Βρισκόμαστε ενώπιον ενός ξεκάθαρου οικονομικού πολέμου ιδιαιτέρως άνανδρου και βρώμικου. Η Ελλάς πολεμείται για πολλούς λόγους. Απτούς και συμβολικούς. Πολεμούμαστε γιατί η Πατρίδα μας είναι το θέατρο των οικονομικών επιδιώξεων και των μελλόντων συγκρούσεων μεταξύ των αλλογενών μνηστήρων των ενεργειακών μας πεδίων. Πολεμούμαστε γιατί είμαστε οι εκφραστές των αξιών της ελευθερίας και του εθνικού κράτους που αποτελούν εμπόδιο στην εγκαθίδρυση της υπερεθνικής παγκόσμιας διακυβέρνησης. Αλλά για να είναι ελεύθερος ένας λαός, πρέπει απαραιτήτως να είναι εθνικά αυτάρκης.
Πολεμούμαστε και ζητείται η κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας γιατί ο δυσώδης νεοταξικός παράγοντας θέλει την Ελλάδα μικρή, υπάκουα και στερημένη από ερείσματα αντίστασης κι όχι ελεύθερη, μεγάλη και σύμβολο εθνικής αντίστασης. Αλλά είναι πολύ μικροί για να προβούν σε έργα αντρίκεια. Και έτσι αποφάσισαν να μας στερήσουν την ελευθερία φροντίζοντας να δημιουργήσουν θύλακες τεχνικής ασφυξίας.
Η τεχνητή ασφυξία όμως δεν μπορεί να σταθεί στη ζωή ενός έθνους παρά μονάχα μ’ έναν τρόπο. Έπρεπε να πειστεί ο ελληνικός λαός ότι δεν έχει καμία άλλη διέξοδο διαφυγής πέραν της αποδοχής της μοίρας μιας μικρής πλην έντιμης Ελλάδος με το κεφάλι σκυφτό. Έπρεπε να κατασκευαστούν λόγοι εξίσου τεχνητής ενοχής των Ελλήνων πως τάχα οι ίδιοι φτιάξανε χρέη και σύγχρονη σκλαβιά.
Έπρεπε να δεχτούμε την ειρηνική «διευθέτηση» των οικονομικών και εθνικών προβλημάτων με την ενεργοποίηση ενός βρώμικου συμψηφισμού. Έπρεπε να ταπεινωθεί μέχρι του λιμού λαός και στρατός ώστε να δεχτούμε τα παζάρια την ίδια στιγμή που λαθρομετανάστες, «σύμμαχοι» και εχθροί έχουν πιάσει όλα τα περάσματα της ελευθερίας.
Για να επιτραπούν όλες αυτές οι ασφυκτικές διεργασίες, φρόντισε ο διεθνιστικός νεοταξισμός να φυτέψει και να ενισχύσει μέσα στους κόλπους του έθνους μας μια ξεκάθαρα εντολοδόχο πολιτική τάξη που πριμοδοτήθηκε από θεσμικούς οικονομικούς και επικοινωνιακούς παράγοντες ώστε να οικειοποιηθεί με δημοκρατική δήθεν νομιμοποίηση τον έλεγχο της εθνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου.
Είναι ενδεχομένως πολύ εύκολο για έναν δυνατό λαό να στερήσει την ελευθερία του πιο αδύνατου με την ανάληψη στρατιωτικής δράσης. Είναι όμως εξαιρετικά επισφαλές να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια, αφού η άμεση στέρηση της ελευθερίας εξάπτει τα ανθρώπινα αντανακλαστικά της αντίδρασης και της ανατροπής των συσχετισμών δυνάμεως το ίδιο άμεσα και με τα ίδια στρατιωτικά μέσα. Ο δυνατός σ’ αυτήν την περίπτωση θα καταστεί αδύνατος και ο αδύνατος δυνατός. Στην περίπτωση λοιπόν τη δική μας οι έμποροι των εθνών προτίμησαν να κλείσουν τις αρτηρίες της ελευθερίας μας εγκαθιστώντας ελληνόφωνους πολιτικούς τοποτηρητές ξένων συμφερόντων.
Στην περίπτωση της ειρηνικής εισβολής τα πρώτα χτυπήματα κατευθύνθηκαν στις αξίες της Φυλής μας. Ενάντια δηλαδή στην Πίστη, στην Ιστορία, στην εθνική ολοκλήρωση, στην εθνοφυλετική συνοχή. Ο νεοταξικός πολιτικός στρατός φρόντισε να ανοίξει τις πόρτες του Ελληνισμού μας στον ξένο μιμητισμό, την εύκολη διαβίωση, την παγκοσμιοποίηση μαζών και οικονομίας. Περάσαμε έτσι πολύ εύκολα στο εργάτες ξένοι αδέλφια μας και στην κοινωνία των πολιτών καταναλωτών. Είδαμε να περνάει σαν βιαστικό τρένο από μπροστά μας η νέα μεγάλη ιδέα των αγορών. Η χρηματαγορά και οι χρηματιστές φέρανε το πλαστό όνειρο των εμπόρων των εθνών μες στην κοινωνία μας.
Αλλά ένα κοσμοπολίτικο και επομένως μη εθνικό κράτος πρέπει να μοιραστεί τα έξοδα και το ταμείο με τους συνδαιτυμόνες που προσκάλεσε σαν λύκους να κατασπαράξουν το κοπάδι. Αλλά αυτοί οι λύκοι έπρεπε να φανούν ως εταίροι και το μοίρασμα απαιτούσε τη διεθνοποίηση της εθνικής μας οικονομίας. Αυτό επιτεύχθηκε με δύο τρόπους. Πρώτον μέσα από τις κρυφές συμφωνίες των ξένων ελληνόφωνων πολιτικάντηδων με τους τραπεζίτες του «περιούσιου» νεοταξισμού. Και δεύτερον με την εγκατάλειψη εθνικής παραγωγής και νομίσματος. Αυτές τις πολύ απλές αλλά ύπουλες αλήθειες παρουσίασε ο καθηγητής του Howard κ. Νίκος Σταύρου.
Ο κ. καθηγητής μας μίλησε για την μετατροπή των δραστήριων πολιτών σε υποτελείς καταναλωτές, για την κατάργηση των εθνών, την εγκαθίδρυση ενός τραπεζιτικού συστήματος εξουσίας, την εποπτεία των εκτιμητικών οίκων που οι ίδιες οι τράπεζες μορφοποίησαν. Για τον «σοσιαλισμό» των τραπεζών με τις τράπεζες να καρπούνται τα κέρδη και τον λαό – δουλοπάροικο να υπόκειται στους φόρους.
Πρόκειται δηλαδή για την πλήρη επιβεβαίωση του Εθνικοκοινωνισμού μας ότι ο εχθρός δεν έχει πολλά πρόσωπα αλλά στην ουσία έχει ένα πρόσωπο που επιφέρει πολλά χτυπήματα. Εχθρός του λαού είναι ο μαρξιστοφιλελεύθερος νεοταξίτης της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Μόνη οδός επίλυσης είναι η επιστροφή του λαού στο ρόλο του πολίτη – οπλίτη και εργάτη της γης και του Έθνους του. Με το δικό του νόμισμα και την δική του πολιτική για Μεγάλη και Ελεύθερη Ελλάδα. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός μας ενάντια στη χρεοκοπία των Ελλήνων προτάσσει την κήρυξη χρεοκοπίας των ξένων πολιτικών επιλογών.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Αναρτήσεις
τι εγινε αργυρη; τα 'κλασες παλι; τα 'κλασες,τα 'κλασες; γι'αυτο κατεβασες το σχολιο; τα 'κλασες;
ΑπάντησηΔιαγραφήNAI ρε, στα ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ !
ΑπάντησηΔιαγραφή