Η ΒΙΑ. Γράφει η Μαρία Μπουκουβάλα ιατρός Πολιτευτής ΛΑ.Ο.Σ.Α’Πειραιά .

Η βία, είναι τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος και ακριβώς επειδή οι ρίζες της είναι βαθύτατες, άλλο τόσο πολύπλοκη καθίσταται η καταπολέμησή της.

Ως λεκτικός όρος,  αφορά επιθετικότητα έως  κατάχρηση, και ζημιά σε φυσικά πρόσωπα, ζώα, περιουσία.

Πανάρχαια έννοια , βεβαιωμένη και μέσα από τις Γραφές, στα Ομηρικά έπη, στην παγκόσμια ιστορία, σε αρχαία κείμενα και σε πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων….

O Κάιν σκότωσε τον Άβελ και η δική μας Ιφιγένεια, θα θυσιαζόταν στην Αυλίδα, αλλά και ο Αγαμέμνονας με τον Αχιλλέα, μάλωσαν για τις αιχμάλωτες Χρυσηίδα και Βρισηίδα, προκειμένου να καταστήσουν τις ευγενείς αυτές κόρες, ερωμένες τους και όχι βέβαια με τη θέλησή τους! για να ειπώ και για τη γυναίκα του πρωτομάστορα στης Άρτας το γεφύρι…

που επίσης, αποτελούν μορφές βίας, και σε παγκόσμιο επίπεδο οι ανθρωποθυσίες ήσαν επίσης εκλεπτυσμένες  μορφές, βίας με κοινωνικο θρησκευτικά ,,,περιτυλίγματα- άλλοθι , που έγιναν ακόμα και ποιήματα και τραγούδια,  δεδομένου ότι θυσίαζαν γυναίκες πάντα και ουδέποτε άνδρες, τους οποίους ίσως και να θεωρούσαν πολυτιμότερους, χρησιμότερους…

Κατά την άσκηση βίας, το αντικείμενο της βιαιοπραγίας, συνήθως ευρίσκεται σε μειονεκτικότερη θέση, επομένως αφορά γυναίκες και παιδιά, άτομα με ειδικές ανάγκες, αδυνάτους και κατ’ επέκταση στρέφεται και  κατά της αγέννητης ζωής.

Δεν θα επιθυμούσα να επαναλάβω τα χιλιοειπωμένα, τις δομές που υφίστανται σχετικά, όπως η Γενική Γραμματεία περί ισότητας των δύο φύλων ,το Νόμο 3500/2006,  τους ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά, όπως η Φροντίδα, της κας Δορκοφίκη και άλλων εμπνευσμένων πολιτών.

Αλλά και τις στατιστικές, που μελετούν συγκριτικά τις ποσοστώσεις, κακοποίησης, γυναικών και αδυνάτων ανά τον πλανήτη.

Είναι θλιβερή η διαπίστωση- ότι τα ποσοστά με μόνη εξαίρεση την Ινδία, όπου είναι σημαντικά υψηλότερα, δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές, τουλάχιστον στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες πολιτείες, είναι σίγουρο όμως, ότι δεν καταγράφονται όλες οι περιπτώσεις, αλλά ένα μικρό ποσοστό, υπάρχει συγκάλυψη.

Έμαθα να κρίνω εκ του αποτελέσματος και η μόνη μορφή βίας, που μετά παρρησίας, θα τονίσω ότι εγκρίνω, είναι η αποκοπή του Γόρδιου δεσμού από τον Μεγαλέξαντρο και τούτο πιστεύω ότι ισχύει για όλα τα προβλήματα, που διαιωνίζονται, όπως η περίφημη ισότητα, που επιμένω θα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ  να ταυτισθεί με την ισοτιμία και όχι με την ισότητα μεγεθών, γιατί μιλάμε για απολύτως διαφορετικά βιολογικά πλάσματα, τον άνδρα και την γυναίκα.

 ΆΛΛΩΣΤΕ νόμοι υπάρχουν, αλλά στην ουσία η εφαρμογή του πνεύματος των νόμων χωλαίνει.

Κοντολογίς

ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ  το φαινόμενο, που διαπίστωσα, όταν συζητούσα στο Λονδίνο με υψηλόβαθμο στέλεχος μεγάλης εταιρείας, σχετικά με την υπόθεση κακοποιημένης από το σύζυγο κυρίας, η οποία προσήλθε στο χώρο εργασίας της με βαρύ μέικ απ, προκειμένου να συγκαλύψει τους μώλωπες, που παρά τα στρώματα καλυπτικού ήσαν εμφανέστατοι.

«Δεν επεμβαίνουμε! Μου τόνισε το Διευθυντικό στέλεχος-άνδρας, θα σημειώσω… .εάν διαπιστώσουμε ότι ο γείτονάς μας ξυλοκοπεί το σκύλο του,  ίσως να καλέσομε την αστυνομία, όμως σε θέματα οικογενειακής βίας, δεν επεμβαίνουμε, απλά προσποιούμεθα ότι δεν καταλάβαμε….look the other side and pretend you never noticed….», πρόσθεσε και με άφησε άναυδη.

Φυσικά, η γνώμη της συναδέλφου μου, βρετανίδας ιατρού, που ασχολήθηκε, ήταν διαφορετική , με τη διαφορά ότι ο ένοχος απλώς έμεινε ατιμώρητος και το διαζύγιο της κακοποιημένης κυρίας, βγήκε κοινή συναινέσει, προκριμένου όπως μου δήλωσε να αποφύγει τις χρονοβόρες δικαστικές διαμάχες και να μην τραυματίσει τα ήδη ταλαιπωρημένα παιδιά της….

Θα τονίσω ότι το ζευγάρι ήσαν έλληνες!

Δεν είναι θέμα απλό, επομένως ΚΑΙ όλοι οι φορείς, που ασχολούνται, αντιμετωπίζουν ποικίλες αντιδράσεις και εμπόδια, των οποίων θεωρώ και επανέρχομαι στο Γόρδιο δεσμό, μόνον ισχυρή και ηθικά ακέραιη πολιτική βούληση, δύναται να αποκόψει τη διαπλοκή και τις παραφυάδες.

Η βία εναντίον των αδυνάτων, θα σταματήσει μόνον όταν θα δοθούν ισοδύναμες ευκαιρίες ισοτιμίας, σε όλους αδιακρίτως τους Έλληνες, και κατ επέκταση Ευρωπαίους πολίτες, γυναίκες, άνδρες, παιδιά, άτομα με ειδικές ανάγκες, ανεξαρτήτως διακρίσεων  κοινωνικής, εθνικής, οικονομικής ,ακόμα και θρησκευτικής αιτιολογίας.

Δεν υπάρχει άλλοθι για κακοποίηση κάθε είδους και βαθμού, για  βάρβαρα μέτρα όπως υποχρεωτική άμβλωση, υποχρ.  γάμος, περιτομή, στείρωση, θα πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν στο ελληνικό αλλά και το ευρωπαϊκό έδαφος.

Η Σύμβαση για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της οικογενειακής βίας, είναι πλέον πραγματικότητα, υπογράφηκε τον περασμένο ,Μάιο στην Κωνσταντινούπολη---εκεί ίσως με βάση την ιστορία της Πόλης πριν το 1453,  ----, με πρωτοβουλία του Γιάγκλαντ  Θορνμπορν, τ. Πρωθυπ. Νορβηγίας, μέλους  επιτροπής  απονομής βραβείου, ΝΟΜΠΕΛ.ΕΙΡΗΝΗΣ.

Η Σύμβαση αναφέρεται σε μέτρα για ΠΡΟΛΗΨΗ-ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ –ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ.

Αλλά όλα αυτά στα χαρτιά… έως σήμερα.

Συνθήκες, Σύλλογοι, οργανώσεις, καταφύγια, συμβουλευτικές γραμμές και στέγες….

Είναι όμως αρκετά;;;

Τι είναι αυτό, που λείπει, και ο κος ΤΘΟΡΝΜΠΟΡΝ ασχολείται με το θέμα αυτό, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο,  από το 1970  !

Η παιδεία είναι ένα θέμα γνωστό και άποψή μου είναι, ότι στοιχειώδη μαθήματα τόσο οικιακής οικονομίας,  αλλά και σαβουάρ βίβρ-καλής συμπεριφοράς, θα πρέπει να μπουν στα σχολειά μας από την πρώτη μέχρι την τελευταία τάξη σε αγόρια και κορίτσια, φθάνει μόνον αυτό όμως…. Αλλά ακόμα και αυτό γιατί δεν γίνεται;

Αρκεί να καταστείλομε η να προλάβομε;;; να συμβουλεύουμε μόνον κατόπιν εορτής;;;

Το θέμα λοιπόν έχει βαθύτατες ρίζες, κατάλοιπα αιώνων μας αντιπαλεύουν.

Η βία κατά γυναικών- παιδιών -αδυνάτων και προκαλείται από οικεία πρόσωπα και ως επί το πλείστον κλειδώνει  τα στόματα, και περιχαράσσει τείχη σιωπής.

Δεν καταστέλλεται εύκολα γιατί περισσότερη προσπάθεια γίνεται να κατασταλεί η φωνή εκείνων, που την καταπολεμούν , παρά πρόοδος, γιατί η προσπάθεια καταστολής δεν έχει την προαπαιτούμενη κρατική στήριξη.

Σε μια χώρα αλλά και  Ευρώπη χαοτική, υποψιάζομαι ότι  ουδέποτε υπήρξε προτεραιότητα για αληθινή ισονομία των φύλων και προστασία των αδυνάτων.

Εξηγούμαι.

Θεωρώ, ότι ο εξαναγκασμός σε πορνεία, με τη  βία , η  με προώθηση ναρκωτικών ουσιών και άλλων εξαρτήσεων, η σωματεμπορία, η παιδεραστία, η οφθαλμοπορνεία, ο εξευτελισμός της γυναίκας με διάφορους τρόπους στην τηλεόραση και τύπο, άσχετα από τον τόπο καταγωγής τους, οι παράνομες μεταμοσχεύσεις οργάνων, που προέρχονται από δότες γυναίκες και παιδιά ,που πωλούνται η απάγονται, η παιδική εργασία, ο διά των συνθηκών εξαναγκασμός σε άμβλωση,  είναι επίσης μορφές βίας, ενώ απαιτείται αυστηρότερη νομοθεσία για την καταστολή τους-ΑΛΛΟ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ.

Και εδώ θα τονίσω ότι το περίφημο νομοσχέδιο περί μεταμοσχεύσεων σε συνδυασμό με την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, είναι επίσης ύποπτο σε συνάρτηση με τον τόπο και τον χρόνο, που πέρασε, άλλωστε και η Εκκλησία κατήγγειλε αρκετά σημεία.

Βία είναι επίσης να εγκαταλείπεις την οικογένειά σου χωρίς φροντίδα και να εξαναγκάζεις τα μέλη της να βιώνουν εν τη  απουσία σου με πενιχρά οικονομικά μέσα η και ανύπαρκτα…

και αυτή η βία γεννά βία…, η στέρηση και η εγκατάλειψη, γεννούν βία, η ανέχεια γεννά βία, άλλο τόσο όσο και ο κορεσμός, η τρυφηλότητα, η αργία και

το πλεόνασμα….

Παν μέτρον άριστον λοιπόν, σε μια χώρα, που προ πολλού χάθηκαν το μέτρο και η αρμονία εν    τάξει  πραγμάτων.

Σε μια χώρα, όπου οι γυναίκες, εκπροσωπούνται στα ψηφοδέλτια μόνον με αναγκαστική ποσόστωση 35%,  ενώ δεν παροτρύνονται να συμμετάσχουν ούτε από τους κομματικούς φορείς , ούτε από την ίδια την κοινωνία, που εξακολουθεί να δέχεται την ισότητα στα χαρτιά ,αλλά όχι την ισοτιμία στην πράξη.

Μόνο στην παράταξη του ΛΑ.Ο.Σ διεκδικούμε την ίση αριθμητικά σε ποσόστωση 50%, συμμετοχή μας στα ψηφοδέλτια των εκλογικών διαδικασιών γενικότερα, ώστε να καταστεί ισοδύναμη η συμμετοχή μας στη ζωή του τόπου  και  θεσμικά πλέον να επέμβουμε στη διαμόρφωση άλλων συνθηκών καταστολής όχι μόνον της βίας αλλά και κάθε αρνητικής πλευράς - κάθε ποταπού συναισθήματος, -πράξης,- κατεστημένου. 

Στη χώρα αυτή, που επιτυχώς συνέζευξε το ελληνικό πνεύμα με τον ανθρωπισμό του χριστιανισμού, που εξίσωσε τη γυναίκα και τον άνδρα ουσιαστικά και αφάνισε κάθε επιχείρημα υπέρ της βίας, που πολέμησε τις παγανιστικές θρησκείες που ήθελαν ανθρώπινες υπάρξεις βορά στα θηρία προς ,τέρψιν και ψυχαγωγία των επισήμων φορέων, που έδιναν το καλό παράδειγμα, η βία επανήλθε με άλλη μορφή.

Η τρομολαγνεία των αριθμών και των αμφιβόλων ποσοστώσεων, οι μεταρρυθμίσεις, που θέλουν οικογένειες κατεστραμμένες και αφανισμένες στην αβεβαιότητα και την ανεργία, οι εταίροι από τους οποίους φθάσαμε να επαιτούμε με σκυμμένο κεφάλι.

Οι εταίροι, προς τους οποίους διδάξαμε κατά της βίας εμείς, πρώτοι στον κόσμο, εμείς, που έχομε έναν Παρθενώνα να αντιπαραβάλουμε στο Άουσβιτς, το Νταχάου, το….. προς εκείνους, που αφού έζησαν πλουσιοπάροχα με τα αποικιοκρατικά κράτη τους καταπιέζοντας λαούς, με βία ασφαλώς, την οποία διαπιστώσαμε και εμείς προ 70 περίπου ετών,  από τους οποίους ακόμα έχουν και λαμβάνουν.

Φυσικά και δεν εισήλθε η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ευνοϊκούς όρους. Φυσικά και έως τότε υπήρχε Ελληνική βιομηχανία, φυσικά και γνώριζαν ότι δεν παράγουμε, αλλά ποια Ευρωπαϊκή χώρα σήμερα παράγει εκείνα που απαιτούν οι ανάγκες της

 ;

Μήπως το μοναδικό προϊόν, που παράγεται επί των ημερών μας είναι ανεξέλεγκτη ψυχολογική βία επί ελευθέρων λαών και κυβερνήσεων , η βίαιη απογύμνωσή  της οικογενειοκρατούμενης, σπονδυλικής στήλης της ελληνικής οικονομίας και της μεσαίας τάξης- με ταυτόχρονη αποσάθρωση αξιών, και ομογενοποίηση κουλτούρας;;;

Η συζήτηση δεν τελειώνει και δεν μου επιτρέπεται να σας κουράσω άλλο.

Οι σκέψεις μου αυτές και άλλες και ο προβληματισμός μου σχετικά με ένα κράτος ευημερούν , απαλλαγμένο από ενοχικά συμπλέγματα και πολιτικές, που ευοδώνουν την εμφάνιση κάθε είδους βίας, με οδήγησαν από τους κόλπους του ενοχικού δικομματισμού, στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό ενώ η καταλυτική συμμετοχή του Προέδρου Γιώργου Καρατζαφέρη και της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του στην Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, θεωρώ ότι είναι και παραμένει η μοναδική ασφαλιστική δικλείδα διεξόδου της χώρας από την δυσμενή θέση στην οποία οδηγήθηκε από εκείνους, που πρέπει να εκτοπίσομε ενισχύοντας με κάθε μέσον τον αγώνα της παράταξής μας, της ας μου επιτραπεί ο όρος, που κάποιοι προσπαθούν να σφετεριστούν, λαϊκής ελληνοχριστιανικής δεξιάς  .

Η οποία ανέκαθεν αγωνίστηκε ενάντια στην βία και το χάος ενώ σήμερα, με άξια πρόσωπα, μάχεται για την αξιοπρεπή και ισότιμη θέση της χώρας μας στην Ευρώπη του αύριο.