Δεν ξέρω αν αυτή η άποψη του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ ήταν σωστή ή λάθος. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνω γιατί ο Στόχος ψάχνει ή τονίζει κάποιες αμφιλεγόμενες ατάκες ή απόψεις ειδικά του Γιώργου Καρατζαφέρη. Μάλιστα, επειδή φαίνεται ότι ο Στόχος ξεχνάει επίτηδες, μόλις πριν 2-3 μήνες ο Γιώργος Καρατζαφέρης διαμαρτυρήθηκε στη Βουλή για την οικογένεια Ρώθτσιλντ, για την Τριμερή κ.α.:

Ο προέδρος του ΛΑ.Ο.Σ δήλωσε ότι δεν είναι απαραίτητα προδότης ή άπατρις όποιος έχει περάσει από τέτοιες λέσχες κ.τ.λ. Προσωπικά, ασπάζομαι αυτή την άποψη του Καρατζαφέρη και αυτό επειδή δε γνωρίζουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορεί να βρέθηκε εκεί ένας πολιτικός.
Όμως, όπως παραδέχεται και ο συγγραφέας του προβοκατόρικου άρθρου του (κατά τ’ άλλα εθνικιστικού και μαχητικού) Στόχου, η μόνη πολιτική νεολαία που διαμαρτυρήθηκε στις 17/5/2009 στον Αστέρα της Βουλιαγμένης, έξω από το ξενοδοχείο όπου συνεδρίαζε η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, ήταν η ΝΕ.Ο.Σ, η νεολαία του ΛΑ.Ο.Σ δηλαδή:


Δεν καταλαβαίνω γιατί οι πατριώτες νεολαίοι του ΛΑ.Ο.Σ θα έπρεπε να αισθάνονται κορόϊδα. Προσπαθεί λοιπόν ο συγγραφέας του άρθρου στον Στόχο να φέρει σε αντιπαράθεση την νεολαία του κόμματος με τον Γιώργο Καρατζαφέρη αλλά δεν θα τα καταφέρει. Όπως είπα, ασπάζομαι την άποψη ότι δεν είναι σίγουρα ή απαραίτητα προδότης όποιος έχει περάσει από τέτοια κυκλώματα και συνεδριάσεις, διότι δεν ξέρουμε το πως βρέθηκε εκεί και υπό ποιες συνθήκες. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχόμαστε τα πάντα ή την κάθε μυστική λέσχη να έρχεται και να συνεδριάζει συνομωσιολογικά. Μας αρέσουν οι ανοιχτές κουβέντες, οι πατριωτικές.
Αντί λοιπόν ο Στόχος να κοροϊδεύει, θα μπορούσε να εκθιάσει τις πατριωτικές και εθνοκεντρικές θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ και της νεολαίας του.
Στο τέλος του άρθρου, ο συγγραφέας ειρωνεύεται τον Γιώργο Καρατζαφέρη επειδή ο προέδρος του ΛΑ.Ο.Σ χαρακτήρισε την εφημερίδα Καθημερινή ως μία μεγάλη εφημερίδα και τον ΣΚΑΪ ως έναν σοβαρό σταθμό. Και ερωτώ: Είναι ψέματα ότι η Καθημερινή είναι (ή ήταν) μία μεγάλη εφημερίδα της Δεξιάς από την εποχή του Γεωργίου Βλάχου, που εξέφραζε την φιλοβασιλική αντι-Βενιζελική Δεξιά;
Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε στις 15 Σεπτεμβρίου 1919. Μετά το θάνατό του το 1951 η εφημερίδα πέρασε στα χέρια της κόρης του Ελένης Βλάχου. Η Βλάχου πούλησε την εφημερίδα το 1987 στο Γιώργο Κοσκωτά. Από το 1988 έως σήμερα ανήκει στον όμιλο Αλαφούζου. Σημειωτέον ότι την 21/4/1967 λόγω του Απριλιανού πραξικοπήματος η Ελένη Βλάχου διέκοψε την κυκλοφορία της εφημερίδας. Οι Απριλιανοί την πίεσαν να ξαναβγάλει την εφημερίδα αλλά εκείνη αρνήθηκε. Την 21/12/1967 διέφυγε στο εξωτερικό. Επέστρεψε στην Ελλάδα την 9/8/1974 μετά τη Μεταπολίτευση και την 15/9/1974 έβγαλε και πάλι την Καθημερινή.
Θεωρείται εφημερίδα της Κεντροδεξιάς με σημαντική επιρροή στους κύκλους της συντηρητικής παράταξης. Στην εφημερίδα αρθρογραφούν τακτικά οι Σταύρος Λυγερός, Παντελής Μπουκάλας, Πάσχος Μανδραβέλης, Χρήστος Γιανναράς, Ελένη Μπίστικα, Πέτρος Παπακωνσταντίνου κ.α. Διευθυντής είναι ο Αλέξης Παπαχελάς.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για την πιο πολυσυλλεκτική ελληνική εφημερίδα. Aν και θεωρείται κατ’ εξοχήν φιλελεύθερη -συνδεδεμένη παλαιότερα και με τα “αστικά” κομμάτια της κοινωνίας-, η Καθημερινή στεγάζει παραδοσιακά και τις απόψεις κεντροαριστερών ή ακόμα και αριστερών δημοσιογράφων. Έτσι, μέσα από τις στήλες τις εφημερίδας πολλές φορές εκφράζονται και εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις πάνω σε ένα ζήτημα. Αυτό όμως ίσχυε περισσότερο σε παλαιότερες εποχές, επί Ελένης Βλάχου. Από τότε που την εφημερίδα ανέλαβε η οικογένεια Αλαφούζου, η Καθημερινή εκφράζει στα οικονομικά ζητήματα απόψεις που είναι συνήθως φιλικές στις ελέυθερες αγορές. Σε πολιτιστικά και περιβαλλοντικά θέματα εκφράζονται απόψεις απο όλα τα σημεία του πολιτικού φάσματος.
Εν πάσει περιπτώση, στόχος μου δεν είναι να υπερασπιστώ την Καθημερινή ούτε την οικογένεια Αλαφούζου. Όμως, θέλω να υπενθυμίσω ότι κατά την προβολή της ανθελληνικής σειράς 1821 από τον ΣΚΑΪ, ο μόνος πολιτικός αρχηγός που διαμαρτυρήθηκε ήταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Μάλιστα, ο Χρήστος Γούδης, στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, προέβαλλε σειρά ιστορικών εκπομπών ως απάντηση στη σειρά του ΣΚΑΪ. Μάλιστα ο Αλαφούζος τότε, προέβη σε δειλώσεις συγνώμυς προς τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Γιατί λοιπόν αυτά τα ξεχνάει ο Στόχος;
Στη σελίδα 5, σε άλλο άρθρο (στη στήλη Το θέατρο της Πέμπτης του Ηλία του Σάτυρου) η επίθεση εναντίον του ΛΑ.Ο.Σ συνεχίζεται. Ο υπογεγραμένος ως “Ηλίας ο Σάτυρος” προβαίνει σε μία σειρά κατηγοριών, προκειμένου να αποδείξει ότι ο ΛΑ.Ο.Σ δεν είναι ακροδεξιό και εθνικιστικό κόμμα. Πρώτον, πράγματι ο ΛΑ.Ο.Σ δεν είναι Ακροδεξιό κόμμα, ακόμα και αν περιλαμβάνει και στελέχη προερχόμενα από την Ακροδεξιά. Και επειδή ο κύριος Χατζηγώγος μας λέει ότι ο Γ.Καρατζαφέρης σε τελετή στο Ζάππειο απέρριψε τον εθνικισμό, απαντώ ότι απέρριψε τον κακώς νοούμενο εθνικισμό’ δηλαδή τον Ναζισμό κ.τ.λ.
Ο ΛΑ.Ο.Σ ανήκει βασικά στην ευρύτερη Κεντροδεξιά παράταξη και συγκεκριμένα στη Λαϊκή Δεξιά (δλδ όχι η Δεξιά των πλουσίων αλλά η Δεξιά εκείνη του “Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια” των απλών Ελλήνων νοικοκυρέων).
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι πλέον ο διαχωρισμός σε Αριστερά-Δεξιά δεν έχει πλέον μεγάλη σημασία παρά μόνο θεωρητικά. Γι’ αυτό προτιμάμε να δηλώνουμε (και σωστά) ότι ανήκουμε στον πατριωτικό χώρο (και ας λένε κάποιοι ανόητοι ότι δεν υπάρχει τέτοιος χώρος). Είμαστε ένα Ελληνοκεντρικό κόμμα.
Γι’ αυτόν τον λόγο, αποδεχόμαστε ως μέλη και στελέχη του κόμματος πατριώτες από όλους τους πολιτικούς χώρους. Το 50% των στελεχών του ΛΑ.Ο.Σ προέρχονται απ’ τη Ν.Δ., το 20% απ’ το ΠΑ.ΣΟ.Κ, το 10% από το Κ.Κ.Ε και την ευρύτερη Αριστερά και το 20% από τον εθνικιστικό χώρο.
Γι’ αυτό ένα πολύ αγαπητό μας σύνθημα είναι «Δεν υπάρχει Δεξιά δεν υπάρχει Αριστερά μόνο κόκκαλα υπάρχουν των Ελλήνων τα ιερά», «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», «Ελλάς Ελλάς το Όραμα για μας» κ.α. Να διευκρινίσω ότι δε μας ενδιαφέρει ποιοι έχουν πει πρώτοι αυτά τα συνθήματα και γιατί αλλά το νόημα που περικλείουν αυτά τα συνθήματα.
Βεβαίως, όποιος θέλει να μάθει τι είναι και τι πρεσβεύει ο ΛΑ.Ο.Σ, δεν έχει παρά να διαβάσει το πρόγραμμα του κόμματος:
.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός ΕΙΝΑΙ:
 Είναι ένα απόλυτα δημοκρατικό κόμμα, που προτάσσει τη διασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας όπως αυτή διασφαλίζεται από το άρθρο 1 του Συντάγματος, που πρεσβεύει την ευνομία και την ισονομία, που λειτουργεί θεσμικά με αιρετά όργανα και που απευθύνεται σε συνειδητούς πολίτες που δεν ανέχονται την κοροϊδία του να αποφασίζουν άλλοι γι’ αυτούς.
 Είναι ένα «ορθόδοξα» λαϊκό κόμμα, που χωρίς να γίνεται λαϊκιστικό προτάσσει τα συμφέροντα και την προστασία των μη-προνομιούχων Ελλήνων και στηρίζει τόσο τις ατομικές ελευθερίες όσο και τα δικαιώματα στην ασφάλεια, στην πρόοδο και στην ευημερία όλων όσων ζουν νόμιμα στην Ελλάδα, χωρίς καμία διάκριση.
 Είναι ένα ανθρωποκεντρικό κόμμα, που ενθαρρύνει την εργατικότητα, την εφευρετικότητα, τη δημιουργικότητα και το επιχειρηματικό πνεύμα των Ελλήνων πολιτών, ενώ παράλληλα υποστηρίζει τον σεβασμό των δικαιωμάτων των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων και τη διασφάλιση των εργαζομένων.
 Είναι ένα εκσυγχρονιστικό κόμμα, με την ουσιαστική έννοια του όρου, που καταδικάζει όλα τα φαινόμενα που χαρακτηρίζουν τις χρεοκοπημένες κοινωνίες, όπως η διαπλοκή και η διαφθορά, η αναξιοκρατία και ο νεποτισμός, η ανεργία και η παραοικονομία, η ανασφάλεια και η εγκληματικότητα, κ.α.
 Είναι ένα ελληνοκεντρικό κόμμα, τόσο γιατί εστιάζεται στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας και του λαού μας, όσο και γιατί η πολιτική του διαπνέεται από το Ελληνικό πνεύμα, τις Ελληνικές αξίες και την Ελληνική κουλτούρα.
.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ:
 Δεν είναι ένα δογματικά αντί-αμερικανικό κόμμα, χωρίς ωστόσο να αποδέχεται ότι «θα πρέπει να υπακούουμε στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και να μην αντιδράμε ακόμα και όταν απειλούνται τα συμφέροντα της Ελλάδας».
 Δεν είναι ένα δογματικά αντί-ευρωπαϊκό κόμμα, χωρίς ωστόσο να αποδέχεται ότι «θα πρέπει να εκχωρήσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμα και εξουσίες που ακυρώνουν την εθνική μας κυριαρχία».
 Δεν είναι ένα κόμμα εθνικιστικό, χωρίς ωστόσο να αποδέχεται ότι «θα πρέπει να ανεχόμαστε να απαξιώνουν τη θεμελιακή προσφορά του ελληνικού πνεύματος στο παγκόσμιο πολιτισμό».
 Δεν είναι ένα κόμμα ακροδεξιό, χωρίς ωστόσο να αποδέχεται ότι «θα πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός της κατάρρευσης της κομμουνιστικής ιδεολογίας και των σοβαρών κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπισαν όλες τις χώρες που τους είχε επιβληθεί ως καθεστώς».
 Δεν είναι ένα κόμμα ρατσιστικό, χωρίς ωστόσο να αποδέχεται ότι «θα πρέπει να υποβαθμίζουμε τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει στη χώρα μας η πραγματικότητα της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης».
 Δεν είναι ένα κόμμα θρησκευτικά φονταμελιστικό, χωρίς ωστόσο να αποδέχεται ότι «θα πρέπει να παραβλέπουμε τα όσα προβλέπει το Σύνταγμά μας για την Ανατολική Ορθόδοξο του Χριστού Εκκλησία ως επικρατούσα θρησκεία της Ελλάδος».
.
Αυτός λοιπόν είναι ο ΛΑ.Ο.Σ κύριοι του Στόχου.
Στη συνέχεια, στο άρθρο του στη σελίδα 5 του Στόχου, ο «Ηλίας ο Σάτυρος» προβαίνει σε μία σειρά άλλων κατηγοριών όπως π.χ. ότι κάποτε η Νομαρχιακή Επιτροπή Μεσσηνίας του κόμματος  αποφάσισε να μη παρεβρεθεί στο Εθνικό μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους Κομμουνιστές κατά τον Συμμοριτοπόλεμο στο Μελιγαλά επειδή δεν είναι ωραίο «Έλληνες να σκοτώνουν Έλληνες» όπως ειρωνικά λέει ο αρθρογράφος. Πράγματι, όχι απλά δεν είναι ωραίο αλλά είναι θλιβερό Έλληνες να σκοτώνουν Έλληνες. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσουμε τα εγκλήματα των Κομμουνιστών, όπως π.χ. η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Μακεδονίας και της Θράκης ως ανεξάρτητου Σοβιετικού κράτους.
Δείτε παρακάτω και θα καταλάβετε ποια ήταν τα σχέδια των δηθεν προοδευτικών , δήθεν δημοκρατών.
1) “Απόφαση τής 5ης ολομελείας της Κ. Ε. του Κ.Κ.Ε. της 31-1-1949. «Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα τής νίκης του Δημοκρατικο……ύ Στρατού και της λαϊκής επανάστασης, θα είναι ο Μακεδονικός λαός να βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την απόκτηση».
2) Διακήρυξη του Β’ Συνεδρίου του Ν.Ο.Φ. της 25-2-1949 ο όποιος είναι Σλαβοβουλγάρικη οργάνωσης.
«Ό Μακεδονικός λαός από τους αγώνες και τις θυσίες του και τις μέχρι τώρα κατακτήσεις του, διακηρύττει σήμερα την απόφαση του να παλέψει για την Εθνική του απελευθέρωση».Σημειωτέον ότι στο ως άνω συνέδριο λάβανε μέρος 600 αντιπρόσωποι Σλάβοι, εισηγητής δε ήταν ο Νίκος Ζαχαριάδης.
3) Απόσπασμα λόγου του Καραγιώργη στα Β’ συνέδριο του Ν. Ο. Φ.
«Ό Σλαβομακεδόνικος λαός με τον αγώνα του, με τις θυσίες του, με την Ένοπλη συμβολή στον μεγάλο απελευθερωτικό άντιιμπεριαλιστικό αγώνα του Ελληνικού λαού, έχει κερδίσει έμπρακτα το δικαίωμα τις αυτοδιάθεσης και της λευτεριάς του».
4) Δηλώσεις του Πορφυρογένη Υπουργού στην ψευτοκυβέρνηση του βουνού, στον ανταποκριτή των Τάϊμς της Νέας Υόρκης της 23-4 49
«Δεν υπάρχει Μακεδονικό ζήτημα. “Ύστερα από την από­φαση τις 5ης Ολομελείας, ο Σλαυομακεδόνικος λαός απέκτησε το δικαίωμα να ζήση ανεξάρτητος και να ένωση τη Μακεδονία σ’ ένα ανεξάρτητο και ενιαίο σύνολο»,
5) Απόσπασμα Από το λόγο του Ρακόφσκυ «μέλος της Γραμμα­τείας του Ν. Ο. Φ, και αντιπρόσωπος της ψευδοκυβέρνησης του βουνού, στο συνέδριο ειρήνης στην Πράγα της 5-6 Μαίου 1949». «Υπό την ένδοξων αρχηγεία τον Ζαχαριάδη θα πραγματοποιηθεί αντί πάσης θυσίας ή ανεξαρτησία της Μακεδονίας».
“Όλα τα προαναφερθέντα δεν είναι καινούργια. Γιατί τα είχε επαναλάβει και το 1924 σε μια ολομέλεια της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ όπως είδαμε παραπάνω ο τότε Γενικός Γραμματεύς Γκεόργκη Δημητρώφ.
(*) N.O.Φ. = ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα εγκλήματα των Κομμουνιστών. Περισσότερα στο βιβλίο «Ο λαός ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά».
Δε γνωρίζω λοιπόν αν όντως υπήρξε το 2004 απόφαση της Ν.Επιτροπής του κόμματος στη Μεσσηνία να μην επισκεπτούν τον Μελιγαλά. Ξέρω όμως ότι τα τελευταία χρόνια επαννειλλημένα μέλη και στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ έχουν επισκεπτή το Βίτσι, τη Βούρμπιανη (στον Γράμμο), τον Μελιγαλά, τη Χαβαρόβρυση κ.α. και έχουν καταθέσει στεφάνι. Μάλιστα, το 2009 ο Γεώργιος Γεωργίου, αντιπροέδρος του ΛΑ.Ο.Σ και νυν Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας  ήταν επίσημος ομιλητής στο Εθνικό μνημόσυνο στο Βίτσι.
Προσωπικά, είμαι υπέρ της πραγματοποίησης ενός κοινού μνημοσύνου για τους νεκρούς και των δύο πλευρών (και των δύο δηλαδή πλευρών συμμετεχόντων στον Συμμοριτοπόλεμο) με την έννοια όχι συγχώρησης των Κομμουνιστών αλλά με την έννοια ότι Έλληνες σκότωσαν (και σκοτώθηκαν) από Έλληνες (έστω και αν κάποιοι υπήρξαν προδότες). Ακριβώς δηλαδή όπως είχε κάνει ο δικτάτορας Φράνκο στην Ισπανία για τα θύματα του εκεί εμφυλίου πολέμου.
Άλλο η συμφιλίωση και άλλο η λήθη λοιπόν.
Και κάτι τελευταίο. Στην τελευταία σελίδα του Στόχου, ο Θεόδωρος Χατζηγώγος χαρακτηρίζει τον Γιώργο Καρατζαφέρη ως «αθλητή της κωλοτούμπας». Ο καιρός περνάει γρήγορα και οι συνθήκες επίσης αλλάζουν. Αν λοιπόν ο Γιώργος Καρατζαφέρης προσαρμόζεται, δε νομίζω ότι φταίει γι’ αυτό εφόσον καμμία από τις βασικές θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ δεν έχει αλλάξει. Δεν θα το συνεχίσω άλλο. Ωστόσο, θα πω στον κύριο Χατζηγώγο (που συνεχώς αρέσκεται στο να διαστρευλώνει τις θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ) κάτι που είπε ένας από τους διαμορφωτές του Ελληνικού εθνικισμού (τον οποίο ο Χατζηγώγος ασπάζεται και καλά κάνει), ο Ίωνας Δραγούμης και το οποίο έγραψε πρόσφατα ο προέδρος της ΝΕ.Ο.Σ (δηλαδή της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ) Γιάννης Παναγιωτακόπουλος στο άρθρο του (το οποίο σας συστήνω να διαβάσετε)  Ο Γ. Καρατζαφέρης και η πολιτική της πραγματικότητας
Αυτό που κάποιοι ερμηνεύουν στην πολιτική του Καρατζαφέρη ως «κωλοτούμπες» ο Ίων Δραγούμης στην επιστολή του προς τον κομμουνιστή Γ. Σκληρό το εξηγούσε πιο απλά:
“Είμαι κ. Σκληρέ πολιτικός. Εμείς οι πολιτικοί πηγαίνουμε σύμφωνα με τις περιστάσεις – δηλαδή βλέποντας και κάνοντας. Ο καλός πολιτικός με το δυνατό ψυχολογικό του μάτι, προβλέπει πολλά που είναι να γίνουν και προετοιμάζεται να τα δεχτεί, να τα διορθώσει όσο μπορεί, να τα μπαλώσει προσωρινά, να τα ξεριζώσει τελειωτικά αν μπορεί και είναι ανάγκη, να τα σπρώξει να μεγαλώσουν, να δυναμώσουν, να πάρουνε δρόμο αν κρίνει πως έτσι πρέπει.
Αν λοιπόν είναι πολιτικός όπως χρειάζονται τα κράτη θα έχει νόμο απαράβατο και σταθερό το αυστηρό πολιτικό συμφέρον του κράτους, δηλαδή την αυτοσυντηρησία του κράτους…”