφα:
Μου
λείπουν μόνο 10 ευρώ για το εισιτήριο να
γυρίσω στο Αφγανιστάν..... >
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.